Açık Bülten

“Elini çabuk tutmak zorunda olan ırz düşmanı, aşağı inip merdiveni yeniden Muallâ‘nın penceresine dayadı. Kızın radyosu açık olmalıydı ki, içeriden ‘Martern alles Artern’ işitiliyordu. İşte bunu duyunca, delikanlı bir iç geçirmeden edememişti.

"Taksideki radyo elbette açıktı ve belli ergenlikten yeni çıkmış bir delikanlı, sıfır oktav sesiyle ve şurupsu bir yıvışıklıkla Türk Pop Müziği söylüyordu. Tuğde, arabaya biner binmez çalan şarkıya büyük bir aşkla eşlik etmeye başladığı için, radyoyu kapattırma gibi bir şansım olmadı.

“Ah bu katil hüzzam, yakasız çek dedim, biraz daha aç radyoyu da. Sesler içime yağsın. Bu çorak ve kısır zaman şenlensin.".

Dünkü radyo alıntısı Nezihe Meriç'in Alaturka Şarkılar' ındandı, bilenlere tebrikler!

Tekrar merhaba herkes!

"Oh! Benim yerimi kimseler tutamaz. Yan gelirim kanepe­nin üstüne. Artık o sorar, ben söylerim. İkide bir alay eder gül­dürürüm. İçim hiçbir yerde bulamadığım rahatlığı bulur. Bir de radyoyu açarız..."

“Düşgücüne övgü: Birkaç yıl önce, BBC Britanyalı çocuklara televizyonu mu radyoyu mu tercih ettiklerini sordu. Neredeyse hepsi televizyon dedi. Bu, kedilerin miyavladığını, ölülerin nefes almadığını kanıtlamak gibi bir şeydi.

“Önce çiçekleri sulamak gerekiyordu, güneş tepeyi bulma­dan. Ece önce çiçekleri suladı. Katmerli sardunya, boyuna erişmişti neredeyse, kadife güzelliğini sunuyordu sokaktan geçen­lere. Balkondaki evcil ormandan devetabanı, kalın gölgesini mutfağa uzatıyordu.

“Çünkü bir bir yıkılmakta açsanız radyoları
Sokaklar, köpekler, tanrının bütün eşyaları.” -Edip Cansever, Tragedyalar I

“Sen küçük kutu, tutun bana kaçalım.

ki taşırken seni evden gemiye, gemiden trene

kırılmasın lambaların.

Düşmanlarım hakkımda atıp tutarken yanındaydın

hem yatağımın hem acımın.

"Yola çıktığımda, bir cipin arkamdan geldiğini gördüm. Bu cipi önümüzdeki üç gün boyunca defalarca göreceğimi biliyordum. Radyoyu açtım. Bob Marley, 'My fear is my only courage' diyordu. Benim cesaretiminse nereden geldiği belli değildi.

“Karaköy’de otopark aramayı gözüme yediremediğim için otomobilin anahtarını almadım yanıma. (...) Çevirdiğim taksi Açık Radyo dinliyordu. 'Karaköy’e lütfen,' dedim o yüzden belki kafasını jiletle kazıtmış şoföre.