Rıza Türmen

Hak talebinde bulunan bütün grupların talepleri arasında bağlantı kurarak bunları siyasal bir proje çerçevesine oturtmak amacıyla bir "Demokrasi Konferansı"nın toplanmasına gerek var. 

Boğaziçi Üniversitesi'ndeki protesto yürüyüşüne polisin müdahalesi ve 36 öğrencinin gözaltına alınması. a. Toplantı ve gösteri yürüyüşü hakkının b. Kötü muamele yasağının c. Kişi özgürlüğü ve güvenliği hakkının ihlalini oluşturuyor.

Müzik aynı zamanda sessizliğin bozulması. İlk notadan önce sessizlik var. Son notadan sonra da sessizlik gelir. Bu bakımdan müzik yaşamın bir yansıması. Başlangıcı da, sonu da hiçlik. Sessizlik ölüme ait.

Cumhuriyet gazetesi kararıyla, AİHM'in 18. Madde bakımından eski tutumuna geri döndüğü görülüyor

Otoriter iktidarların korktuğu, gerçeklerin söylenmesidir. Foucault otoriter iktidarlara karşı direnişi, "iktidara hakikati söyleme cesareti" olarak tanımlar. Bu da konuşma gücünün ele geçirilmesiyle yakından bağlantılıdır.

AİHM kararı kesinleştikten sonra Osman Kavala'nın serbest bırakılması Türkiye'de hukuk devletinin kırıntılarının hala mevcut olduğunu gösterecek.

Çıkarılacak yasa ile baroların insan hakları ve hukukun üstünlüğünü savunmak gibi görevlere sahip olmamaları, sadece mesleğe ilişkin etkinlikler yürütmeleri isteniyor.

Aynı miktar cezayı alan iki hükümlüden biri, suçunun türü nedeniyle infaz yasasında yapılan koşullu salıverme ve denetimli serbestlik gibi değişikliklerden yararlanıp cezaevinden tahliye olurken, başka bir gruptaki hükümlü cezasını çekmeye devam edecek. 

İnfaz yasası ayrımcılık konusundaki sorunlar düzeltilmeden yürürlüğe girerse, iki hukuk yoluna başvurulabilir. Bunlardan ilki, 10. Madde'deki eşitlik ilkesine aykırı olduğunu öne sürerek iptal davası açmak.

AİHM’in bu konuda yerleşmiş bir içtihadı var. Gizli bilginin gizliliği kalktıktan sonra yayımlanmasının engellenmesi, ifade ve basın özgürlüğünün ihlaline yol açıyor. Gizli bir bilginin yasal olmayan yollardan elde edilmiş olması da bunu değiştirmiyor "Özgürlükler Evi", uluslararası saygınlığa sahip bir sivil toplum kuruluşu. Dünyadaki özgürlüklerin durumuyla ilgili olarak her yıl bir rapor yayımlıyor. 195 ülkede özgürlüklerin durumunu inceliyor.

AİHM kararlarının bağlayıcı ve uygulanması zorunlu olduğunu belirten Sözleşme’nin 46/1 maddesinin ihlalini oluşturacaktır. Başka bir deyişle, başvurucunun derhal serbest bırakılmaması yeni bir insan hakkı ihlali oluşturacaktır.

Demokrasilerde seçim, demokrasinin işlemesi bakımından gerekli olan rutin bir işlemdir. Halk seçim yoluyla iradesini açıklar. Ancak bu iradenin açığa vurulması, ülkeyi kimin yöneteceğiyle sınırlıdır. Ülkenin nasıl yönetileceği ise seçimin konusu değildir. 

“Cezasızlık” yani devletin suç işleyen kamu görevlilerine kol kanat germesi, Türkiye’de her zaman insan haklarını kemiren ve içini boşaltan bir kurt oldu. Bunun yol açtığı insan hakları ihlallerini birçok AİHM kararında görmek olanağı var. Ancak 15 Temmuz darbe girişiminden sonra cezasızlık yeni boyutlar kazandı.

Demokrasiyle yönetilen ülkelerde, demokrasinin temel unsurları üzerinde bir mutabakat sağlanması elbette o ülkeyi daha huzurlu, daha güçlü yapar. Buna karşılık demokrasiyle yönetilmeyen, baskının ve korkunun egemen olduğu ülkelerde, önemli olan iktidarın politikalarının onaylanması sonucunun verecek birlik ve beraberlik değil, tersine iktidarın politikalarından ayrışarak etkili bir mücadele yürütmektir.

OHAL rejimi Türkiye’nin üzerine bir karabasan gibi çöktü. OHAL KHK’larıyla hukuk devletine son verildi. Ortaya bir hukuk boşluğu çıktı. Bu boşluk iktidar tarafından keyfi bir biçimde dolduruluyor.

Temsili demokrasinin tıkandığı bir dönemde, halkın siyasetin seyircisi olmak yerine siyasetin öznesi olduğu,kendisiyle ilgili karararları aldığı,kendi gereksinmelerini kendisinin saptadığı  bir demokrasi modeli Türkiye’deki değişimin habercisi olabilir. Bu amaçla, insanları bireyden  aktif yurttaşa dönüştüren yeni bir yurttaşlık bilincine gereksinme var.

Türkiye’de demokrasiye yönelen en büyük tehlike basın özgürlüğünün, bağımsız olmayan bir yargı eliyle ortadan kaldırılması. Cumhuriyet gazetesi davasının özü budur.

Türkiye ile Hollanda arasında meydana gelen gelişmelere gösterilen duygusal tepkiler, sorunun hukuksal boyutları üzerinde soğukkanlı bir değerlendirme yapılmasına engel olmamalı. Sorunun hukuksal boyutlarına baktığımızda şöyle bir görünüm çıkıyor:

Türkiye’yi yönetenlerin unuttuğu bir şey var. Türkiye hâlâ demokrasiyle yönetilen devletler topluluğunun bir üyesi. Demokrasiyle yönetildiği kabul edildiği için Türkiye Avrupa Konseyi’ne, NATO’ya üye. Avrupa İnsan Hakları Sözleşemesi’ne taraf.