Anısına: Jacques Higelin

1940’ta Paris yakınlarındaki Seine-et-Marne bölgesinde dünyaya gelen Higelin, Louis Armstrong ve Charlie Parker gibi Amerikalı müzisyenleri çocukluk yıllarında keşfetmişti. Aynı zamanda sıkı bir Charles Trenet hayranı olan Jacques, on dört yaşına geldiğinde okulu bırakıp kendini dublörlük konusunda geliştirmeye karar verdi.1960’ların başında Saint-Tropez Blues ve Le bonheur est pour demain gibi filmlerde rol aldı. 1963 yılında askerliğini yaptığı Cezayir’den döndükten sonra Yves Robert’in Bébert et l’omnibus isimli filminde oynayan genç adam, bu deneyimin ardından kendini daha serbest bir şekilde ifade edebileceğine inandığı tiyatro-kafelerde boy göstermeye başladı. 1964’te ünlü menajer Jacques Canetti’nin tavsiyesi üzerine bir Boris Vian’ın altı şiirini müziğe uyarladı, 1966'da da Mac Ormor adıyla tanınan söz yazarı Marc Moreau ile çalıştığı ilk albümünü yayınladı.

68 Mayıs’ı ile birlikte esmeye başlayan özgürlük rüzgârları müzik dünyasını da derinden etkilemişti. Genç müzisyenler artık deneysel çalışmalar yapma konusunda iyiden iyiye cesaretlenmişti. İşte böyle bir atmosferde Jacques Higelin de Pierre Barouh tarafından kurulan bağımsız plak stüdyosu Saravah’a katıldı, Bu etiket altında askerlik arkadaşı Areski Belkacem ile birlikte çalıştığı ilk albümünü 1969’da yayınlandı. Yetmişli yıllarda benimsediği hippi kültürünü tam olarak özümseyebilmek için Paris’ten ayrılıp Alplerde yer alan komünlerde de zaman geçiren Higelin 1973 yazında Paris’e döndü. 

1974’te yayınladığı “BBH 75”'te idolleri Iggy Pop ya da Lou Reed’i andıran bir imaja bürünen Higelin, bu albümde yer alan rock müzik ağırlıklı şarkılar nedeniyle kendilerini ihanete uğramış hisseden ilk dönem dinleyicilerinin hışmına uğradı. Buna karşın özellikle Paris-New York New York-Paris, Cigarette ve Mona Lisa Klaxon gibi parçalar eleştirmenler tarafından büyük beğeniyle karşılanacak, albüm kısa sürede bir klasik haline gelecekti. 1975‘te, ileride Téléphone grubuna katılacak olan gitarist Louis Bertignac’la çalıştığı “Irradié”’yi çıkaran sanatçı, bu çalışmasıyla punk akımının Fransa’daki temsilciliğini de üstlenmiş oluyordu aynı zamanda. Bununla birlikte punk felsefesinin benimsediği "No Future" sloganına karşın Higelin gelecekten umutluydu. 1976 yılında piyasaya çıkan “Alertez les bébés”de yer alan Aujourd’hui la crise adlı parçada: "Bugün belki hayat zor / Ama yarın çok daha iyi olacak" sözleriyle dile getiriyordu bu umudunu sanatçı. Bundan iki yıl sonra, 1978 yayınlanan “No Man’s Land” ticari anlamda önemli başarılar elde ederken albümlerde yer alan Denise, Pars ve Jacques Mesrine’e atıfta bulunduğu Lettre à la p'tite amie de l'ennemi public no 1 gibi parçalar müzikseverler tarafından beğeniyle karşılandı.

Yetmişli yıllar Higelin’in en verimli dönemiydi. Sanatçı, 1979'un Aralık ayında aynı anda “Champagne pour tout le monde” ve “Caviar pour les autres” adlarıyla iki albüm yayınladı.  Hayranlarının karşısına bu defa Faust’daki Mephisto’yu andıran bir görünümle çıkan Higelin, müzikal tarzını da değiştirmiş; rock, caz, balad ve valslardan oluşan bir sentez yaratmıştı. Yaşadığı finansal sıkıntıların ardından seksenlerin ortasından itibaren bir süreliğine ortadan kaybolmayı tercih eden sanatçı, 1988 sonlarına doğru isim şarkısı sayesinde bir hayli ilgi gören “Tombé du ciel” ile başarılı bir geri dönüşe imza attı. Albümde ayrıca Poil dans la main ve babasına adadığı Parc montsouris gibi şarkılar yer alıyordu.

Doksanlarda medyada kendine çok fazla yer bulamasa da verdiği konserler ve katkıda bulunduğu sosyal sorumluluk projeleriyle kendini unutturmayan Higelin, bununla birlikte bu dönemde üç de albüm yayınladı: Illicite (1991), Aux héros de la voltige (1994) ve Paradis païen (1998). 1991 tarihli "Illicite",  bir süre önce dünyaya gelen kızı Izïa için yazdığı L’homme oiseau, Ce qui est dit doit etre fait ve Ballade pour Izïa şarkılarla dikkat çekiyordu.

2004-2005 yılları arasında çocukluğundan beri hayran olduğu Charles Trenet’nin şarkılarını seslendirdiği “Higelin enchante Trenet” adlı gösteriye imza atan sanatçı, 2006'da yeni stüdyo albümü “Amor Doloroso”yu piyasaya sürdü. İsim şarkısı dışında Halloween, L’hiver au lit à Liverpool ve Ice dream gibi parçaların öne çıktığı bu albüm tatmin edici satış rakamlarına ulaşırken Higelin 2010’da yetmişinci yaşını Zenith sahnesinde oyunculukla uğraşan kızı Izïa ve kendisi gibi şarkıcı olan oğlu Arthur H. ve ile birlikte kutladı. 2016 sonbaharında L’emploi du temps, Loco Loco ve Habla quoi? gibi parçalarla dikkat çeken yirminci ve son stüdyo albümü “Higelin 75”’i piyasaya süren Jacques, son derece modern bir sound’a sahip olan bu son albümüyle müzikseverlere, yetmiş beş yaşında dahi forumundan hiçbir şey kaybetmediğini kanıtlayarak veda etti.