Ömer Madra

Yarım yüzyılın ardından hatırlanıp tazelenen tarihi dostluklar (Türkiye-Kore), ülkemizde çok alışık olduğumuz ama "olgun ve gelişmiş" saydığımız başka ülkelerin medyasından geldiğinde bizi bile şaşırtan komplo teorileri, "i...

Cogito'nun "Entelektüeller gerekli mi?" temalı sayısındaki yazısında Ömer Madra, günümüzde entelektüelin 'yeni' bir tanımının gerekliliğine dikkat çekiyor: "O, realpolitik'in etik değerlere üstün gelmesine karşı çıkmak zorundadır. Kısacası, muhalif olmak zorundadır."

Derviş'in açıklaması yüreklere su serpiyor ve hepimize ışık tutuyor: "Bundan sonra bu iş bitmiştir... Bütçe iyi gidiyor... BDDK bundan sonra da yasalar doğrultusunda hareket edecek...

Züğürt tefrikacılarınız kendilerini çene yormakta serbest hissediyorlar: Dünyanın en zengin adamlarından biri (Forbes dergisine göre 2000'de dünyanın en zengin 29uncu, 2002'de de 87inci insanı, dolayısıyla da Türkiye'nin en zengin adamı) olan Mehmet Emin Karamehmet'in tüm malvarlığına el kondu.

Milli Takım'ın Dünya Kupası'nda çeyrek finale kalması sevinmekle geçecek günümüz, diye düşünüyorduk ki feci bir haber geldi. Kudüs'te, sabah saatlerinde, bir okul otobüsüne düzenlenen bir intihar saldırısında, saldırıyı düzenleyen de dahil 20 kişi yaşamını yitirdi. Yaralı sayısı ise 50'nin üzerinde.

ÖSS, Boğaz'da artan trafik, Türkiye'nin deprem uykusu... Ama iyi haber tamamen yok değil. Ortadoğu sorunu galiba 'çözüldü'. İsrail, Filistinli militanların kendi topraklarına sızmalarını önlemek üzere dev bir parmaklık ya da duvar örmeye başlamak üzereymiş.

Milli Takım'ın tur atlaması sevinçle karşılandı. Hele hele bazı gazetelerde ay ile yıldızın gökyüzünde yan yana gelmelerinin yorumlanışı ömre bedeldi. Sabah'tan okuyalım: "Kore'de yazdığımız destan gece göklere de yansıdı.

Türkiye milli futbol takımı Dünya Kupası'nda ikinci tura geçti. Çin'i Şaş, Korkmaz ve Davala'nın golleriyle 3-0 yenen milli takım, Brezilya'nın da Kostarika'yı 5-2 yenmesi ile birlikte, 4 puan ve gol averajı ile "tur atladı" ve dünyanın en iyi 16 takımı arasındaki yerini almış oldu.

Yaz gelmeye yüz tutunca böyle olur; gündemin ilk sıralarında iri puntolarla yer tutan gelişmeler sanki önemli değilmiş ya da her gelişme birbiriyle eşit önemdeymiş gibi görünmeye başlar. Neyi, neden, nasıl bir önem atfederek yazacağınızı şaşırdığınız günler çok olur.

Altı sene önce, 1996'da, dünya gıda zirvesi ilk kez toplandığında ant vermişler birbirlerine. Demişler ki 2015 senesine kadar yeryüzündeki açlığı yarı yarıya azaltalım. Yani 19 sene içinde yarısı ve herhalde diğer bir 19 sene içinde de (2034 oluyor) öbür yarısı ortadan kaldırılacaktı.

McNaught-Davis, Everest'e tırmanışı sırasında 20 sene önce buzul göletlerinin bulunduğu yerlerde bütün göletlerin birleşerek kocaman bir göl oluşturduklarını görmüş. O kadar hızla eriyormuş ki buzullar, haritacılar yetişemiyormuş bu hıza. Bu manzaraları biz haberlerden öğreniyoruz.

Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı olan ve yaşayan siyasetçiler içinde en uzun siyasal kariyere sahip bulunan Bülent Ecevit, kısa sayılmayacak ömrü içinde – kolay kolay her siyasetçiye nasip olmayacak bir talihle – önüne birkaç kez gelen bu fırsatlardan sonuncusunu bugün, 7 Haziran 2002 Cuma günü ebediyy

Birdenbire bir billurlaşma oluyor sanki. Saflaşma... Türkiye, yakın tarihinin gördüğü en büyük felâketin, 17 Ağustos'un ardından, en büyük sivil silkinmesini yaşamıştı. Sessiz sedasız, ağır başlı, ama yadsınamayacak belirginlikte bir yükseliş...

Dünyada şiddetin tatilde de durmadığını hayretle farketti tefrikacınız. Kuzey İsrail'de sabahın seherinde işyerlerine giden İsrail vatandaşlarından en az 16'sı güçlü bir araba bombasının patlaması sonucu hayata veda ettiler.

Hindistan-Pakistan sınırının iki tarafında 1 milyon asker tıklım tıkış bekleşiyor, insanla alay edermişcesine "taktik" diye adlandırılan ve kamuflaj renklerine boyanan füzeler o bölgede konuşlandırılıyor, orada artık rutin olarak ve belki de taktik gereği günde en az iki kişi ölüyor, 10 kişi yaralan

İnsanlar tatile çıktığında dahi Açık Site okurlarının tefrikasız – ve tabii kendilerinin de işsiz – kalması riskini göze alamayan Site çalışanlarının ağır baskısı üzerine, tefrikacılarınızdan şehir dışında olmayanı (ÖM), vicdanının sesine uyarak tatil boyunca her gün buradan küçük bir ses çıkartmaya

Sinyaller uzun zamandan beri veriliyordu zaten. Gaz sıkışması, gribal enfeksiyon, tromboflebit... derken Başbakan Ecevit, nörolojik bir rahatsızlığı olduğunu ifade etti geçen günlerde.

Yapılan son açıklama ile Başbakan'ın Milli Güvenlik Kurulu toplantısına katılamayacağı resmen açıklandı. Gerekçe: Başbakanın "uzun süreli" bir toplantıya katılmasının doktorlarca uygun görülmediği yönünde.

En son, 'Bazı Belirsizlikler' diye başlık atmış ve onu izleyen tefrikanın başlığını da 'Her Şey Yoluna Girerken' diye koymuştuk, ama bu sonuncusu yayımlanamadı. Zaten her şey de yoluna falan girmedi.

Birkaç haftadır sıkı sıkı düğümlenen olaylar bu Cuma gününde çözülmeye, bütün sorunlar çözüm bulmaya yüz tutmuş gibi görünüyor.

Dün (1 Mayıs) RTÜK yasası Meclis gündemine zaman darlığı yüzünden gelemedi. Asıl sebep sahiden zaman darlığı mı; fena halde belirsiz. Çünkü, milletvekillerinin çok sayıda e-posta, faks, mektup aldığı ve yasanın sebep olduğu sıkıntıdan rahatsız oldukları da ifade ediliyor.

Cıvıl cıvıl bir bir Mayıs günü. 1 Mayıs. "Yurdun birçok yerinde gösterilerle kutlandığı" haberi geldi ajanslardan bermûtad. Şimdi, efendim, 1 Mayıs, dünyaya göre dünya işçilerinin birlik ve dayanışma günü. 1889'dan bu yana, yani 112 yıldan beri böyle bilinmiş ve biliniyor.

Robert Fisk söylemişti, "Geliyorlar," diye. Şaron'un terörle savaşının ikinci aşaması için Gazze halkının endişe içinde İsrail tanklarını beklediklerini yazmıştı. Yazının mürekkebi neredeyse kurumadan, El-Halil'e saldırı haberi geldi: 9 ölü.

Şu bahara girmeden önce geçirdiğimiz üç ay, yeryüzünde kayıtların tutulmaya başladığı 1860'tan bu yana görülmüş en sıcak Ocak, Şubat ve Mart olmuş.

Tefrikacılarınızdan birinin asabi hali dünya halini tahlil ve tahrire yeterince müsait olmadığı, diğerinin de üzerinize afiyet nevazilden mustarip olduğu bu güneşli Cuma gününde, Fransa hariç pek de hareketli geçmeyen son yirmidört saatin havadisini kalem be kalem dökelim:

Bilimadamları mühim bir keşifte bulundukları zaman bulgularını önce akademik bir yayın organında yayımlarlar, malum. Ama bu sefer öyle olmamış.

Fransa'da, Cumhurbaşkanlığı seçimlerinin ilk turunda, yaklaşık 5 milyon oy alarak demokrat kesimin yüreğini ağzına getiren ve de sinirlerini ayağa kaldıran ırkçı aday Jean-Marie Le Pen, Başkan Jacques Chirac'ı televizyonda bir münazaraya davet etmiş.

Tefrikacılarınız koltuklarını kısa bir süre için Açık Site'nin çocuklarına devrettiler, ama koridorda çaktırmadan başkalarının koltuklarına oturarak, kısa bir tatil yazısı kaleme almadan da edemediler:

23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı tatili, Türkiye'de gelenekselleşen ve kurumsallaşan bir şekilde, bir ara günün eklemlenmesiyle uzadı ve dört güne çıktı.

Milano'da İtalyan – ve Batı – kapitalizminin simgelerinden devasa Pirelli gökdelenine küçük bir uçak çarptı, yangın ve tahribat oldu. En az 5 ölü, 70 yaralı... Haberi duyan ya da gören herkesin aklına terör geldi.