Günün Sözü

Bu durum hepimizi İsrail yasalarının ihlalinde, ve belki bir doktor olarak benim için daha da kötüsü, 20 yıl önce mezun olduğumda yemin ettiğim gibi, nerede olurlarsa olsunlar hastalara karşı temel taahhüdümün ihlalinde suç ortağı yapmaktadır.

Pahalı [sadece hedefi vuran] bombaları önemsiz insanlar üzerinde harcamak istemezsiniz - bu ülke için çok pahalı ve [bu bombalardan] çok az sayıda var.

Trajik bir olay, istemeden masum insanları vuruyoruz, savaşta böyle şeyler olur.

Bu, İsrail'in Filistinli çocuklara karşı ilan ettiği bir savaş çünkü Filistinli çocuklar, Siyonist yerleşimci-sömürgeci projeye karşı Filistin'in yarınını temsil ediyor.

Diğer aday 15 yıldır muhtarlık yapan ve maden şirketleriyle çalışan birisiydi. Köyümüzün çok eksiği var ama bizim ilk işimiz madenleri buradan göndermek olacak.

İklim acil durumu mu? O da nesi?

Savaş ve barış birbirine ne kadar zıtsa, savaş ve sanat da o kadar zıttır. Sanat barıştır.

Benim gibi belli bir yaşa gelmiş olanların gençlere nasıl bir dünya kurmaları gerektiğini söyleyecek halleri yok elbette; bu onların değerlendirmesine ve sorumluluğuna kalmış bir fırsat. Ama önümüzdeki beş yıl için bizlere - ve herkese - düşen görev, küresel sıcaklıklardaki ani ve korkunç artışı durdurmak.

Bu kriz sadece insani bir kriz değil. Temelde siyasi bir kriz, esasen üzerinde mutabık kalınmış uluslararası insancıl hukukun ve hatta uluslararası ceza hukukunun lağvedilmesi anlamında bir kriz.

Ölmek yaşamaktan daha merhametli

İsrail'in savaş makinesini besleyen ülkeler ve büyük petrol şirketleri, Filistin halkına yönelik süregelen soykırımın suç ortağıdır.

Gazzeyi insani yardıma boğmaya çalışıyoruz.

Umarım dünya insanların birbirine ve yeryüzüne karşı daha büyük bir empati arayışına doğru gidiyordur... Bulamazsak, korkarım gittiğimiz yer, kendi soyumuzun tükenmesi olacak.

İsveç ne yazık ki iklim krizini görmezden gelen, acil bir durum olarak ele almayan tek ülke değil... İklim krizi daha da kötüye gidecek, bu nedenle hepimizin sorumluluğu var. Fırsatı olan herkes harekete geçmeli.

Şu an burada Yahudiliklerinin ve Holokost'un bir işgal ile gasp edilmesini reddeden kişiler olarak karşınızda duruyoruz. Bu işgal, ister 7 Ekim kurbanları olsun, isterse halen Gazze'de devam eden saldırıların kurbanları olsun, pek çok masum insanın kaybına yol açtı.

Annem bana derslerimi öğretir ve okulda öğrendiğim her şeyi benim için tekrar ederdi, babam da benimle ilgilenir ve büyüdüğümde öğretmen olacağımı hayal ederdi. Ama işgal tüm hayallerimizi öldürdü. Bana olan sevgileri tüm sevgilerden daha büyüktü ve onları özlüyorum.

"Artık hayal görmüyorum" diye başlayan şarkının aksine, benim hâlâ hayalim var. Sıcak bir duş almayı, çilekli dondurma yemeyi ve güvende olmayı hayal ediyorum.

Evsiziz ve tehlikedeyiz. Soruyoruz: PEKİ ŞİMDİ NEREYE GİDECEĞİZ?

2017'de yayınlanan bir araştırmaya göre, tarımsal üretimin beklenen talebe ayak uydurabilmesi için sulamada kullanılacak suyun bu yüzyıl ortasına kadar %146 artırılması gerekiyor. Buradaki büyük problem şu: Su kaynaklarımız zaten sonuna kadar tüketilmiş durumda.

Ben ne sizin çektiklerinizin ne de beklentilerimizin beyhude olduğu fikrinde değilim... Memlekete, dünyaya, hayata, kadere başımıza gelenler için öfkelenebiliriz de. Yine de bildiğim bir şey var, hayata küsemeyiz. Memlekete de küsemeyiz. İnadına umuda, iyiye, güzele, hayallerimize sarılmak zorundayız. Sizlerden gelen her haber inadına hayallere, inadına memlekete sahip çıkmaya dair bence.