Açık Radyo'da Tiyatro: Artırma Salonunda

-
Aa
+
a
a
a

Artırma Salonunda

Yazan: Behçet Necatigil

Yöneten: Gülhan Kadim

 

Oynayanlar:

Artırma Memuru: Aslı Can Kortan

Tellâl:  Esra Kudde

I. Alıcı: Onur Kahraman

II. Alıcı: Volkan Cengen

III. Alıcı: Erkan Kortan

Delikanlı : İhsan DehmenGenç Kız : Ebru Gözdaşoğlu  

Artırma Memuru:  Evet, şimdi sıra yemek odasına geldi.Başla!

Tellâl:  Beşinci Napolyon, maun ağacı,hepsi bronz işlemeli, on üc parça, harika yemek odası...Yirmi bin lira.. Yok mu artıran?

III. Alıcı: Otuz bin!

II. Alıcı:Kırk bin!

I. Alıcı: Elli bin!

Tellâl: Elli, elli bin, elli.. yok mu artıran? Elli bin.. elli bin liraya sat.. tım!

Efekt: Tokmakla Vurma Sesi

Artırma Memuru: Parayı vezneye yatırın.. Geç yatak odasına!

Tellâl: Mari Antuvanet stilinde, çok na­dir, kapitone, emsalsiz yatak odası, hiç kullanılmamış.. kadar yeni!.. Biçilmiş değeri otuz bin.. Yok mu artıran?

III. Alıcı: Kırk bin!

I. Alıcı: Elli bin!

II. Alıcı: Altmış bin!

Tellâl: Altmış, altmış bin... yok mu artı­ran? Altmış bin.. altmış bin liraya sat.. tım!

Efekt: Tokmakla Vurma Sesi  Artırma Memuru: Parayı vezneye yatırın.. Geç banyo odasına!

Tellâl: Yirminci Henri, yılda bir kullanıl­mış, gül ağacından komple banyo odası.. Kırk bin.. Yok mu ar...?

I. Alıcı: Elli bin!

II. Alıcı: Altmış bin!

III. Alıcı: Yetmiş bin!

Tellâl: Yetmiş, yetmiş bin, yetmiş.. Yok mu artıran? Yet­miş bin... yetmiş bin liraya sat.. tım!

Efekt: Tokmakla Vurma Sesi  Artırma Memuru: Parayı vezneye yatırın.. Bu mezat burada biter, beyler! Vaktimiz yok, eşyaları he­men kaldırın, yeni satışa geçelim.

Müzik....

Efekt: Eşya Taşıma Sesleri, Gürültüler

Müzik Kesilir.

Artırma Memuru: Tamam! Salon boşaldı, yenisine geçe­lim! Getirdin mi sıradaki eşyaları?

Tellâl: Hazır, hanımefendi!

Artırma Memuru: Yeni satışa başlıyoruz. Oturalım lütfen, ayakta durmak yasaktır. Nerde mal sahibi?

Delikanlı: Buradayım.

Artırma Memuru: Lütfen ön sıraya gelin.

I. Alıcı: Ön sırada biz varız.

II. Alıcı: Bura bizim yerimiz.

III. Alıcı: Biz eski alıcılarız.

Artırma  Memuru: Anlaşıldı, tartışmaya  değmez.  Siz deorda durun. Delikanlı; bir yere ayrılmayın ama!

Delikanlı: Buradayım.

Artırma Memuru: Güzel!... İşimize bakalım. Listede önceboyunbagları var. Başla!

Tellâl: Altı adet boyunbağı.  Değeri  beşlira. İki buçuk liraya veriyoruz.  Eskipüskü, ama kullanılabilir. Yok mu artıran?

I. Alıcı: İş olsun, elli kuruş!

II. Alıcı: Vakit geçsin, kırk!

III.Alıcı: Lâf ola, otuz!

IV. Artırma Memuru: Değerini ara!

Tellâl: Altı adet boyunbağı, beş lira değeri var, iki buçğa veriyoruz, yok mu alan?

I.Alıcı: Kırk kuruş!

II.Alıcı: Kırk bir!

III.Alıcı: Kırk bir buçuk!

I.Alıcı: Beş para etmez!

II.Alıcı: Kullanılmış kıravatı kim alır?

III.     Alıcı: Yular takmak isteyen!

Artırma Memuru: Kayda geçmiş, satacağız, yok mu ar­tıran?

Artırma Memuru: Delikanlı, satılmıyor, istersen indir fiyatı. Size söylüyorum, nerelerdesiniz?

 Delikanlı: Buradayım, parasız veriyorum.

Artırma Memuru: Sahibi bedava veriyor, var mı alan?

I. Alıcı: Eh, hatır için alalım!

II. Alıcı: Alalım!

III. Alıcı: Hatır için!

Artırma Memuru: Tellâl, bölüştür kravatları beylere. Efekt: Adımlar Ve Kravat Verme Sesi  

Şapkaya geç!

Tellâl: Fötr şapka. Kumru tüyü. Yeni. Yetmiş lira değerinde. Elli lira. Var mı isteyen? Elli lira! ...Yetmiş lira değer biçilmiş, elliye satı­yoruz. Yok mu isteyen? Elli lira!

I. Alıcı: İşportada daha iyisi otuza!

II. Alıcı: Boşuna vakit kaybediyoruz.

III. Alıcı: Keyfine bak, aldırma!

Tellâl: Şapkayı olsun alın artık!

Artırma Memuru: Karışma sen! Satışa tesir etme, ister­lerse alırlar!

Tellâl: Bunu daparasız kapatacaklar, ya­zık!

Artırma Memuru:  Karışma dedim!

I. Alıcı: Gizli konuşmak yasak, hanımefendi!

Artırma Memuru: Resmî konuşuyoruz. Evet son ne ver­miştiniz?

II. Alıcı: Hiç!

Artırma Memuru: Siz, beyefendi?

III. Alıcı: İki katı!

Artırma Memuru: Anlaşıldı. Satılmıyor, kaldır. Geç pal­toya! Paltoyu göster!

Tellâl: Kışlık palto, ancak çok soğuklar­da giyilmiş... Mal sahibi kaç kış giydiniz?

Delikanlı: Beş kış.

Tellâl:... ancak çok soğuklarda.

Artırma Memuru: Mesleğiniz?

Delikanlı: Öğrenciyim!

Artırma Memuru: Değerini ara!

Tellâl: Kışlık  palto, ancak çok soğuklarda giyilmiş. Yüzlira  değerinde,  yetmişe veriyoruz.     Yetmiş.. yetmiş  lira..Var mı isteklisi?

ARTIRMA  MEMURU Bu satıştan hayıryok.

Tellâl: Koca salonda kimse oralı de­ğil!

I. Alıcı: Yoktur, hanımefendi!

Artırma Memuru: Ne yoktur?

Il. Alıcı: Bizden başka.

III. Alıcı: Alan!

I. Alıcı: Bizse ıvır zıvır şeylere..

II. Alıcı: Para vermeyiz..

III.Alıcı: Hiç bir zaman!

Artırma Memuru: Satılmıyor, kaldır! Delikanlı, yok muydu e yarar eşyanız?

Delikanlı: Olacak.

Artırma Memuru: Nerde?

Delikanlı: Listede.

Artırma Memuru: Ha, öyle ya, listede! Nerde liste? Bul­dum. Ümit!. MÜZİK... Anlamadım, ümit mi? Bu nasıl şey, Tellâl?

Tellâl: Ne gibi?

Artırma Memuru: Delikanlıümidini satıyor.

I. Alıcı: Komedi!

II. Alıcı: Ortaoyunu!

III.Alıcı: Festival!

Artırma Memuru: Susalım, beyler! Satılı­ğa çıkardıysa satılır.

I. Alıcı: Fakat biz?

II. Alıcı: Vaktimiz?

III. Alıcı: Kaybedemeyiz.

Artırma Memuru: Delikanlı, neden satıyorsun ümidini?

Delikanlı: Başka şeyim yok satacak.

Artırma Memuru: Ümit bir eşya mıdır ki satılsın?

Delikanlı: Şeref, namus satılıyor ya!

Artırma Memuru: Fakat ümit.. Nasıl olur? Ümit...

I. Alıcı: Villadır.

II. Alıcı:  Sırça köşk.

III. Alıcı: Apartman.

I.Alıcı: Çok hoş, iyi ki gitmemişiz!

II. Alıcı: Dışarısı ayaz!

III. Alıcı: Bedava tiyatro!

Artırma Memuru: Lütfen yavaş olalım, beyler! Elden ne gelir? Bütün formaliteler tamam; her şey gerekli işlemden geçmiş. Ben bir memur olarak görevimi yapmak zorunda­yım. Yalnız..

Müzik Kesilir.

I. Alıcı: Evet?

II. Alıcı: Yalnız?

III. Alıcı: Evet?

Artırma Memuru: Tellâl!

Tellâl: Buyurun?

Artırma Memuru: Nerde bu ümit?

Tellâl: Bilmem, hanımefendi!

Artırma Memuru: Ya? Oku hele, etikette ne yazıyor?

Tellâl: Kırık dökük ümit.. genç har­cı.. hiç bir işe yaramamış... yepyeni!... Beş para değerin­de.

Artırma Memuru: Değerini ara!

Tellâl: Beş para değerinde. Var mı değe­rini veren?

I. Alıcı: Beş para etmez!

II.Alıcı: Üç para etmez!

III.Alıcı: Bir para etmez!

Artırma Memuru: Fakat gördünüz de mi böyle konuşyorsunuz? Alıcı gözüyle bir bakın önce!

I. Alıcı: Sahi!

II. Alıcı: Öyle ya!

III. Alıcı: Görelim şu ümidi!

Artırma Memuru: Görebilene ne mutlu! Tellâl, göster!

Tellâl: Görünürde bir şey yok hanımefendi.  Neyi  göstereyim!

Artırma Memuru: Nasıl yok? Görmüyor musun? Ben görüyorum.

I. Alıcı: Görünürde bir şey yok.

II. Alıcı: Yiğitlik bizde kalsın!

III. Alıcı: Bozuntuya verme, gördük diye­lim!

Artırma Memuru: Nasıl yok, siz görmediniz mi, beyler?

I. Alıcı: Gördüm, beş para etmez.

II. Alıcı: Gördüm, üç para etmez.

III. Alıcı: Gördüm, bir para etmez.

Artırma Memuru: Bak, beyler görüyorlar.

I.Alıcı: Biz görürüz!

II.Alıcı: Uçan sinek kaçmaz bizim gözümüzden.

III.Alıcı: Biz görürüz.

Tellâl: Elimde bir kuru etiket var, üstünde silik soluk bir yazı! Yok başka bir şey.

I.Alıcı: Öküz altında buzağı!

II.Alıcı: Yaz sıcağında kırağı!III. Alıcı: Yok pirenin kulağı!

Artırma Memuru: Anlaşıldı, bir de mal sahibine soralım!Mal sahibi, nerelerdesin?

I. Alıcı: Koz kabuğunun içindedir.

II. Alıcı: Ümidinin peşindedir.

III.Alıcı: Gençliğinin düşündedir.

Artırma Memuru: Mal sahibi, nereler­desin?

Delikanlı: Bana mı seslendi­niz?

Artırma Memuru: Size seslendim!

Delikanlı: Buyurun!

Artırma Memuru: Burada ümit diye bir şey yok.

Delikanlı: Vardı.

I. Alıcı: Vardır!

II. Alıcı: Belli olmaz!

III. Alıcı: Gün doğmadan neler doğar!

Artırma Memuru: Beyler, bu gidişle işin içinden çıkama­yız. Ben görüyorum. Tellâl, sen?

Tellâl: Yok bir şey beyim!

I. Alıcı: Andersen'in masalı...

II. Alıcı: Olmayan kumaşı...

III.Alıcı: Göremeyen aptaldır.

Tellâl: Görünürde yok bir şey!

Artırma Memuru: Bak, görünürde yok bir şey diyorlar. Delikanlı!

Delikanlı: Vardı.

Artırma Memuru: Vardı, vardı.. Olabilir, ya şimdi?

Delikanlı: Şimdi yok belki.

Artırma Memuru: Yok da ne diye uğraştırırsın bizi? Gö­rülmeyen bir şeyi nasıl satalım? Alıcılar, satıcılar bir şey göremiyorlar.

I. Alıcı: Alay ediyor.

II. Alıcı: Sizinle alay ediyor.

IlI. Alıcı: Bizimle alay ediyor.

Artırma Memuru: Rica ederim, rica ede­rim! Bir itirazınız varsa, artırma müdürlüğü koridorda sağ baştan ikinci oda! Ben kendim, bir işlem yapamam. Ben satmakla görevliyim.

I. Alıcı: Satın o halde.

II.  Alıcı: Önce gösterin de görelim.

III. Alıcı: Değer mi değmez mi bilelim.

Artırma Memuru: Delikanlı, ön sıraya gelin! Yer açın beyler!

I. Alıcı: Burada yer yok!

II. Alıcı: Bu sıraya biz oturmuşuz.

III. Alıcı: Üç kişilik bu sıra.

Artırma Memuru: Biraz sıkışıverin!

I.  Alıcı: Daha neler!

II. Alıcı: Sıkışmışız zaten!

III. Alıcı: Aklı nerdeydi, erken gelseydi!

Artırma Memuru: Peki peki, böyle de idare ederiz! Ümidiniz burada yok, nerde dersiniz? Olur ya, dalgınlıkla içeriye teslim etmeyi unuttunuz, onlar da farkına varmadılar.

Delikanlı: Unutmadım.

Artırma Memuru: O halde?

Delikanlı: Verdim ben.

Artırma Memuru: Kime verdiniz?

I. Alıcı: Yele vermiştir.

II. Alıcı: Hangi yele?

III. Alıcı: Sam yelidir, sam yeli!Artırma Memuru: Tellâl!

Tellâl: Buyurun?

Artırma Memuru: Sen ne diyorsun? Yardım et bana!

Tellâl: İçerdeki odada sahipsiz eşyalar var, onlardan biri olmasın ümidi?

I. Alıcı: Kaf dağının ardındadır. Hah hah ha.

II. Alıcı: Peri padişahının kızı. Hoh hoh ho.

III. Alıcı: Şimdi kimin koynundadır? Hih hih hi.

I. Alıcı: Belki yeni oynaşında. Hah hah ha.

Il. Alıcı: Gönlünün yıldızı. Hoh hoh ho.

III. Alıcı: Acaba kaç yaşında? Hih hih hı.

Artırma Memuru: Rica ederim, ciddi ola­lım. Bak sen; hiç böylesi başıma gelmemişti.

I.Alıcı: Kısa günün kârı. Elli bine Beşinci Napolyon. Gidelim artık!

II. Alıcı: Altmış bine Mari Antuvanet. Gidelim. Ha bereket!

III. Alıcı: Yetmiş bin. Yirminci Henri. Fena değil. Gidelim.Efekt: Kapı Açılma Sesi

Genç  Kız: Durun!

I.Alıcı: Ne var?

II. Alıcı: Ne oluyor?

III. Alıcı: Bu da kim?

Genç Kız: Ne satıyorsunuz?

Tellâl: Ümit.

I. Alıcı: Hava!

II Alıcı: Civa!

III. Alıcı: Havacıva!

Artırma Memuru: Kimsiniz, ne istiyorsunuz?

Genç  Kız: Neyse,  son  dakikada  yetiştim.  Azönce gördüm ilânı.

Artırma Memuru: Gazeteye ilân da mı vermiş?

I.Alıcı: İlâna da değer ya!

II. Alıcı: Harika!

III.Alıcı: Üç nalla bir ata...Genç Kız: Evet, bakın!.

Artırma Memuru: Çok tuhaf!

Efekt: Kâğıt Sesi Herkese lüzumlu eşya müzayedesi Perşembe günü Açık Artırma Salonunda...

I.Alıcı: Herkese lüzumlu eşya.

II.Alıcı: Eşyaya gel!

III.  Alıcı: Hale geel!

Artırma Memuru: Delikanlı,  nerelerdesin?

I. Alıcı: Kirişi kırdı mı yoksa?

II. Alıcı: Çukura düştü, çıkamaz!

III. Alıcı: Pır pır eder, uçamaz!

I. Alıcı: Kız bir içim su!

II.Alıcı: Pırlanta!

III.Alıcı: Zebercet!

Artırma Memuru: Delikanlı, sana söylüyorum!

Delikanlı: Dinliyorum!

Artırma Memuru: Anlat kızım! Müzik...

Genç Kız: Şey.. öğrendim de.. satmak İstedi­ği.. ümit.. hani işte.. o benim,

I. Alıcı: Ne dedi? Ne dedi?

II. Alıcı: O benim dedi.

III. Alıcı: Adı Ümit miymiş? Artıralım!

Artırma Memuru: Kızım, oturun da anlatın, nedir! Tel­lâl, bir yer bul!

I. Alıcı: Bizim sırada yer çook!

II. Alıcı: Bizim sırada yer dolu!

III. Alıcı: Koca sırada bir biz varız!

I., II., III. Alıcılar: Buyurun, buyurun, buyu­run!

Genç Kız: Teşekkür ederim.

I. Alıcı: Buradan her şeyi açık açık görürsünüz.

II. Alıcı: Burada çok iş var.

III. Alıcı: Burada her dileğiniz olur.

Genç Kız:  Teşekkür ederim.

Artırma Memuru: Yani bir itirazınız mı var? Hakkınızı aramak hem ödev, hem de görevdir bizim için. Gerekirse kanunî işleme geçeriz.

I. Alıcı: İşleme geçelim!

II. Alıcı: Beraber gidelim!

III. Alıcı: Önce yemek yiyelim.

I.Alıcı: Hanımefendi, satışa başlayın lütfen! MÜZİK KESİLİR.

Artırma Memuru: Hangi satışa?

II. Alıcı: Ümit satışına!Artırma Memuru: Fakat itiraz var!

III. Alıcı: İtiraz yok!Artırma Memuru: Bu genç kız?

I. Alıcı: O genç kız?

Artırma Memuru: İtirazınız yok mu?

Genç Kız: Şey.. ben.. sadece görmeye geldim, seyirci olarak.

Artırma Memuru: Ya? Emin misiniz?

Genç Kız: Tabiî eminim.

Artırma Memuru: Pekâlâ, güzel! Memnun oldum. Demek öyle.. hiç bir itirazınız yok. Ne yapalım, suç bizden gitti. Tellâl, işimize bakalım! Başla!

Tellâl: Kırık dökük ümit.

I. Alıcı: Ne münasebet, İyi bakın!

II. Alıcı: Görmüyor musun?

Tellâl: Ben etikette ne yazılıysa onu okurum, değiştiremem!

I. Alıcı: Ama hiç de kırık dökük değil; el değmemiş, sağlam.

Artırma Memuru: Sen devam et!

Tellâl: Genç harcı.. hiç bir işe yaramamış..

II.Alıcı: İtiraz ediyorum. Çok işe yarar, alıcısını bulursa.

III.Alıcı: Hem genç harcı ne demek? Böyle şeylerdaha çok orta yaşın harcıdır; İhtiyar harcı bile olur.

Artırma Memuru: Sen devam et!

Tellâl:.. yepyeni..

I.Alıcı: O doğru!

II. Alıcı: Gıcır gıcır!

III.Alıcı: Çiçeği burnunda.

Artırma Memuru: Devam et!

Tellâl:... beş para değerinde!

Genç Kız: Beş para! Hiç olur mu? Nefena!

Artırma Memuru: İlk tahmin üstünkörü olabilir. Değerini ara!

Tellâl: Var mı beyler, beş paradan fazlaya isteklisi?

Müzik....

I.Alıcı: On!

II.Alıcı: Yirmi!

III. Alıcı: Otuz!

I. Alıcı: On otuz!

II. Alıcı: Yüz otuz!

III. Alıcı: Beş yüz otuz!

I. Alıcı: Nerde oturuyorsunuz?

Genç Kız: Çınçınlıhamam’da.

II. Alıcı: Kaç numara?

Genç Kız: Kırk dokuz.

Tellâl: Beş yüz otuz.. beş yüz otuz.. yok mu artıran?

I.Alıcı: Beş bin elli!

II. Alıcı: Elli bin beş!

III. Alıcı: Beş elli bin!

Artırma Memuru: Yani?

III. Alıcı: Beş elli bin ne eder yahu?

II. Alıcı: Beş elli.. ne eder birader?

I. Alıcı: Tellâl kardeş, elli ile beşi çarp!

Tellâl: İki yüz etli.

III. Alıcı: İki yüz elli bin.. Evlimisiniz?

Genç Kız: Hayır!

II.Alıcı: Yaşınız?

Genç Kız: Yirmi!

I.Alıcı: Sahi mi? Beş yüz bin yetmiş yedi!

II.Alıcı: Yetmiş sekiz!

III.Alıcı: Yetmiş dokuz!

Artırma Memuru: Bir dakika!  Birimi unuttuk; nedir birim? MÜZİK KESİLİR...

I.Alıcı: Ne birimi?

II.Alıcı: Yenir mi, içilir mi?

III.Alıcı: Binilip gidilir mi?

Artırma Memuru: Yani kuruş mu, lira mı?

I. Alıcı: Aileniz falan?

Genç Kız: Hiç kimsem yok!

Il. Alıcı: Oh, ne âlâ!

III. Alıcı: Kuruş olur mu hiç... MÜZİK...  lira, lira!

II. Alıcı: Hem fark etmez, lira veya kuruş!

III. Alıcı: Bizim için hepsi bir.. kuruş yahut lira!

Artırma Memuru: Kesin söyleyin!

I., II., III. Alıcılar: Lira olsun, lira, lira, lira!

Artırma Memuru: Peki, lira!

I. Alıcı: Kimsesi yokmuş.

II. Alıcı: Dünyadan  haberi yok.

III. Alıcı: Hanya’yı bilmiyor.

I. Alıcı: Konya’yı da!

I. Alıcı: Ne yaptık, lira dedik!

II. Alıcı: Kuruş neyine yetmez!

III. Alıcı: Kuruş, kuruş, kuruş!I. Alıcı: Durun, hanımefendi! MÜZİK KESİLİR.

Artırma Memuru: Ne oldu?

I.Alıcı: Birim kuruş!

II.  Alıcı: Birim kuruş!

III. Alıcı: Birim kuruş!

Artırma Memuru:   Kuruş olsun!

I. Alıcı: Kaçta kalmıştık?

Artırma Memuru:   Beş yüz bin yetmiş dokuz!

I.Alıcı:  Çok vermişiz, elde bir, kıralım fiatı!

II. Alıcı: Çantada keklik, yaşı yirmi, kıralım!

III. Alıcı:   :Oltada balık, yüzü biraz değirmi, kıralım!

I.Alıcı:  Hanımefendi!

Artırma Memuru:   Bir dakika! Orada mısın, Delikanlı?

Delikanlı:   Buradayım!

Artırma  Memuru:   Buyurun,  sizi  dinliyorum!

II.Alıcı:   Neydi biçilmiş değer?

Artırma Memuru:   Beş para!

III. Alıcı: Düşündük, vazgeçiyoruz.

I.Alıcı: Bize yaramaz.

II. Alıcı: Sokaklarda sürüyle..

III. Alıcı: İşporta malı. Vazgeçtik.

Artırma Memuru: Fakat.

I. Alıcı: Fakat?

Artırma Memuru: Artırdınız o  kadar; vazgeçemezsiniz!

II. Alıcı: Neden?

III. Alıcı: Nedenmiş?

I.Alıcı: Satış yapıldı mı?

II.Alıcı: Kesinleşti mi?

III. Alıcı: Kayda geçti mi?

Artırma Memuru: Olsun! Yaz boz tahtası değil bu. Söz sözdür!

I.Alıcı: Biz almayız demedik ki! Biz her şeyi alırız.

II. Alıcı: iş parada!

III.              Alıcı: — Parayı veren...

Artırma Memuru: O halde?

I.Alıcı: Fazla etmez, olsa olsa altı para!

II.Alıcı: Bilemedin, yedi!

III. Alıcı: Son fiyat, sekiz para!

Artırma Memuru: Pekâlâ! Tellâl, yap görevini!

Tellâl: Kırık dökük ümit.. genç harcı.. hiçbir işe yaramamış, yepyeni.. beş para değerinde. Altı para verdiler.

II. Alıcı: Yedi!

III. Alıcı: Hadi sekiz olsun!

Tellâl: Sekiz.. sekiz para.. sekiz.. yok mu artıran? Sekiz.. sekiz paraya sat..

Artırma Memuru: Delikanlı, uyuyor musun?

Delikanlı: Bekliyorum.

Genç Kız: Durun,  satamazsınız..  O benim.. biricik.. iştebelgeler.. Alın bakın!

I.Alıcı: Olamaz!

II. Alıcı: Biz aldık!

III. Alıcı: Benim üstümde kaldı.

Artırma Memuru: Efekt: Kâğıt Sesleri Eveeet, mektuplar, fotoğraflar, yeminler.. Satılamaz; kanun var! Müzik...

I. Alıcı: Kanun dedi!

II. Alıcı: Yok öyle şey!

IV.Alıcı: Hangi kanun?

Artırma Memuru: Aşk kanunu! Ahlâk,satış, ceza kanunları! Daha sayayım mı?

I.Alıcı: Biz üc kişiyiz!

II.Alıcı: Dört tane saydı.

III. Alıcı: Kanun dedi!

I. Alıcı:  Bu iş yaş!

II. Alıcı: Yolunu bulalım!

III.Alıcı: Gidelim!

I. Alıcı: Gidiyoruz!

II. Alıcı: Ümidiniz sizin olsun!

III.Alıcı: Çok ararsınız bizi!

Efekt: Adım Sesleri, Kapı Kapama Sesi.

Müzik Kesilir.

Delikanlı: Ön sıraya gelebilir miyim?

Efekt: Adım Sesi

Artırma Memuru: Elbette! Ön sıra sizindir.

Artırma Memuru: Sen de bırak artık ağlamayı. Var mı bir kaybın?

Genç Kız: Yok.

Artırma Memuru: Fakat öğrendiniz!

Delikanlı: Öğrendik. Teşekkür ederiz.

Artırma Memuru: Alın gidin ümidinizi! içerde, çok değerli eşyalar odasındadır. Biz şüpheli satışları bir süre oya­larız. Sadece bir deneme oldu bu; bir ders! Biz burada şeref, namus ve ümit satmayız. Siz de öyle yapın. Haydi güle güle!

Müzik

Artırma Memuru: Ne yaptılar?

Tellâl: Ümitlerini aldılar, sevinerek gittiler.

Artırma Memuru: Bugün başka satış yok;  kapa  kapıyı! Camları da aç; salonun havası bozuldu.