12 Ekim 2006Birgün Gazetesi
Demokratlar sevinçten dört köşe olurken ve Cumhuriyetçiler Keystone Kops'taki (1912 ve 1917 yılları arasında Keystone Film şirketi tarafından çekilen beceriksiz bir grup polisin serüvenlerini konu alan sessiz filmler serisi) gibi birbirlerinin ayıplarını kapamaya çabalarken, Irak'ta 25 genç cesur evladımız yaşamını yitirdi.
Demokratlar, dereyi görmeden paçayı sıvamakla meşgulken ve Cumhuriyetçiler milletvekili Foley'i, (18 yaşının altındaki bazı erkek Kongre stajyerlerine gönderdiği e-posta mesajlarını yayımlanan Cumhuriyetçi milletvekili) avlayanlar da dahil olmak üzere kendileri dışındaki herkesi işaret etmekten parmaklarına kramp giriyor.
HAYAL DÜNYASINDA YAŞIYORSUNUZKongre ise genel olarak örf ve adet hukukumuzdan ve anayasamızdan habeas corpus (îngiliz siyasal belgeleri arasında büyük önemi haiz 1679 tarihli Habeas Corpus Act adıyla anılan yasa, kişi güvenliği ile ilgilidir ve kişilerin keyfî olarak, yargıç kararı olmadan tutuklanmalarını, hapsedilmelerini, öldürülmelerini yasaklar) gibi asırlık haklarımızı silmekle hayli meşgul. (Eğer hâlâ aranızda bu nefretin sadece 'teröristlere' yönelik olduğunu düşünenleriniz varsa, onlara sormak istiyorum: Nasıl bir hayal dünyasında yaşıyorsunuz?)
YALANLAR VE ÖRTBAS ÇABALARIFoleygate, belki de yozlaşmış Cumhuriyetçi Parti'nin sonunu getirecek şey olacak, ama bu Irak olmalıydı. Bu habeas corpus'tan doğan hakların askıya alınması olmalıydı.
Bu, 2 bin 738 gencimizin Amerikan bayraklarına sarılı tabutlarla 2 bin 738 aileye gönderilmesine neden olan yalanlar ve ardından gelen yalanları örtme çabaları olmalıydı. Skandal ve skandali örtme çabaları değil.
SAVAŞ HABER DEĞERİ TAŞIMIYOR!Hiçbir zaman 'popüler' bir haber değeri taşımayan savaş, haber bültenlerinde yine Foley skandali haberinin çok gerisinde kaldı. Bununla birlikte, en önemlisi, hepimizi yakından ilgilendiren ve zararları bize geri dönme potansiyeli taşıyan bir konuya da hiç önem verilmiyordu: Kongre seçimlerinden, Bush yönetimine bizleri sorgusuz sualsiz hapsetme hakkı vererek yönetici kesiminin iktidarını pekiştirmesi için, bir kez daha, kamuoyu hiç ama hiç haberdar değildi.
TACİZE UĞRAMIŞ HİSSEDİYORUMSanırım ben de parti kurumlarının ve iki yüzlülerinin keyfi kaçtığında sevineceğim, ancak tacize uğramış hissediyorum, Kongre'nin tamamı tarafından. Bizler Kongre ve bu kontrolden çıkmış yönetim tarafından tacize uğramış hissedenler, Kongre'nin geçen altı yıl boyunca kendilerini hükümsüz kılmakla hayli meşgul olduklarını ve gücü yeniden kazanmalarının çok zor olacağını biliyoruz.
Çünkü George (ABD Başkanı), kendisini insanlığa karşı suç işlemekten çoktan akladı ve kalan iyi durumdaki neoconlar da asla teslim olmadı.
ANNELER GECELER BOYU UYKUSUZOğlu Irak'ta görev yapan bir anneyle ilgili bir yazı okudum. Oğlunun Aralıkta eve dönmesini bekliyordu. Ancak o bu ay Irak'ta öldürülen askerlerden biri oldu. Zavallı anne, evdeydi ve kapısı çaldı. Kapısında kim olduğunu (hepimizin bildiği gibi) o da o anda biliyordu ve çığlık atmaya başladı. Ben de ne yazık ki oradaydım ve onun yaptığını yaptım. O annenin oğlu Irak'taki şeytani ve yanıltıcı işgaldeyken neler yaşadığını biliyorum.
Geceler boyu uykusu kaldı, sayısız panik atak geçirdi ve 'açıklanamayan' ağlama krizlerine girdi. Neredeyse bir yılı bu şekilde geçirdi. Oğluyla güzel bir Noel geçirmenin hayalini kurarken ve hazırlıklarını yaparken biraz rahatlayabilmişti.
Oğlunun öldüğü haberi geldikten sonra hayatı artık sonsuza dek değişmişti. Oğlunun eve gelişinin yolunu gözlerken, şimdi acı ve hasret dolu bir yaşamı gözleyebili-yor ancak.
PİSLİĞE BULANDIKBu ay 25 aile. Casey'in (Shehan'ın Irak'ta ölen asker oğlu) öldürüldüğü 2004'ten bu yana 2000. George'un 1 Mayıs 2003'te 'görev başarılı' demesinden bu yana 2 bin 600. Her ay biz Amerikalılar tarafından 3 bin Iraklı aile paramparça oluyor. Ne zaman bitecek?
Keşke, seçim sürecine ve Kongre'ye güvendiğimi söyleyebilseydim, ancak söyleyemem. Safça Demokratların Kongre'yi geri almasını ve George ve onun suçlularla dolu 'ailesinin' yaptıklarından sorumlu tutulmasını umuyorum, ama Demokratların geçen 6 yıl boyunca bizler için hiçbir-şey yapmadıklarını düşününce, nefesimi tutmuyorum. Dostum, bu bize (bana ve size) bu ülkede herhangi bir değişimi etkileme fırsatı verecek. Kölelik karşıtı hareketten, İnsan Haklan hareketine, her iyi hareketin arkasında bu değişimi talep eden ve istediğini elde etmeden rahatlamayan biz insanlar vardık. İyi, dipten yukarıya geliyor, pislikler tepeden aşağıya yuvarlanıyor. Kendi hükümetimiz tarafından üzerimize sıçılmasından bıktım, usandım. Ne zaman yeter diyeceğiz? Tamamen pisliğe bulandık ve liderlerimiz bunu temizlemeyecek, bunu biz temizlemeliyiz.
ARTIK BIKTIK, USANDIKBarış İçin Altın Yıldız Aileleri girişimi, Kongre seçimlerinin olacağı gün ve sonrasındaki gün Beyaz Saray önünde toplanmayı planlıyor. Umuyoruz ki, bombalarımızın Babil'i vurmasından daha hızlı bir şekilde haklarımızın bir bir elimizden alınmasından usandığımızı haykırmak ve Bush yönetimi ve Kongre'yi protesto etmek için yeterli sayıda Amerikalı yanımızda olacak.
Gençlerimizin ölmesinden ve ABD'nin hegemonyasını güçlendirmesi için masum insanları öldürmekten bıktık usandık. Değerli bildiğimiz herşeyin avuçlarımızdan sürekli olarak damla damla damla kayıp gitmesinden bıktık usandık.
Manyaklarca yönetilmekten rızamı uzun zaman önce geri çektim. Guantana-mo'dan ve bu suç dolu rejimden rızamı çektim.
Yozlaşmadan ve kalp ağrısı çekmekten hasta olmaktan ve usanmaktan, hasta olup usanmadınız mı? Hoşnutsuzluğunuzu bizimle birlikte gösterin.* İkinci Dünya Savaşı'ndan buyana anayasal olarak ilan edilen bir savaş yok. Bu da Kongre'nin geçersiz olmasına bir başka kanıt daha. Haklarımızı korumaları için seçtiğimiz temsilcilerimize teşekkür ederiz ki George Bush, her zaman olmak istediği gibi bir diktatör. Sorumsuz olduğu kanıtlanmış birine oyunuzu vermeyin.
* Cindy Sheehan, ABD'li uzman çavuş Casey Austin Sheehan'm annesi. Casey, Bush yönetimince 4 Nisan 2004'te öldürüldü. Cindy Sheehan, Barış İçin Altın yıldız Aileleri girişiminin kurucusu ve Barış Annesi, Kederden Eyleme Bir Annenin Yolculuğu adlı kitapların yazarı.
