Antikçağ'dan bugüne kadınlarla ilgili somut, ayrıntılı bilgi yokluğu, söylem ve mecaz çokluğuyla kesin bir tezat oluşturur. Kadınların "temsil edilme"leri, tasvir edilmelerinden ya da hikayelerinin anlatılmasından daha muhtemeldir - kendi hikayelerini anlatmalarınaysa çok az izin verilir. Denebilir ki, kadınlar kamusal alanda ne kadar yoksalar, temsilleri o kadar boldur. Olympos tanrıçalarla doludur, fakat Yunan şehir-devletlerinin kadın yurttaşı yoktur. Bakire Meryem, (erkek) papazların kutsama işini yaptıkları sunakların üstünde hüküm sürer. Marianne, rejimlerin en erkeği Fransız Cumhuriyeti'nin vücut bulmasıdır. Kadın -imgelenmiş, imgesel, hatta fantezileştirilmiş- diğer her şeyi özetler.*
Fransız Devrimi’nin özgürlük, eşitlik, kardeşlik kavramlarının kadın bedeni üzerinden temsiline, bu görsellerdeki simgesel dünyaya ve tanrıça tasvirlerinin özgürlük ve sağduyu alegorilerinin bir evrimi olarak ortaya çıkan ve 1792 yılında Fransız Hükümetinin yeni mührü olarak kullanılan Marianne’in temsiline bakacağız.
* Kadınların Tarihi I, ANTİK TANRIÇALARDAN HIRİSTİYAN AZİZELERE Dizi Editörleri Georges Duby, Michelle Perrot Cilt Editörü: Pauline Schmitt Pantel
Çeviren Ahmet Fethi S. 10