Dinleyicilerimizden

Ben Fulya Baran. Dünya Mirası Adalar Girişimi gönüllüsüyüm. Ayrıca Kültürel Miras ve Kent başlıklı haftalık bir bülten yayınlıyorum. Her alanda olduğu gibi kültürel miras alanında da haber alma, bilgiye erişim, gündeme farklı perspektiflerden bakabilme fırsatı her geçen gün artan kaynaklara rağmen hâlâ karşılanması zor ihtiyaçlarımız arasında.

Merhaba kâinatın tüm titreşimlerine açık radyonun sevgili emektarları ve dinleyicileri.

Ben Figen Öcal, Büyükada’da yaşıyorum. Dünya Mirası Adalar’ın sesini Açık Radyo’dan duymak hem çok keyifli hem de adalardaki tüm canlılara soluk aldırıcı oluyor.

Ben Nevruz Karayaprak. 30 senelik Büyükada Pastanesi olarak 25 senelik Açık Radyo ve Dünya Mirası Adalar’a daha nice seneler, uzun yıllar. Desteğimiz hep sizinle olacak.

Açık Radyo, Dünya Mirası Adalar’ı destekliyoruz.

Hüseyin Karayaprak

Merhaba, ben Baret Binatlı. İstanbul Kınalıadalıyım ve Açık Radyo, özellikle de bir Dünya Mirası Adalar programı dinleyicisiyim.

Güven dolu titreşimlere sokan, bir yandan da uyandıran, öğreten, ilham veren ve dürten bir dost Açık Radyo.

Burgazada'dan Banu Uğural

Bir sivil inisiyatif olan Açık Radyo'yu destekliyorum ve bağımsızlığına çok değer veriyorum.

Açık Radyo'nun, örneğin İstanbul'un Adaları'nın dünya mirasının resmen tanınan bir parçası olmaları için yaptığı katkıları, Adalar'ın doğal ve kültürel zenginliklerinin korunması ve geliştirilmesi için verdiği desteği önemsiyorum.

Merhaba, ben Atlas Ataseven. 8 yaşımdayım. Sizlere Büyükada’dan sesleniyorum. Açık Radyo aracılığıyla sizlerle bağlantı kuruyorum. Büyükada’yı çok seviyorum çünkü her yer temiz hava dolu. Burada bir kedim var. Ona bir çocuk gibi bakıyorum. Adı Pisicik. Umarım koronavirüs biter de gelip bir piyano parçası çalabilirim. Her kahvaltıda annem ve babamla Açık Radyo dinliyorum.

Açık Radyo benim için açık ruh, açık zihin, açık kalp, açık ufuklar demek. Rengarenk müzikler, lezzetli yemekler, heyecanlı öyküler ve sorumluluk demek. Hele pandemi günlerinde güvenilir hayat bilgisi demek. Adanın lodosunda, poyrazında kulağıma fısıldayan, içimi ısıtan, elimi tutan eller demek. Desteklerinizi esirgemeyin.

Tilbe Saran

İlay Dedemen Coşkun, umarım benim mesajım sana da ulaşıyordur.

Bu kadar mı güzel ve doğru ifade edilir.

Üstüne söz yok artık.

Fikret Karakaya

Sevgili Açık Radyo emekçileri,

Öncelikle böyle bir proje için hepinize teker teker teşekkür ediyorum.

Açık Radyo sadece Türkiye’de değil, dünyanın farklı yerlerinde de dinleniyor. Belçika’da doktora araştırmacısı olarak çalışıyorum ve özellikleri son bir yıldır neredeyse her gün dinlediğim bir radyo oldu. 

İnsanın evi neresidir sorusu, doğduğum topraklardan binlerce kilometre ötede olunca kendi kendime daha çok sorduğum bir soru oldu. Açık Radyo benim kendimi ait hissettiğim evlerden biri oldu. Bu evin yapımına ve güzelleşmesine katkı sunan herkese minnettarım.

Açık Radyo ailesi ile tanışmam sevgili Akgün İlhan’ın beni programına davet etmesiyle yaklaşık beş sene önce başladı. O zamandan beridir de sürekli takip ettiğim bir yer oldu. Araştırma yaptığım konu üzerine sevgili Akgün İlhan ile beraber birkaç kez program yaptık. Gönüllü olduğum Açık Radyo’ya bu sene de destekçi olmaya karar verdim. Umarım bu projenin ömrü çok çok uzun olur ve ailemiz gittikçe büyür. 

Gurbetten bütün Açık Radyo emekçilerine ve aile üyelerine selamlar ve sevgiler,

Adnan Mirhanoğlu

Teşekkürler M.K.’ya, onun yerinde olmak isterdim. Kendisini bu destek fikrinden dolayı tebrik ediyorum. Bende en az sizin kadar heyecanlandım. 

Ufak bir destek yapabilmek bile beni çok mutlu etmişti. M.K. yerinde olsam nasıl mutlu olabileceğimi hayal dahi edemiyorum. Çünkü size destek bize yarıyor. Bize çok iyi geliyor. Böyle bağımsız bir radyo, sizi tanımadan önce olmaz böyle bir şey diyebileceğim bir şeydi. 

İmkânsızı başarmak için gösterdiğiniz performans gerçekten takdire şayan.

Dilerim 100 yıl yaşayın.

Eraslan Bey, enerjiniz çok güzel ve güçlü bu güç daim olsun. Ömer Bey, böyle bir radyo kurduğunuz için çok yaşayın sağlıkla.

Sevgi ve saygılarımla,

Reciye Karpuz

Sevgili Açık Radyo,

Bugün, şenliğin son günü, Aynur’un türküsüne dayanamayıp desteğimi verdim. Aslında dün Eraslan Bey’in coşkulu anonsuyla çaldığınız Karadeniz müziği, özellikle de Kazım Koyuncu başlayınca kendimi nasıl tuttum anlatamam. 

Ben genellikle destek için son günleri beklerim. Önce dinlerim tadını çıkarırım, tanıdık dinleyiciler çıkar, Açık Radyo’nun hayatlarındaki yerini anlatır, en sevdiğim müzikler arka arkaya çalar, bir de bazen adını vermeyen destekçiler bir süre için verilen her desteğin iki katını söz verir, işte en çok onu beklerim. Ben, Açık Radyo’yu 1999 depreminin ertesi günü dinlemeye başladım. 20’li yaşlarımda İstanbul’da ne yapacağını bilmez halde arabada radyo kanallarını araştırırken, net, genç, kararlı bir ses ihtiyaç listesi okuyordu. O sırada çalıştığım şirketin çalışanları olarak ekmek gibi daha çok gıda malzemeleri toplayıp yardım olarak yola çıkarma niyetindeydik. Açık Radyo’daki ses ekmek demiyordu, hatta uyarıyordu “ekmek ihtiyacı yok, ilaç, çocuk bezi, battaniye, kadın pedi...” İşte bu sembolik örnek, neredeyse her Açık Radyo dinleyicisinin bahsettiği “rehber, yol gösterici, doğru kaynak, ...” tanımlamalarının ortaya çıkmasına sebep. Açık Radyo nun ‘ne olduğunu’ anlatmak çok uzun sürer. Zaten o kadar güzel ifade eden dinleyiciler var ki. Sevgili Açık Radyo, bugüne dek benim ve ailemin hayatımızı renklendirdiğin için çok teşekkürler. Radyo jingleları çocuklarımın kulaklarında, Hrant’ın, Rakel’in, Somalı madencilerin, Hopalı çaycıların, İkizdereli kadınların, Gezi direnişçilerinin, Kuzey Ormanları’nın, Alakır’ın, Iraklı, Suriyeli çocukların, Mültecilerin, Amerikan yerlilerinin, daha nicesinin sözleri, ağaçların, hayvanların, taşın, toprağın, suyun sesi hepimizin kulaklarında, aklımızda.

Sen çok yaşa Açık Radyo,

İlay Dedemen Coşkun

Merhaba Açık Radyo kurucuları, emektarları, yaşamasına katkıda bulunan bulunmayan bütün dinleyicileri yani dostlarımız.

Günlerdir size bir mektup yazmak istiyorum ama duygularımı, düşüncelerimi, minnettarlığımı ifade edecek, anlatacak sözcük bulamıyordum ki eksik de olsa paylaşmaya karar verdim.

Ne zaman, nasıl tanıştım sizinle anımsamıyorum ama o zamandan beri, özellikle de pandemide bana inanılmaz yoldaş, arkadaş, rehber oldunuz. Sınıfa ya da öğretmenler odasına girdiğimde konu her neyse sizden duyduğum bir haber, öğrendiğim bir şey, dinlediğim bir şarkı, yeni tanıdığım bir kişi, anlatılan bir karikatür, ilk kez duyduğum bir sözcük, bir İstanbul hikâyesi paylaşarak başladım derslere, sohbetlere. Beni çok entelektüel sandılar, oysa pek çok şeyi sizden duyup, sizden öğrenmiştim. Hele küresel ısıtmayla ilgili. Çok yaşayın Ömer Madra. Pek çok Açık Radyokolik gibi ben de arabada dakikalarca oturup programın bitmesini bekledim, ya da evin içinde programı kaçırmayayım diye telefon cebimde ev topladım. 

Bazı günler içimde bir tuhaflık, eksiklik hissederim, neden diye düşünürken bir bakarım ki radyo kapanmış. Anlarım o zaman nedenini. Hepiniz çok değerlisiniz. vazgeçilmezsiniz, yolumuzu aydınlatansınız. Sağ olun, var olun. 

Sanki hiçbir sözcük duygularımı ifade etmeyecek iş duygusuyla epey uzatmışım. Kusuruma bakmayın. 

Sevgiler,

Madlen Öcal AKÇİÇEK

Açık Radyo’yu çok keyifle dinleyen öğrencisiyim, yıllardır...

Emeklerinize sağlık...

Çok kısıtlı olsa da destek ilettim, ancak destek yerine yanlışlıkla kurum adı yazmışım. Destekleyen kişi Nilüfer Aykaç olmalı. 

Anons edilecek kişileri de Deniz Kongar - Nilüfer Aykaç olarak düzeltirseniz biz çok mutlu oluruz.

Deniz 11 yaşında, bir müzisyen ve çevre aktivisti, sizi de zaman zaman benimle birlikte dinliyor.

Üstelik hava kirliliği konusunda da okulda bir proje yürüttü.

Adını radyoda duymak ve oraya ait hissetmek onu çok sevindirecektir. 

Karışıklık için kusura bakmayın.

Sevgi ve saygılarımızla.

Nilüfer Aykaç 

Dr. Öğretim Üyesi 

Göğüs Hastalıkları Uzmanı

Academic Hospital

Sevgili Açık Radyo,

Geçen sabah tüm dinleyiciler gibi benim de yaşadığım, sonradan bir teknik aksaklık olduğunu öğrendiğimiz o 50 dakikalık mahrumiyet ve panik duygusu da açıkça gösterdi: Açık Radyo hayatımın vazgeçilmez bir parçası, olmazsa olmazı...
Çünkü Açık Radyo benim için inat ve ısrar demek; dayanışma ve iletişim ortamı demek; zamanı aralamak, başka bir dünyanın imkanlarını aramak demek; üzerimize serilen o kalın örtüde elbirliğiyle açılan bir havalandırma, nefes alma deliği demek...
Nice senelere, nice şenliklere Açık Radyo... Aramızda olan/artık olmayan tüm kurucu ortaklarına, tüm çalışanlarına, programcılarına, dinleyicilerine, ve destekçilerine selam ve sevgilerimle...

Timuçin Gürer

Sevgili Açık Radyo,

Kulağım radyoda, radyo şenliği yayınlarını dinliyorum.

Bedenimin dünyada bir yerlerde seyir ettiği ancak aklımın her zamankinden daha çok memleketimde kaldığı bu günlerde, uzakları yakın ettiğin için sana sonsuz teşekkürler.

İyi ki varsın Açık Radyo!

Pınar Kohlmeier

Sevgili Açık Radyo ailesi,

Başta Ömer Madra olmak üzere tüm radyo çalışanlarının, program yapımcılarının 25 yıldır aralıksız verdikleri emek ve çabaları için var olun, sağ olun.

Buralarda, 2000-3000 km uzaklarda, her gün radyonuzdan dinleyebildiğimiz Açık Gazete ve birbirinden güzel programlar bizler için gerçekten çok önemli. Bu fiziki mesafe ortadan kalkıyor, neredeyse dokunabilecek kadar yaklaştığımızı hissediyoruz. Ve gene birçok dinleyicinizin belirttiği gibi bizler de bu güzel ailenin bir parçası olduğumuzu hissediyor ve gurur duyuyoruz. 

Radyonun radarının bugüne kadar olduğu gibi bundan böyle de tüm kâinata açık kalabilmesi için bizler de bu şenlik günlerinde çabalarınızı destekliyoruz. Bu evrensel çabaların elbet bir gün içinde yaşadığımız birçok sorunun çözümünde önemli bir rol oynayacağını düşünüyoruz. Bu pandemi olabilir. Bu her geçen gün çok daha ciddi bir gelişme içinde olan çevre ve iklim olabilir. Bu dünyanın birçok yerinde hortlayan ırkçılık olabilir. Bu baskıcı rejimlerin esir aldığı demokrasi olabilir. Bu silah tüccarlarının savaş politikaları sonucu hayatlarını kaybeden insanlar, yer ve yurtlarından olan göçmenler olabilir.

Var olun, sağ olun ve hep açık kalın! Nice nice güzel ve aydınlık yıllara.

Sevgi ve selamlar,

Kopenhag’dan Nazım Hikmet Kültür Derneği

Sevgili Açık Radyom,

21 yıl önce eşim vesilesiyle sizlerle tanıştım. Önceleri işe yolunda veya eve dönerken dinlerken, son 10 yıldır, emeklilik nedeniyle sabah sizinle başlayan günüm de, radyom da hep açık. 

Sözü uzatmayayım, bir haftalık tatil döneminizde ne yapacağımı, hangi radyoyu dinleyeceğimi şaşırdım, bir türlü de eksikliği gideremedim. En son podcastlerden bölümler dinleyerek bir ölçüde eksikliğinizi giderdim.

Eksik olmayınız, bize kattıklarınız ve katkılarınız tartışılmaz.

Sevgi ve saygılarımla,

Olcay Daş Uğur

Pek sevgili Açık Radyom,

1996 senesinde 18 yaşında başladım sizi dinlemeye. O kadar çok şey öğrendim, o kadar çok evimde hissettim ki sizi her dinlediğimde. Tanıştığım, hayatıma soktuğum insanların sizi dinliyor olmaları benim için hep çok mühim oldu.

Sevgilerimle.

Burcu Erarslan

Sevgili Açık Radyo, Sevgili Ömer Madra,

Bu sabah nöbet çıkışı, tarihi hastanenin asırlık ağaçları arasında yürüyordum. Birkaç gündür şenlik sofrasına neden katılmadım, mektup yazmadım, ses kaydı göndermedim diye düşünürken buldum kendimi. Akşam eve varınca yazmaya söz verdim. Neredeyse kambersiz düğün olur mu, beni neden çağırmadınız diye içeriye dalasım geldi. O derece bir ait hissetme hali yani. Alınganlık yapmadım hiç gördüğünüz üzere ve yazmaya koyuldum. Nasılsa Açık Radyo Ömer Bey’in sesinden mektubuma yer verir dedim.

Çünkü Açık Radyo’nun durduğu yerde onu benim için çok özel kılan onlarca maddelik niteliklerinden birisi de dinleyicilerine alan açmasıdır. Seslerine, mektuplarına yer vermesi, dinleyicilerin bir süre sonra programcıya dönüşmesi, onlarla hasbihal etmesi, bağ kurmasıdır.

Açık Radyo’yla ilişkim ilk yıllardan başladı, ancak gerçek bir “farkındalık” halini alması zaman aldı. Sanırım çekingenim. Zaman içinde destekçi olmayı öğrendim, zaman içinde ona mektup yazmayı öğrendim. Giderek anlam katmanı açıldıkça o sadece bir radyo olmaktan çıkmaya başladı. Kitapları vardı, manifestosu vardı. Onda duyduğum düşünürlerin adlarının, işittiğim kitapların izini sürmeye başladım. Dinlediğim şarkıların hikâyelerini öğrendim, öğrendikçe daha çok sevdim. Açık Radyo, entelektüel anlamda beni besledi, büyüttü, çoğalttı. Çoğaltma kelimesinin üzerinde önemle duruyorum. Beni çoğalttı ve kendisine katılmaya çağırdı, o genişliğe, o büyüyen dinamizme dahil etti. Ben de arkadaşlarıma, tanıdığım insanlara, etrafıma onu anlatarak onları Açık Radyo dinlemeye davet ettim.

Solda yer alan insanlara nasıl bir sempati duyduysam Açık Radyo da öyle oldu, kerteriz oldu yeni tanıştığım insanlarla aramda, bir tür parola oldu benim için. Açık Radyo dinliyorsa bu yeni tanıştıklarım, ilişki belirli bir çıtadan başlamış oldu.

Açık Radyo’nun nasıl projeleri vardıysa benim de Açık Radyo’ya dair projelerim olmaya başladı. Radyoya dair öyküler topladım yazan arkadaşlarımdan, umarım bir gün kitaba dönüşür. Üç arkadaşımla on altı adet radyo oyunu yazdık. Umarım bir gün seslendirilir.

Kendi yazdığım oyun metinlerime de sızdı Açık Radyo’nun Açık Gazetesi. Karakterlerim, bir sabah Açık Radyo’yla güne başlıyor, saatli maarif takvimi dinliyordu kurguladığım tiyatro metninde. Böyle benim gibi binlerce dinleyicide kim bilir ne karşılıklar yarattı Açık Radyo. Şölen böyle bir şey değil mi?

Farkında bir dinleyici olarak son zamanlarda iyice anladığım, Açık Radyo’ya emek vermem, aktif olmam gerektiğidir. Ona destek olarak sorumluluk almam, sesini duymak istiyorsam sesimi duyurmam, nasıl bir karşılık yarattıklarını bilmelerini sağlamam gerektiği.

Bir hayalim var. Bir yat ya da yazlık hayal etmiyorum. Hayalim bir gün Açık Radyo’da anlamlı bir program yapmak.

Son olarak bilenler bilir, Ömer Bey benim platonik aşkımdır. Bunu söylediğim her defasında o yüce gönüllükle bana gülümser, bu da bana yeter. Çünkü ben böyleyim, sevdiklerimi aşkla seviyorum. Ve aşkımın nesnesi yaban hayatıdır, doğadır, ağaçlar, kuşlar, dağlar, dereler, ormanlar ve onların sesini bana getiren Açık Radyo’dur.

Teşekkürler Açık Radyo, tüm emekçileri, programcıları, destekleyenleri, dinleyicileriyle sevgiler ve saygılar Açık Radyo ailesi.

Farkında dinleyiciniz Meltem Uzunkaya.

Bir ‘radyodaşınız’