Oya Baydar

Oya Baydar, Sezen Aksu'nun "Şahane Bir Şey Yaşamak" şarkısının sözlerinden dolayı çıkan tartışmaya ilişkin yorumlarını T24'e yazdı. 

Bu "teröristlerin!" derdi nedir diye sormak, anlamaya çalışmak, çözüm bulmak, yanlışı düzeltmek, düzeltemiyorsanız çekip gitmek yerine şiddet uygulamaya kalkarsanız, 80 milyon potansiyel "terörist"in yaşadığı bir ülkede haklı olarak paranoyaya kapılır, korkar, korktuğunuz için de büsbütün gaddarlaşırsınız. 

2021'de "iyi şey" bu uğurda ortak mücadelenin örgütlenmesi olabilir ancak. Başarabilirsek…

Silivri soğuktur Özlem Hanım; bütün zindanlar sadece kış günlerinde değil, dört mevsim soğuk olur. Sizleri çok eğlendirip güldürse de zindanların soğuğu, içerdekiler buz tutmuş yüreklerinizin, kararmış vicdanlarınızın, çoktan yitirmiş olduğunuz hak ve adalet duygunuzun ürünü bu esprilere gülemezler.

Cumhur İttifakı'nın borazancıbaşısının kendisini yargının üstünde konumlandıran siyasî ahlâk ve hukuk dışı saldırısına karşı 805 imzaya destek vermenin, taleplerine sahip çıkmanın ve bu noktada ortaklaşmanın tam da zamanıdır.

Siyaset ahlâkı açısından da -kişinin aidiyeti cihetiyle- en azından bir açıklama yapması ve Kılıçdaroğlu'ndan özür dilemesi gereken Devlet Bahçeli'dir

AKP'lilere ve MHP'lilere soruyorum: Cumhur İttifakı'nın ortağı Devlet Bahçeli'nin kibarca "organize suç örgütü" denilen mafyanın sembol kişilerinden biriyle verdiği bu fotoğrafı hazmedebiliyor musunuz?

İdlib'de resmî açıklamaya göre 34 şehit...

Beka tehdidi artık yalama oldu ve Libya’da “terörist Kürt”ler de yok tepelenecek. Ülkemizin bölünme tehdidiyle, saldırılarla karşı karşıya olduğu propagandası Libya müdahalesinde işe yaramaz.

Oya Baydar, T24'te yayımlanan yazısında Libya'ya asker gönderme düşüncesi ve Kanal İstanbul hakkında yorumlarda bulundu.

Köklü bir zihniyet değişimi geçirmedikçe, sözde değil özde özgürlükçü, demokrat, adil olmayı başaramadıkça, ayıbımız da zulüm karşısında güçsüzlüğümüz de sürecek demektir.

Doğubayazıt’ın bir Türkmen köyünde bakkallık yapan AKP’li Mevlüt Bengi başından vurulmuş halde bir direğe bağlanmış olarak bulundu. Göğsüne iliştirilmiş kağıtta,     “Sorgulanıp, cezası PKK’nın silahlı kanadı HPG tarafından verilmiştir” yazıyordu. Seçimler öncesinde Kürt hareketine yönelik yeni bir provokasyon olduğunu düşündüm önce, ama kısa süre sonra PKK cinayeti üstlendi.

Ülkenin yarısından fazlası, 24 Haziran seçimlerine giderken uçurumdan önceki son çıkışa yaklaştığımızın bilincinde. Yol işaret levhasının üzerindeki uyarı yazısını okuyabiliyoruz: “Uçurumdan önceki son çıkış.” 

Kuyruğu fena halde sıkışan iktidarın bu kadar bol keseden rüşvet ve ulufe dağıttığına, borç sildiğine, yolsuzluk usulsüzlüklerin üzerini çizdiğine, dile benden ne dilersen türünden böylesine uçuk ve yalan vaatlerde bulunduğuna bugüne kadar şahit olmamıştık. 

Tek adam rejimine ve Erdoğan iktidarına karşı olan toplumsal-siyasal kesimler ne zamandır ilk kez, bu iktidardan kurtulmak mümkün olabilir duygusu edinmiş görünüyorlar.

Dörtlü ittifaka ad aranıyormuş. Huzur ittifakı mı olsun, demokrasi ittifakı mı, millî ittifak mı? Oy katkım olamayacak ama isim analığı yaparak yardımcı olabilirim. CHP-Saadet-İYİ Parti-DP dörtlüsüne en uygun ad: Kürtlere Geçit Yok İttifakı‘dır.

Beklenen erken seçimi, “Bana bir koca lâzım, o da bu gece lâzım” telaşıyla baskın seçime dönüştüren işaret, hamle, emir -ne derseniz deyin- her zaman olduğu gibi yine Devlet Bahçeli’den geldi. 

“Zor bir dönem”, “kargaşa ortamı”, “tehlikeli gelişmeler” falan demiyorum; yaşadığımız günleri nitelemek için abuk, saçma, absürt sıfatları yetersiz kalıyor. 

Birkaç gün önce çıkarılan 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin 37. maddesine eklenen: “Resmî bir sıfat taşıyıp taşımadıklarına veya resmî bir görevi yerine getirip getirmediklerine bakılmaksızın, 15 Temmuz 2016 tarihinde gerçekleştirilen darbe teşebbüsü ve terör eylemleri ile bunların devamı niteliğindeki eylemlerin bastırılması kapsamında hareket eden kişiler hakkında da birinci fıkra hükümleri uygulanır,” ibaresi, ülkeye dayatılmaya çalışılan rejimin niteliğini açıkça değiştiren, niceliği niteliksel dönüşüme sıçratan adımdır.

Aklıma geleni hemen söyleyim; bu gözaltı olayı yeni bir rehine operasyonudur. Yurtdışında, Batı dünyasında hem saygınlığı hem de ilişkileri olan Osman Kavala’nın gözaltına alınmasına, tutuklanmasına büyük tepki geleceğini bu operasyonu başlatanlar sizden benden daha iyi bilirler. İstedikleri belki de budur zaten. 

Her gün iki, üç, beş… Artık gazetelerin iç sayfalarında bazen tek sütun, bazen bayrağa sarılı bir tabut fotoğrafıyla birlikte biraz daha büyücek bir haber. 

Evet; “Bunlar” diyorum, o sevmediğim, ötekileştirici bulduğum sözcükle. “Bunlar” diyorum, yıllardır ayrımcı, cepheleştirici dil kullanmamak için kendimi terbiye etmeye çalışırken kendime yasakladığım “onlar, bunlar” sözcükleriyle. “Bunlar” diyorum çünkü sadece Reis’ten, sadece iktidardan, sadece hükümetten ibaret olmayan, tek bildikleri ve tek çözümleri çatışma, savaş, kan ve ölüm olan bir zihniyetin temsilcileri “Bunlar”.

CHP içindeki ve çeperindeki kanatların farklı ideolojik-siyasal eğilimleri, özlemleri, tercihleri düşünülünce,  ana muhalefet partisinin kabuğunu çatlatmasının, bu topluma artık dar gelen eskimiş urbalarını yenilemesinin, fabrika ayarlarını gözden geçirip motorun sağlam parçalarına dokunmadan gerekli aksamı değiştirmesinin hiç de kolay olmadığı ortada.

Bu satırları, Cumhuriyet gazetesinde Nuray Mert’in yazılarına son verilmesi üzerine yazıyorum. Nuray Mert’in, evrim konusunda olsun müftülük nikahı konusunda olsun, görüşlerine katılmıyorum. Aynı gazetede görüşlerine, üsluplarına hiç mi hiç katılmadığım başka yazarlar da var. Böyle bir çeşitliliğin okur açısından olduğu kadar gazete yönetimi açısından da zenginlik olduğunu düşünüyorum. 

Bu satırları, geç de olsa Cumhurbaşkanlığı’ndan bölücü değil birleştirici bir açıklama, bir düzeltme gelmesi beklentisiyle yazıyorum. Bizler ülkemizi, Cumhurbaşkanı da dahil, 80 milyonun yurdu olarak biliyoruz. 

Tarihe geçecek bu uzun yürüyüş 9 Temmuz’da Maltepe’de sona mı erecek yoksa asıl o gün mü başlayacak? Sadece Kılıçdaroğlu’nun, CHP’nin değil hepimizin yakın gelecekteki kaderini bu soruya verilecek cevap belirleyecek.

Öyle sözcükler, öyle kavramlar vardır ki, binlerce yıllık insanlık tarihinde, bütün inançlarda, dinlerde ve toplumlarda tartışılmaz bir değer kazanmıştır. Adalet kavramının bunların başında geldiğini düşünüyorum. Gücü ellerinde tutanlar: muktedirler, peygamberler, hükümdarlar, mîrler, beyler, vb., tarihte adalet ölçüsüne vurularak değerlendirilir, devletler de öyle.