Ayşe Buğra

Ayşe Buğra ile bu hafta Açık Gazete'de, ekonomik krizin istihdama etkisini ve bunun uzun vadeli toplumsal sonuçlarını ele aldık.

Ayşe Buğra ile Açık Gazete'de, Sosyal Politika Forumu'ndan köşesinde, bu kez sosyal politikadan biraz ayrılarak, Milliyet gazetesinden Devrim Sevimay'ın Prof. Andrew Arato ile yaptığı söyleşiden yola çıkarak anayasa değişikliği üzerine konuştuk.

Ayşe Buğra Açık Gazete'de, KESK tarafından açıklanan "Kamuda Güvencesiz İstihdam Yaygınlaşıyor" başlıklı raporu ve Eğitim_Sen tarafından gündeme getirilen, aralarında okulların da bulunduğu kamu arazi ve binalarının TOKİ'ye devredilmesi haberlerinden yola çıkarak, günümüzde piyasa mantığının hayatın

Anayasa, herkesin temel haklarının korunduğunu düşünerek kendini güvende hissetmesini sağlayan bir toplumsal sözleşme olmalı. Bu sözleşmede yapılan değişikliklerin, dayatmacı bir acelecilikle hazırlanıp referanduma sunulmasıyla ortaya çıkan tablo nasıl olabilir?

Ayşe Buğra Açık Gazete'de, 200'ü aşkın aydın, akademisyen, gazeteci, sendikacı ve sivil toplum temsilcisinin geçen hafta kamuoyuna açıkladığı anayasa değişikliği bildirisini ele aldı. Bildiride özetle, "Evet'le 'Hayır' arasında sıkışmaktan başka bir yol daha var" deniyor.

Ayşe Buğra ile Açık Gazete'nin Sosyal Politika Forumu'ndan köşesinde, İngiliz düşünür ve feminist hareketin öncüsü sayılabilecek Mary Wollstonecraft'ı, eşitlik, insan hakları ve kadın hakları konusundaki eserlerini ve düşüncelerini konuştuk.

Ayşe Buğra Açık Gazete'de 4 Şubat 'ta, Türk_İş'e bağlı altı konfedarasyonun desteğiyle ülke çapında yapılacak olan bir günlük genel iş bırakma eylemini, yürüyüşü ve önemini ele alıyor.

Ayşe Buğra Açık Gazete'de, "ortak varlıklar" kavramı üzerinde duruyor. Piyasa ilişkilerinin uzanmaması gereken doğal kaynakların ve ortak alanların korunması konusuna değiniyor.

Ayşe Buğra Açık Gazete'de Türkiye İstatistik Kurumu'nun 2006-2007 Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması'nın sonuçlarını değerlendiriyor.

Ayşe Buğra ile Açık Gazete'de, Dünya Bankası'nın, ILO (Uluslararası Çalışma Örgütü) VE TUİK (Türkiye İstatistik Kurumu) tarafından ekonomik krizin etkisi ve yoksulluk üzerine yayımladığı raporları, tümünün birbiri ile ilgili olduğunu düşünerek- ele aldık.

Sol muhalefet yokluğunun ciddi bir biçimde kendisini hissettirdiği bugünlerde, gene sol dışından solla uğraşmak pek moda, ama kendini Marks düşmanlığı yapmaktan çok sola nasihat etmek şeklinde gösteriyor.

Eğer sendikalar ve meslek örgütleri, sosyal hak mücadelesini herkesin sosyal haklara sahip olması için, sağlık ve emeklilik hakkının herkesi hakkı olması, sosyal yardımların bir vatandaşlık hakkına dönüşmesi için girişilen bir mücadele olarak görüp sürdürmeye başlarlarsa, hem edinilmiş hakların koru

Türkiye gibi, muhafazakâr bir din anlayışının sosyal yaşamı giderek daha etkilediği bir toplumda, başı açık sokağa çıkma yasağına uymak istemeyenlerin, sosyal baskılardan nasıl korunacakları da sorulmalı

Gerekli siyasi irade olduğunda, daha yoksul bir ülkenin daha zengin bir ülkeden insani gelişmişlik açısından daha iyi bir performans gösterebileceğine işaret ediliyor. Türkiye'de böyle bir siyasi irade yok.

Ayşe Buğra, Kasım ayında Boğaziçi Üniversitesi'nde yapılan "Toplumu ve Doğayı Meta Efsanesinden Korumak" başlıklı konferans hakkında bilgi verdi: "Piyasa ekonomisinin önemli temel taşlarından biri de fikri mülkiyet."

"Avrupa Faşizminin temelinde 19. yüzyıl liberal ekonomisi bulunur. Faşizm, liberal ekonomiye, doğal, ama çok da ürkütücü bir tepkidir" diyen Karl Polanyi, piyasa toplumunun anormalliği mesajını çok güçlü bir biçimde veriyordu. Bugün içinde bulunduğumuz durum da buna çok benziyor.

Az gelişmiş ve fakir ülkelerden zengin ülkelere doğru, özellikle kadın göçmen işçi sayısında büyük bir artış var. Bir bölümü de kaçak işçi statüsünde olan bu kadınların çoğu ev hizmetlerinde çalışıyor. Özgür bir seçim gibi dursa da, çalışma koşullarına biraz daha dikkatlice bakmak lazım.

"Sen bütün yaz şarkı söyledin, çalışmadın, kışın açlıktan öleceksin" demiş karınca ağustos böceğine. Karınca bunu der, ama insan insana bunu diyebilir mi, o ayrı bir mesele. Toplumda bir karıncalaşma hevesi var, ama burası bir insan toplumu, bir karınca toplumu değil.

Dünyada örneklerini gördüğümüz kadarıyla, yapılan sağlık reformları sonucunda, öncelikli olarak kâr amacı güden şirketler tarafından parası olan kesim için daha kaliteli bir hizmet verilmeye başlansa da devletin elinde tuttuğu kısım gittikçe kalitesiz bir hale geliyor.

Yoksulluğun sadece işsizlikle özdeşleşmeyen bir şey olduğu çok açık olarak önümüzde duruyor. Haziran ayında Kamu-Sen dört kişilik aile için yoksulluk sınırını 1 milyar 610 milyon olarak belirliyordu, bu DİE rakamının nerdeyse üç katı. Bu tabloya göre Türkiye'de epeyce "çalışan yoksul" var.

Türkiye'de sivil toplum kuruluşlarına devletin yapması gereken ama yapmadığı işler yükleniyor. Halbuki Avrupa Yoksullukla Mücadele Ağı örneğinde gördüğümüz şey çok farklı.

Vatandaşlık geliri, temel insan haklarından biri olarak garanti edilmiş, temel bir gelire sahip olma hakkı, bir çeşit yaşayabilme hakkı, yaşabilecek imkâna sahip olma hakkı olarak tanımlanabilir.

'Sosyal politika, insanların özgür ve eşit haklara sahip bireyler olarak topluma katılmalarının yollarını araştıran bir alandır. Bu açıdan Sosyal politika konuları, hayır işlerinin ve enformal dayanışma biçimlerinin dışında konulardır.