Bugün hayat, sağlık, salgın, hijyen, insanların ölülerini hakkıyla, onlarla vedalaşarak, yaslarını tutarak gömmelerine engel oluyor, ama sistem bu kadarla yetinmiyor, iktidarın bekası ve kontrolü yitirmemesi için ölülerin sessizleştirilmesini, onların adlarının, varlıklarının, kimliklerinin yok sayılmasını da dayatıyor. Ölenin adı olmuyor, geride kalanın yas tutma hakkı kalmıyor.

Bu virüs ve getirdiği yıkım sonrasında bildiğimiz, alıştığımız dünya pek kalmayacak gibi...

“Yıllardır ilk defa, evlerine tıkılı kalmış bir milyar insan, şu unutulmuş lüksü keşfetti: kendilerini sık sık, gereksiz yere oraya buraya çeken şeyi düşünme ve onu fark etme zamanı. Bu uzun, acı verici ve beklenmedik perhize saygı duyalım.”

Covid-19 nedeniyle sağlık çalışanlarına korku ve çaresizlik hakim… Ailelerine virüs bulaştırma stresi ile ekipman yetersizliğinden can güvenliği endişesi yaşıyorlar. "Vatandaş cüzzamlıymışız gibi yaklaşıyor" diyorlar.

İnfaz yasası ayrımcılık konusundaki sorunlar düzeltilmeden yürürlüğe girerse, iki hukuk yoluna başvurulabilir. Bunlardan ilki, 10. Madde'deki eşitlik ilkesine aykırı olduğunu öne sürerek iptal davası açmak.