Anısına: Nino Ferrer - Bölüm 2

Bu haftaki programı Roberto Alagna’yla açtık. İtalyan asıllı Fransız tenor, 1969 tarihli Nino Ferrer şarkısı Un premier jour sans toi ya da İtalyanca adıyla Un giorno come un altro’yu seslendirdi Ölümünün ardından Nino Ferrer için birçok saygı albümü yayınlanmıştı. Bunlardan biri de 2009 tarihli “Allo Nino”ydu. Marie-Pierre Arthur, Damien Robitaille ve Sophie Beaudet gibi Kanadalı sanatçıları bir araya getiren bu albümden bu program için seçtiğimiz parça Le téléfon'du. Sözü ve müziği Nino Ferrer’e ait son derece eğlenceli bir parçayı oyuncu ve şarkıcı Isabelle Blais seslendirdi. Parça, 1967’de piyasaya çıktığında, Fransa listelerine on birinci sıradan girmiş ve on dokuz hafta boyunca listede kalmayı başarmıştı. Ferrer şarkının sözleri için 1966’da, Barclay stüdyolarında bir kutlama sırasında Guy Marchand’ın söylediği bir şarkıdan esinlenmiş. Sanatçının ilham kaynağı, askerliğini Cezayir’de yapan Marchand’ın davetlileri eğlendirmek için Arap aksanıyla seslendirdiği Kuzey Afrika kökenli bir şarkının sözleri olmuş.

Programın üçüncü şarkısı, "The Nino’s chantent Nino Ferrer" adlı saygı albümünden geldi. Laurent Madiot, Benoit Simon ve Tom Poisson’u bir araya getiren bu albüm, Nino Ferrer’i küçük yaştaki müzikseverlere de tanıtmak için hazırlanmış, bu yüzden de genel olarak sanatçının daha eğlenceli parçalarına yer verilmiş. Biz bu albümdeki nadir hüzünlü parçalardan birini dinledik. Chanson pour petit bout adlı bu parça, Ferrer’in 1976 tarihli "Suite en œuf" albümünde yer alıyordu.

Fransız müziğindeki ilk Nino Ferrer yorumcularından biri de güçlü sesi sayesinde altmışlardan günümüze ciddi bir hayran kitlesi edinen Nicoletta'ydı. Sanatçı 1967’de, Ferrer’in ilk 45’liğinde yer alan Pour oublier qu’on s’est aimé  adlı parçayı yorumlamıştı. Nicoletta bu şarkıyı verdiği konserlerde seslendirmeye halen devam ediyor.

Nino Ferrer için yayınlanan saygı albümlerinden biri de 2005 tarihli "On dirait Nino" idi. Söz konusu albüm için; Alain Bashung, Arno, Daniel Darc ve Mathieu Chedid gibi birçok sanatçı bir araya gelmişti. Biz de bu albümden trajik şekilde sonuçlanan iki parça seçtik. Bunlardan ilki olan 1969 tarihli La rua Madureira'da bir Temmuz günü Fransa’da tanışan, çok kısa bir süreliğine birlikte olan Fransız bir erkekle Brezilyalı bir kadının hikayesini anlatıyordu Ferrer. Kadının ülkesine dönerken geçirdiği uçak kazasında hayatını kaybetmesi, Latin Amerika esintileri taşıyan bu parçanın hüzünlü bir finalle bitmesine neden oluyordu. Albümden dinlediğimiz ikinci parça ise 1975 tarihli Chanson pour Nathalie'ydi. Gerçek bir olaydan esinlenilen bu şarkıyı, on dokuz yaşında trafik kazasında hayatını kaybeden bir hayranı anısına yazmıştı Ferrer.

Farklı Nino Ferrer yorumlarına ayırdığımız bu haftaki programı, Nino Ferrer’in kendi sesinden dinlediğimiz bir parça ile kapattık. Ferrer 1973 ilkbaharında, Paris banliyösünde Amerikalı siyahi şarkıcı Radiah Frye ile birlikte yaşadığı evde yazmıştı bu şarkıyı. Paris’in bu bölgesi, ona Louisiana’yı ya da İtalya’yı hatırlattığı için parçasının adını Le Sud yani Güney koymuş sanatçı. Şarkı, önce İngilizce sözlerle South ismiyle 1974 tarihli "Nino and Radiah" adlı albümde yayınlanmış, ertesi yıl da Fransızca versiyonu single olarak satışa sunulmuş. Fransa listelerinde dört hafta boyunca bir numarada kalan Le Sud, bir milyona ulaşan satış rakamıyla Ferrer’in son hit şarkısı olarak da tarihe geçmiş aynı zamanda.