Souad Massi, Garou, Serge Lama: 2022'nin sonbahar albümleri (II)

Thomas Dutronc’un babası Jacques Dutronc’la bir araya geldiği düetler albümü Dutronc & Dutronc 4 Kasım’da piyasaya çıkmıştı. Albümde baba oğul kendi repertuarlarının öne çıkan parçalarını birlikte yorumlamıştı. Jacques Dutronc’un ünlü şarkısı “Il est cinq heures Paris s’éveille”i dinledik bu çalışmadan.

Cali adıyla tanıdığımız besteci, söz yazarı ve yorumcu Bruno Caliciuri, on birinci stüdyo albümü Ces jours qu'on a presque oubliés – [Nerdeyse unuttuğumuz o günler] albümünü 14 Ekim’de piyasaya sürdü. Albümdeki şarkılar, hayatımızdan silinmiş, yitip gitmiş kişilerle yaşanmış önemli anıların içine dalmamızı sağlıyor. Bu kişilerin kayboluşlarını ifade etmeyi, bu durumu göz ardı etmenin, onlarla olan diyaloğumuzu sürdürmenin ve özellikle onları kendimize yakın tutmanın yolu olarak görüyor Cali.

Fransız şansonunun en tecrübeli isimlerinden Serge Lama’nın yeni albümünden bir şarkı var sırada. En son 2016’da, “Ou sont passés nos reves” adlı çalışmasını yayınlamıştı sanatçı, yeni stüdyo albümü Aimer’yi de 7 Ekim’de piyasaya sürdü. Albümdeki tüm sözleri kendisi kaleme almış, besteler ise Davide Esposito, Marie-Paul Belle ve Augustin Charnet gibi isimlerin imzasını taşıyor. Albümde Serge Lama’nın elli yılı aşan kariyerine birçok referans mevcut, örneğin albüm kapağının kırmızı rengi ve kapak tasarımı, sanatçının 1973 tarihli efsanevi Je suis malade albümünü getiriyor akıllara. Albümle aynı adı taşıyan açılış şarkısı “Aimer”de, sevginin gücünden bahsediyor, aynı zamanda 2016’da kaybettiği eşinin ardından yaşadığı acıyı da paylaşıyor dinleyenleriyle. Albümde yer alan bir başka parçada ise hayata genç yaşta veda eden idolü Albert Camus’den söz ediyor. Albümden “Demain est a nous” [Yarınlar bizimdir] parçasını dinleyeceğiz. Adından da anlaşılacağı gibi umut dolu bir şarkı bu. “Her zaman daha iyisi için, arılar ve çiçekler için, güzel ruhun ve tatlılığın için, yarınlar bizimdir, artık diz çökmek yok, çocuklar ayağa kalktı” diyor sanatçı şarkısında.

Fransız müziğinin genç yeteneklerinden Nicolas Poyet 1997 doğumlu, ilk albümü Îl’i 2018 yılında yayınlamış ve bu çalışmasıyla en iyi ilk albüm dalında Victoire de la Musique ödülüne aday gösterilmişti. İlham kaynakları arasında Stromaé, Tim Dup ve Eddy de Pretto gibi isimler yer alıyor. Rap, hip-hop, şanson ve pop gibi farklı türleri harmanlıyor genç sanatçı şarkılarında. 7 Ekim’de piyasaya çıkan yeni albümü Paradis d’or’da, akıllara Christophe ve Michel Berger eserlerini getiren melodik bestelere yer veriyor. Özellikle romantik dinleyicilerin albümde, tutkudan nostaljiye aşina oldukları tüm duygulara rastlayabilecekleri belirtilmiş bir tanıtım yazısında. 

Yine genç bir sanatçı,1990 yılının Aralık ayında Avignon’da dünyaya gelen Océane Colom ya da sahne adıyla Suzane, 2019 tarihli ilk albümü Toi, Toi ile büyük yankı uyandırmış, ertesi yıl da En İyi Çıkış Yapan Sahne Sanatçısı dalında Victoire de la Musique ödülüne layık görülmüştü. Şanson, pop, r&b ve elektronik müzik arasında gidip gelen melodiler eşliğinde feminizm, ekoloji ve aşk gibi temaları ele alıyor kendi yazıp bestelediği şarkılarında, sahne performansı da Stromaé, Angele ve Eddy de Pretto gibi isimlerle kıyaslanıyor. Suzane’ın ikinci stüdyo albümü Caméo, 4 Kasım’da müzik marketlerdeki yerini aldı. İlkine göre daha kişisel olarak nitelenebilecek bu çalışmasında kadın hakları ve iklim değişikliği gibi toplumsal konulara da değinmeyi ihmal etmiyor.Bu albümden oldukça hüzünlü bir parça dinleyeceğiz. “La couleur de l’été” – [Yazın rengi] şarkısında genç yaşta kaybettiği bir arkadaşından bahsediyor Suzane.

Uzun süre kanserle mücadele eden Belçikalı pop-rock müzik sanatçısı Arno, bu yılın Nisan ayında aramızdan ayrıldı. Ölmeden önce yeni bir albümün kayıtlarını tamamlamayı başarmıştı. Pop, rock ve blues gibi türleri harmanlayan Opex adlı albümün ismi için, çocukluğunu geçirdiği Ostende kentinde yer alan bir mahalleden ilham almış. On şarkıdan oluşan çalışmasında hem “Je suis honnete” ve “Mon grand pere” gibi aşk şarkılarına, hem de “Take me back” gibi eğlenceli parçalara yer veriyor. Albümde aynı zamanda sürpriz bir düet de yer alıyor. Mireille Mathieu’nün “La Paloma Adieu” şarkısını ikonik meslektaşıyla birlikte yorumlamış Arno. Albümün açılış parçası “La vérité”de – [Gerçek], “Rüzgârla evleneceğim, güneşi sevgilim yapıyorum, bulutlarla dans ediyorum, dün geçmişti, bugün gerçek” diyerek yaklaşmakta olan ölümünden son derece zarif bir şekilde bahsediyor Arno. 

Biraz da önümüzdeki günlerde piyasaya çıkacak albümlere göz atalım. 25 Kasım’da, Fransız pop müziğinin son otuz yılına damga vuran isimlerden Mylene Farmer’ın yeni albümü L’emprise yayınlanacak. Yine aynı gün pop müziğin genç ve yetenekli isimlerinden Claudio Capéo ve Anne Sila’nın yeni albümleri müzik marketlerdeki yerini alacak. 25 Kasım’da yayınlanacak bir diğer albüm de Alain Souchon’un Dome de Paris’deki konser kayıtlarından oluşanIci & la. 25 Kasım’da piyasaya çıkacak iki canlı performans albümü daha var, bunlardan biri pop rock grubu Feu Chatterton’un Zenith konserlerinde seslendirdiği parçalardan oluşan Live a Paris, diğeri de Fransız şansonunun tecrübeli isimlerinden Maxime Le Forestier’nin yorumcu kimliğini ön plana çıkaran On a fini par trouver une date. Aralık ayının ilk haftasında ise Zazie ve Jean-Baptiste Guégan gibi isimler yepyeni şarkılarını beğenimize sunacak. Biz de şimdi Kasım ayında yayınlanan bir saygı albümüyle devam edeceğiz programa. Kanada müziğinin güçlü sesi Garou, bundan 42 yıl önce aramızdan ayrılan Joe Dassin’in unutulmaz şarkılarını yorumladığıGarou joue Dassin albümünü 4 Kasım’da piyasaya sürdü. Hayranı olduğu sanatçının “L’Amérique, Salut les amoureux” ve “Siffler sur la colline” gibi 13 parçasına yer veriyor Garou bu çalışmasında.

Fransız pop rock grubu Louise Attaque’ın yeni albümünden bir parçayla devam edeceğiz programa. 1994 yılında, Gaetan Roussel, Robin Feix ve Arnaud Samuel’in bir araya gelmesiyle kurulmuştu topluluk. Grupla aynı adı taşıyan ilk albümün 3 milyona yakın satmasıyla, bir Fransız grubunun elde ettiği en yüksek satış rakamına ulaşan grup üyeleri, üç stüdyo albümünün ardından 2007’de birlikte çalışmaya ara verme kararı almıştı. Bu dönemde Gaetan Roussel hem solo çalışmalarıyla hem de Alain Bashung ve Rachid Taha gibi isimlerle gerçekleştirdiği projelerle gündeme gelirken Louise Attaque 2015’te yeniden bir araya geldi ve ertesi yıl Anomalie adlı albümü yayınladı. Bizim bugün açılış şarkısın dinleyeceğimiz Planete terre ise bu geri dönüş albümünden tam altı yıl sonra, Louise Attaque’ın 25. kuruluş yıldönümünde aldı müzik marketlerdeki yerini. Dünya üzerinde yaşayan insanların kafasındaki soruların ve hayallerin portresini çizen, sımsıcak bir albüm olarak niteleniyor grubun bu çalışması. 

Sırada bir belgeseli andıran otobiyografik bir albüm var. Bu yıl kariyerinin 20. senesini kutlayan Vincent Delerm, 28 Ekim’de piyasaya çıkan Comme une histoire – [Bir hikâye ya da bir tarih gibi] albümünde, bu 20 yıla damga vuran şarkılarını ve bu süre boyunca işbirliği yaptığı meslektaşlarını hatırlatıyor bize. Albüm, Delerm’in bir şarkısına da konu olan oyuncu Fanny Ardant’ın sesiyle açılıyor, bunun ardından da çeşitli konser kayıtları ve röportajlar aracılığıyla, birlikte çalıştığı Albin de la Simone, Jeanne Charhal, Jean Rochefort, Alain Souchon gibi isimlerden Delerm’in kariyerinin bir özetini dinliyoruz. 55 parçadan oluşan bu duble albümde, en sevilen 20 şarkısını sadece piyanosu yardımıyla sözsüz bir şekilde yeniden kaydetmiş sanatçı. Biz de şimdi Delerm’in birlikte çalışmaktan büyük zevk duyduğunu belirttiği meslektaşı Jeanne Cherhal’e ithafen yazdığı şarkıyı dinliyoruz bu albümden: “Avec Jeanne”

Daha önce ülkemizde de konserler veren, 1972’de Cezayir’de dünyaya gelen Souad Massi, kariyerine seksenlerin sonlarına doğru başlamış, o günden beri hem Fransızca hem de Arapça olarak kaydettiği parçalarla büyük beğeni toplamıştı. Yeni albümü Sequana’yı da 14 Ekim’de piyasaya çıkardı. Kelt efsanelerine göre Seine Nehri’nin tanrıçasına verilen bir isim bu. Bu albümün açılış şarkısı olan “Dessine-moi un pays”yi dinleyeceğiz. Kendisi de genç yaşta Cezayir’i terk etmek zorunda kalan Massi, Arapça sözlere sahip parçada sürgün temasını ele alıyor, “Bana sınırları cennet olan bir ülke çiz, bir direnişçinin gülümsemesini çiz, aşağılanmış yüzleri görmek beni kızdırıyor, çünkü özgürlüğün kanı damarlarımı besliyor” diyor. Şarkıyı, Afganistan’da Taliban rejimi geri döndüğünde uçakların kanatlarına tutunup ülkeden kaçmaya çalışan insanlar için yazdığını belirtiyor Massi bir röportajında. 

Bu kez Tunus asıllı bir sanatçının yepyeni bir şarkısı var sırada. Brigitte(s) grubundan tanıdığımız Aurelie Saada, ilk solo albümü Bamboloni’yi 28 Ekim’de yayınladı. İtalyancada “tatlı çörek” ya da “donut” anlamına geliyor bu kelime. Tunus’taki tüm kutlamalarda yer alan bu tatlı, aile, gelenek ve neşe gibi kavramları simgeliyor. 11 şarkıdan oluşan albümüne bu ismi vererek geçmişiyle ve Tunus kökenli ailesiyle bağlarını güçlendirmek istemiş sanatçı. Albümde Tunisie adlı bir parça da yer alıyor. “Ellerimizle konuşur, gözlerimizle yakarız. Bizde çok iyidir, fazlasıysa mükemmeldir, mütevazi kalpler, korkunç bedenler, kırılgan ama mutlu… Seni sadece anılarla tanıyorum. Buna karşın damarlarımda atıyor ve nefes alıyorsun” diyor. Şimdi bu parçaya kulak verelim ve bu Kuzey Afrika ülkesine kısa bir ziyarette bulunmuş olalım. Birkaç saat sonra Dünya Kupası’nda Danimarka karşısına çıkacak Tunus Millî Takımı’na da selam gönderelim.

Bu haftanın kapanışını 1994 Rambouillet doğumlu Tim Dup’ın 28 Ekim’de yayınlanan yeni teklisiyle yapacağız. Kariyerine hip-hop, elektronik müzik ağırlıklı şarkılarla başlamıştı genç sanatçı ancak ikinci albümünden itibaren pop müzik altyapılı parçalara ağırlık vermeye başladı. 2019’da en iyi çıkış yapan sahne sanatçısı dalında Victoire de la Musique ödülüne aday gösterildi, 2017 ve 2019 tarihli iki albümü de Charles Cros Akademisi’nin her iki yılda şanson kategorisinin en iyileri arasında gösterdiği albümler içinde yer aldı. Yaz ayları boyunca çıktığı turnede Fransa’nın büyük bölümünü dolaşan Tim Dup, sonbaharın gelmesiyle birlikte de 2023’ün ilk aylarında yayınlanacak yeni albümünün çalışmalarına başladı. Bu albümden çıkan ilk single “Amor”. Adından da anlaşılabileceği gibi Latin Amerika melodilerinin öne çıktığı bir parça bu, buna yer yer oryantal tınılar ve Tim Dup’ın eşsiz sesi de eklenince ortaya bana göre son derece başarılı bir şarkı çıkmış.