Merhaba kâinat!
Yaz gelmeye yüz tutunca böyle olur; gündemin ilk sıralarında iri puntolarla yer tutan gelişmeler sanki önemli değilmiş ya da her gelişme birbiriyle eşit önemdeymiş gibi görünmeye başlar. Neyi, neden, nasıl bir önem atfederek yazacağınızı şaşırdığınız günler çok olur.
Daha bir ay öncesine kadar sayfalar dolusu Ortadoğu’dan bahsettikten sonra şiddetin dozu hemen hiç değişmeksizin sürüyor olaylar. Sadece ritmi değişti şiddetin; deyim yerindeyse devamlı olmaktan çıkıp aralıklı olmaya başladı.
“İsrail hemen çekilsin,” deniyordu. İsrail de “Çekildim,” dedi. Şimdi, İsrail ‘çekildiği’ yerlere nokta operasyonlar düzenliyor. Her operasyondan sonra bir ‘terörist’ yakalanıyor. Daha önceki büyük operasyonda neden yakalanmadı bunlar, neydi aksayan, bilmiyoruz. Sormaktan da sıkıldık açıkçası.
Yahudi yerleşim birimi Netzarim’de üç Filistinli’nin öldürülmesinin ardından önce El-Halil’de bir okul otobüsünün ardında bir bomba patlıyor, sonra İsrail’in Herzliye kentindeki bir lokantaya bir intihar saldırısı düzenleniyordu. Lokantada bir ölü ve en az sekiz yaralı vardı. Ölü sayısının az olmasının sebebi, intihar saldırısında bulunan kişinin lokantanın içine girememesi ve üzerindeki bombanın tümünü patlatamamış olmasıymış.
Barış girişimcisi ve köşeyazarı Chaim Hanegbi, şöyle yazıyor:Sağ ve “Sol”, savaş çığırtkanları ve “barış peşindekiler”, herkes Arafat’ı ortadan kaldırmanın yollarını konuşuyor.
...
Kan ve ateş dolu demokrasi:Kimisi hapsedilmesini, kimisi sürülmesini, kimisi asılmasını istiyor Arafat’ın. Savaş davullarının gürültüsü aklın sesini bastırıyor, sağduyuyu felç ediyor, ahlâkın nefesini kesiyor.
...
Ödeyeceğiz bunları, bu kötücüllüğün bedelini çok çok ağır ve kanlı ödeyeceğiz.
Bedel ödenmez, yaşananlar yaşayanların yanına kalır ve dünya dönmeye devam eder. Hindistan ile Pakistan da gezegeni silkelemekten vazgeçmiş görünüyorlar şimdilik. ABD Savunma Bakanı Donald Rumsfeld en nihayetinde her iki ülkeyi de şerefyab edebildi ve görüşmelerinden “olumlu işaretler” aldığını söylüyormuş.
Dün yarım yamalak verebilmiştik; bugün mönünün tamamını takdim edebilmenin bahtiyarlığı içindeyiz.
Liderler için:
Foie Gras (kaz ciğeri ezmesi) ve kivi Salçalı sirkeli istakoz Zeytinli kaz filetosu Mevsim sebzeleri Vanilyalı kompostoDelegeler için:
Mantarlı krep Portakal ve kabak dilimleriyle tatlandırılmış risotto Mısır püresi ve biberli somon| Somut bir karar çıkmasa da liderlere beş, delegelere üç çeşit yemek çıkmış açlık zirvesinde. Liderlere iki çeşit fazla ikramda bulunulması sıkıntı yaratmış mı, bilemiyoruz. Liderler ile delegelerin mönüleri alternatifli kullanıp kullanamadıklarını da... Ama bunun dışında kaydadeğer bir haber yok zirveden. Ama açlıktan kırılan ve kadınların bedenleriyle bir tür Rus ruleti oynadıklarını dün anlattığımız Malawi’den yeni bir haber var. Malawi’de bir devlet memuru, bahçesinden manyok (tropikal bölgelerde yetiştirilen ve köklerinden tapyoka, yani manyok tarhanası yapılan bitki – |
|
Manyok toplayıcılarTürkiye’den her zamanki gibi iyi haberler var. Bir kere, Cem Uzan politikaya atılacağını söylemiş. Uzan Grubu’nun 46’ncı kuruluş yıldönümü sebebiyle halk konserleri düzenleyip konuşmalar yapıyor Cem Uzan son zamanlarda. Nihayet, memleketi Adapazarı’nda baklayı ağzından çıkarmış: “Siyaseti düşünüyorum. İşadamı olarak bu ülkeye hizmet ettim. Bundan sonra siyaset yoluyla hizmet etmek istiyorum.” Hangi partiden politikaya atılacağını söylememiş henüz. Görenler, beyaz gömleğiyle şarkıcıların arasında halka seslenirken Berlusconi’yi andırdığını söylüyorlar. Biz görmedik...
Amerikan doları 1 milyon 500 bin TL’yi aştı, ama bunun kötü bir tarafı yok. Çünkü hükumet işbaşında ve istikrarlı bir gidiş var.
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, kapatılan Demokrasi Partisi (DEP) milletvekillerinin açtığı davada Türkiye’yi tazminat ödemeye mahkum etti: 937 milyar 300 milyon TL. Kıbrıs Rum kesimi vatandaşı Loizidu davasından sonraki en yüklü tazminat cezası oluyormuş bu. Haberin iyi tarafı ne olabilir, diye düşününce... Bulamadık, geçiyoruz.
Geçiyoruz.
Devamı yarın...
