Salgınlar 19. yüzyıldan bugüne dünyada ve Türkiye'de kentlerin planlamasını nasıl değiştirdi: Gizem Kıygı'yla söyleşimizin ikinci bölümü yayında.
19. yüzyılda 6 kere pandemiye dönüşen kolera Osmanlı'yı vurduğunda, henüz kurumsallaşmış bir belediye ve sağlık yapılanması mevcut değildi. O dönemde henüz mikroorganizma kavramı bilinmediğinden, önceleri salgının kirli hava, kötü koku gibi etmenlerle yayıldığı düşünülüyordu. Yüzyılın ortasında doktor John Snow tarafından koleranın su yoluyla bulaştığı keşfedildi ve bu buluş salgınlarla mücadelede kırılma noktası teşkil etti.
Şehir plancısı Gizem Kıygı ile iki haftalık söyleşimizin ikinci bölümünde, 19. yüzyılda salgın hastalıklarla mücadele yöntemlerine ve bunların kent planlamasını ve mekân üretimini nasıl dönüştürdüğüne odaklanıyoruz. Kent içi mezarlık alanların parklara ve çocuk oyun alanlarına dönüştürülmeleri, kent parkı ve rekreasyon alanı kavramlarının ortaya çıkması, kentsel altyapı sistemlerinin geliştirilmesi, kentsel tarım ve ticaret kısıtlamaları, sınıfsal ayrışmanın ve bunun mekânsallaşmasının keskinleşmesi bu sonuçlardan bazıları.
Programda söz ettiğimiz kaynaklar:
Nuran Yıldırım, "Osmanlı Coğrafyasında Karantina Uygulamalarına İsyanlar, 'Karantina İstemezuk", Toplumsal Tarih 150 (2016)
"Salgın Afetlerinde İstanbul", Afetlerin Gölgesinde İstanbul: Tarih Boyunca İstanbul ve Çevresini Etkileyen Afetler (İBB Yayınları, 2009)
"Su ile Gelen Ölüm: Kolera", Toplumsal Tarih 145 (2006)
