Fransız Öpücüğü’nde bu hafta; Benjamin Biolay, Vanessa Paradis, Suzane ve Gauvain Sers gibi sanatçıların Eylül ve Ekim aylarında piyasaya çıkan yepyeni şarkılarına kulak verdik.
Programın açılışını, Cœur de Pirate’ın 26 Eylül’de yayınlanan "Cavale" isimli albümünde yer alan Les enfants des temps derniers (Son zamanların çocukları) adlı parçayla yaptık. Asıl adı Béatrice Martin olan 1989 doğumlu Kanadalı sanatçı, bu yedinci stüdyo albümündeki tüm şarkıların sözleri ve bestelerine, Fransız rap müzisyeni Vincha ile birlikte imza atmış. Daha çok pop müzik altyapılı şarkılardan oluşan albüm çıktığı hafta, Quebec listesinde ikinci sıraya kadar tırmanmayı başardı.
10 Ekim’de “Le retour des beaux jours" (Güzel günlerin dönüşü) adlı yeni albümünü piyasyaa süren Vanessa Paradis, 1987’de, henüz on beş yaşındayken kaydettiği Joe le taxi adlı parçayla şöhrete kavuşmuştu. Söz konusu albüm aynı zamanda Paradis’nin yedi yıllık bir aradan sonra müzik piyasasına dönüşünü müjdeliyor. Müzikal anlamda bir ağabey olarak gördüğü Étienne Daho ve Jean-Louis Piérot ile çalıştığı albümün kayıtlarını da Paris ve Londra'daki stüdyolarda gerçekleştirmiş sanatçı. Pop ve soul gibi türleri retro dokunuşlarla harmanlayan görkemli düzenlemeleriyle dikkat çeken albümde yer alan Cœur ardant ve Trésor gibi parçalar insanda dans etme arzusu uyandırırken bu neşeli hava, Un amour de jeunesse veya Élégie gibi melankolik baladlarla dengeleniyor. Albümün son şarkısı olan I am alive’ı, tıpkı babası (Johnny Depp) gibi yavaş yavaş bir film yıldızına dönüşmekte olan kızı Lily-Rose Depp’in bir şiirinden müziğe uyarlamış Vanessa Paradis. Bunun yanı sıra Éléments adlı parçanın bestesi de oğlu Jack Depp’e ait.
2011’de ilk albümü "Paris-Buenos Aires"i piyasaya süren Boulevard des Airs, Altın Plak statüsüne erişen bu çalışmanın ardından Fransa’nın yanı sıra İspanya, Belçika ve Kanada’yı da kapsayan uzun soluklu bir turneye çıkmıştı. 2013’te "En İyi Sahne Çıkışı" dalında Victoire de la Musique ödülüne aday gösterilen grup, 2018’de Je me dis que toi aussi adlı albümüyle ticari anlamda büyük bir başarıya imza atarken albümle aynı adı taşıyan parça ertesi yıl "En İyi Şarkı" dalında Victoire de la Musique ödülüne uzanmıştı. Grubun kurucu üyelerinden Sylvain Dathu’nün, 2022’de solo projelere ağırlık vermek için yoluna tek başına devam edeceğini açıklamasın ardından 2024’te vokalde Florent Dasque’ın yanına Eyal’i alarak yoluna devam eden grup, 2025’in Ocak ayında Seul ici adlı single’la müzik marketleri ziyaret etti. Boulevard des airs’in yeni albümü "Je rentre à la maison" ise, 17 Ekim’de piyasaya çıktı. Albüm, 23 Mayıs’ta single olarak da yayınlanan bu parça etrafında şekillenmiş. "Burası benim evim, ve eve dönüyorum" dizelerinden oluşan akılda kalıcı nakaratıyla dikkat çeken bu parça, kişinin köklerine olan bağlılığını vurguluyor. Albüm aynı zamanda 2025-26 eğitim-öğretim yılıyla birlikte hayata geçirilen ve farklı okullarda; metinde geçen kökler, göçebelik ve sığınma gibi temaları keşfetmek için düzenlenen atölyeleri de kapsayan yeni bir projenin merkezinde de yer alıyor.
3 Ekim’de single olarak piyasaya çıkan ve Tim Dup ile Laura Cahen'i bir araya getiren Le printemps adlı parçada: “Gelip geçtiğini söylediler baharın bana, mevsimler artık eskisi gibi olmasa da, kadife çiçekleri ve sümbüller açtı soğukta, geri döndü kuşlar hiç beklenmedik anda” diyor iki sanatçı.
2020’de "En İyi Sahne Çıkışı" dalına Victoire de la Musique ödülüne layık görülen Suzane ya da asıl adıyla Océane Colome, 29 Aralık 1990’da, Avignon’da dünyaya gelmiş. Beş yaşında klasik dans eğitimi almaya başlayan Suzane, sekiz yaşından itibaren de şan dersleri almış ve ilk sahne deneyimlerini de yine bu dönemde yaşamış. Lise son sınıftayken bir arkadaşını kaybetmesi sonucunda depresyona giren ve okulu ve konservatuvarı bırakan genç kadın, farklı işlerle uğraştıktan sonra 2014’te Paris’e gelerek gece hayatını ve elektronik müziği keşfetmiş. İlk şarkılarını bir barda garson olarak çalışırken kaleme alan Suzane, müzik kariyerine tam anlamıyla 2017’de yapımcı Chad Boccara ile tanışmasının ardından başlamış. İlk albümü "Toï toï"yi 2020’nin başında piyasaya süren sanatçı, 2022’de müzik marketleri "Caméo" adlı çalışmasıyla ziyaret etmişti. Şanson, pop ve elektronik müziği harmanlayan tarzıyla dikkat çeken bir sanatçı Suzane. Şarkı sözlerinde ise feminizm, çevre bilinci, cinsel şiddet ve taciz ya da homofobi gibi temaları ele alıyor. Rap, elektronik müzik ve dans müziği altyapılı parçalardan oluşan "Millénium" isimli yeni albümünde de, bu enerji dolu ritimlere karşın yine son derece ciddi ve hassas konulardan bahsetmiş sanatçı. Örneğin rap müzisyeni Youssoupha ile düet yaptığı Plus que moi, sosyal mücadeleleri konu alıyor, Au grand jour’da ise kendi cinsel yönelimi ve homofobiye karşı verilen mücadelen bahsediyor. Albümün açılışında yer alan ve aynı zamanda albümden çıkan ilk single olan Je t’accuse'de (Seni suçluyorum) ise, eleştiri oklarını etraflarında yaşanan taciz veya istismar olaylarını fark ettiği halde bunlara sessiz kalan kişilere çeviriyor Suzane.
Biraz da önümüzdeki haftalarda piyasaya çıkacak albümlere göz atacak olursak: bu yıl sahnelere veda eden Sylvie Vartan’ın kariyerinin son turnesinde gerçekleşen canlı performans kayıtlarından oluşan albümü "Je tire ma révérence" 28 Kasım’da yayınlanacak. Sylvie Vartan ve Johnny Hallyday’in oğulları David Hallyday ise babasının şarkılarını seslendirdiği bir albüm yayınlamıştı geçtiğimiz aylarda. Bu albümdeki şarkıları seslendirdiği konser kayıtlarının yer aldığı "Requiem pour un fou", 7 Kasım’da piyasaya çıkacak. Kariyerine solo olarak da devam eden Louise Attaque grubunun solisti Gaëtan Roussel’in yeni albümü "Marjolaine" 14 Kasım’da alacak müzik marketlerdeki yerini. Fransız şansonun efsanevi isimlerinden Salvatore Adamo’nun yepyeni yirmi beş şarkıdan oluşan albümü "Des nèfles et des groseilles"i yine 14 Kasım’da dinleme fırsatına erişeceğiz. Serge Lama’nın usta şairlerin eserlerini seslendirdiği "Poètes" ise 21 Kasım’da yayınlanacak. Tüm bu isimlerin yanında Amir, Alain Souchon, Claudio Capéo ve Solann da önümüzdeki günlerde yeni çalışmalarını müzikseverlerin beğenisine sunacak diğer sanatçılar.
Geçtiğimiz günlerde ilk EP'sini yayınlayan 2000 doğumlu Marguerite, ya da tam ismiyle Marguerite Dedeyan ise kariyerine oyuncu olarak başlamış, farklı tiyatro oyunları, kısa metraj filmler ve video kliplerde rol aldıktan sonra da 2024’te televizyon ses yarışması Star Academy’ye katılarak müzik alanındaki yeteneğini de sergileme fırsatını yakalamıştı. 26 Eylül’de altı parçadan oluşan bir albüm piyasaya süren genç kadın, bu çalışmasında kimlik arayışı, aşk ve kişisel yolculuk gibi temaları ele almış.
Kendi neslinin en yetenekli ve üretken isimlerinden biri olarak kabul edilen Benjamin Biolay, 17 Ekim’de piyasaya çıkan yeni albümünde şanson, rock, Anglo-Sakson popu, bossa nova ve tango gibi farklı türleri aynı potada eritmiş. Albümdeki yirmi dört parçada da sürgün, hafıza, kimlik, vedalar ve melankoli gibi temalı işlemiş. Şarkıları; Paris, Sète, Brüksel, Buenos Aires ve Rio de Janeiro arasında yazılıp bestelenen albüm, Biolay'nin Fransa ile, 6 yaşındaki kızının yaşadığı Güney Amerika’ya yaptığı seyahatleri de yansıtıyor. Bu anlamda albümü; doğa, mevsimler ve Latin Amerika şehir manzaraları üzerine farklı düşüncelerle beslenen kişisel bir proje olarak da tanımlamak mümkün. Bunun yanı sıra albümdeki parçalarda; Georges Brassens, Serge Gainsbourg, Françoise Hardy, Louis Aragon ya da Antônio Carlos Jobim gibi ikonik isimlere farklı yöntemlerle yapılan göndermeler de mevcut. Albümün ismi "Le Disque Bleu" (Mavi Albüm) de; denizi, gökyüzünü veya Latin Amerika’ya özgü duvar resimlerini getiriyor akıllara. Her biri on iki şarkı içeren iki diskten oluşuyor albüm, bunların ilki “Yerliler”, ikincisi ise “Ziyaretçiler” adını taşıyor. Kendisiyle yapılan bir röportajda: “Sizi bunlardan hangisi daha iyi tanımlıyor?” sorusuna ise şöyle yanıt vermiş Biolay: “Her ikisi de. Ben bir göçebeyim buna karşın bu benim kendimi her yerde evimde hissetmemi engellemiyor. Aslına bakılırsa Paris’te bile ziyaretçiyim zira burada doğmadım. Sete’de kendimi oranın sakini gibi hissediyorum çünkü küçüklüğümden beri gittiğim bir yer ve ailemin büyük bölümü orada. Ayrıca Akdeniz, Fransa dışında bir yerde olduğumda kendimi evimde hissetmemi sağlayan bir deniz.” Albüme neden “Le Disque Bleu” ismini verdiği sorusunu ise: “Biraz çocukça olacak ama insanların tıpkı Beatles'ın plaklarından bahsederken olduğu gibi ileride bu albüme "Mavi albüm” demelerini istiyorum. Küçükken o albümün kapağını çok severdim... Ayrıca, Sète'deki evim de mavi, maviyi severim...” sözleriyle cevaplamış.
1975 yılının 16 Ekim’inde dünyaya gelen Christophe Maé, yeni single'ı 50 ans déjà aracılığıyla ellinci yaş gününü kutlamış. Parçada: “Elli yaşına geldim bile, biliyor musun alışamıyorum buna, yüzümde kırışıklıklara sebep oldular ama kızmıyorum onlara. Yaşamak istiyorum hâlâ, hayat o kadar güzel ki inan bana, aşk ve sangriayla sarhoş olan genç kızlar gibi, yaşamak istiyorum yeniden Vespa’yla gezdiğimiz geceleri, ve hayatın bize bırakmadığı o güzel saatleri” sözleriyle hızla geçip giden yıllara duyduğu özlemi dile getiriyor ve kendini pek de elli yaşındaymış gibi hissetmediğini ifade ediyor Maé. Bu anlamlı single sonrasında Christophe Maé’nin yeni albümü de muhtemelen yılbaşından sonra müzik marketlerdeki yerini alacak ve sanatçı 2026’nın Haziran ayında Viyana’da yeni bir turneye start verecek.
| Şarkıcı / Yorumcu | Parça Adı | Albüm Adı | Süre |
|---|---|---|---|
| Cœur de Pirate | Les enfants des temps derniers | Cavale | 3:39 |
| Vanessa Paradis | Trésor | Le retour des beaux jours | 3:50 |
| Vanessa Paradis | Bouquet final | Le retour des beaux jours | 3:12 |
| Boulevard des Airs | Je rentre à la maison | Je rentre à la maison | 3:14 |
| Tim Dup & Laura Cahen | Le printemps | Le printemps | 3:06 |
| Suzane | Je t'accuse | Millénium | 2:49 |
| Gauvain Sers | Monter à Paris | Monter à Paris | 3:19 |
| Marguerite | Les filles, les meufs | Les filles, les meufs | 2:59 |
| Pascal Obispo & Bénabar | Reste-t-il du bonheur? | Reste-t-il du bonheur? | 3:32 |
| Benjamin Biolay | Adieu Paris | Le Disque Bleu | 4:03 |
| Benjamin Biolay | Tout nu et tout mouillé | Le Disque Bleu | 2:51 |
| Christophe Maé | 50 ans déjà | 50 ans déjà | 2:43 |

