Ömer Madra

Yeryüzü Komuta-Kontrol Merkezi Bildiriyor: Dikkat Dikkat! Kırmızı Alarm!

Lanetli Kehanetler

Sadece geçtiğimiz ayın iklim mücadelesi toplamından bazı notlar: "Muazzam ekonomik eşitsizlikler çağında yaşıyoruz ve ekolojik felaketle yüz yüzeyiz. Bu, çoktan yokolup gitmiş toplumlarda daima işin sonuna gelindiğinin işareti olmuştur. Yönetici elitler ...

On the night of August 16th, 1999, we didn't yet know that a peaceful sleep would no more be so easy for us in the future. A couple of hours after midnight, the tremor struck…

"Doğa'nın o bildik döngüsü neredeyse durdu duracak; ama gene de tam durmuş değil. O sürdükçe, kavga da sürdürmeye değer."

Lûtfen Devam!

Şölen

IPCC'nin 2013 raporunun mesajı artık hiçbir tartışmaya meydan bırakmayacak kadar açık: Korktuğumuz başımıza geliyor maalesef. Gidişat, düşündüğümüz kadar kötü.

"Ülkece her an herşeye hazırız" dendikten sonra, gelecek sene bu vakitler Açık Radyo'nun 19. yayın yılında haber programlarında komşu Suriye'de belki 100 bin, belki 300 bin yeni ölüden, açlıktan, susuzluktan, kıtlıktan söz ediyor olabiliriz.

Demokratik, eşitlikçi, hakkaniyetli ve âdil bir dünya + tüm canlıların özgür ve haysiyetli yaşam sürdüreceği bir gezegen için kavga = Mutluluk. Çok şey mi istiyoruz?

Ömer Madra'nın Boğaziçi Üniversitesi'nin 146. Mezuniyet töreninde yaptığı ve "Bu daha başlangıç, mücadeleye devam!" diyerek bitirdiği konuşması:

1 Mayıs İstanbul için mânâ ve ehemmiyetini ortaya bütün çıplaklığıyla koyan diyalog şuydu: Vatandaş: "Taksim'e nasıl giderim?" Polis: "Gidemezsin, bütün bunları gitmemen için yapıyoruz zaten." Biz bu İstanbul/Taksim meselesiyle uğraşırken dünyada neler olup bitiyordu:

Yeni Bir İklim Bilinci Oluşuyor

İklim, çağımızın en büyük insan hakları mücadelesinin ana "sahnesi". İklim değişikliğini yavaşlatmak için topluca harekete geçmeden hiçbir şey elde edemeyiz. Dönülmez akşamın ufkundayız ve bu, bizim son şansımız.

Dirsek, Temel amacı istasyon belirtmek ve dinlenen radyonun kimliği hakkında bilgi vermek olan minik sesler veya ses kolajlarıdır.

Bağımsız medya, Amy Goodman'ın tarifiyle şöyle birşey: "Savaş ve barış, iklim değişikliği veya bunun gibi ölüm kalım meselelerinin durmadan konuşulması gereken, bunların enine boyuna konuşulup tartışıldığı bir şölen sofrası... Bundan daha azı kabul edilemez."

Ömer Madra, geçtiğimiz Ocak ayında Hrant Dink Vakfı tarafından organize edilen İnsan Hakları ve İfade Özgürlüğü Konferansı'nda konuşmacı olarak İstanbul'da bulunan Prof. Noam Chomsky ile Açık Gazete için bir söyleşi yapmıştı.

17 Şubat Pazar günü, ABD'nin Başkenti Washington DC'de, ABD'nin önde gelen sivil toplum kuruluşlarından yaklaşık 165'i, Sierra Club, 350.org ve Hip Hop Caucus hareketlerinin çağrısı ile tarihlerinde ilk kez bir araya gelerek, Başkan Obama'ya halka sesleniş konuşmasında verdiği sözleri yerine getirme

Bir Diyalog ve Bir "Monodiyalog"

Siyasi, ekonomik, sosyal dünya kadar sorunumuz var; burası doğru. Ama bu sorunlarımızın tümünü tek bir hamlede arka plana itecek, onları marjinalleştirecek tek bir kriz varsa, o da iklim krizi. Vakitse adamakıllı daraldı.

Şu dünya yüzündeki saygın bilim insanlarının ezici çoğunluğu için artık durum billûr gibi açık: Küresel iklim değişikliği, muhtemelen bu gezegenin milyarlarca yıllık tarihinde görülmüş en büyük felaket tehdidini oluşturuyor.

Türkiye'de Temmuz ayının ilk haftasında Samsun bir trajediye sahne oldu. Kentin, tarihinde gördüğü en büyük felaketlerden birinde köprüler yıkıldı, evler sular altında kaldı, çocuklar bodrum katlarındaki evlerinde annelerinin "gözü önünde" boğuldu, toplam 12 kişi hayatını kaybetti.

Ortalığın bütün karışıklığına, durdurulamayan şiddet dalgasına rağmen biz gene de eski telden çalalım, iklim vak'anüvisliğine bu ayda da devam edelim istiyoruz, ne dersin ey okur? "Vakayinâme-i İklimiyye"ye yani? Böyle bir "tarihçe"ye ziyadesiyle ihtiyacımız var gibi görünüyor zira.

Tek kutuplu bir dünyamız var artık diyebiliriz. Çok değil sadece birkaç yıl sonra uydudan çekilen fotoğraflarda bir bakacağız: yoook! Yazları Kuzey Kutbu'nda herhangi bir beyazlık olmayacak artık. Yaz buzları bir daha sonsuza kadar geri gelmemek üzere eriyip gitmiş olacak.

Temmuz ayının son günlerinde, yeryüzünün en kırılgan ekosistemlerinden biri olan Kuzey Kutup Dairesi içindeki Grönland'ın yazlık buz örtüsü, kayıtlı tarihte gelmiş geçmiş en büyük hızla ve en büyük oranda eriyip yok oluverdi! Buz yüzeyinin erimesi sadece 4 günde yüzde 40'tan yüzde 97'ye çıktı!

Haziran sonunda, dünyanın en güçlü ülkelerinin liderleri yeryüzünün gelmiş geçmiş en büyük BM toplantısına katılma zahmetine bile katlanmadılar.

Bilindiği gibi –ya da bilinse ne kadar iyi olacağı gibi– insanlık tarihinde ilk kez, insan türünün bu gezegen üzerinde doğru dürüst bir şekilde varlığını sürdürmesini imkânsız kılacak derecede korkunç tehditler var önümüzde.

"Bu mevsimde yalnızca yaşamı kutlamakla kalmayalım. Gezegeni dirilten, ayrım gözetmeksizin her otun, her böceğin, her insanın içinde dolanan o kutsal kıvılcımın hizmetine adayalım kendimizi. Bu bahar kendimizi hayata adayalım."

Bu bahar ayağa kalkılıyor. İnsanlar ülkelerini, tabir caizse, kendi elleri ve ayaklarıyla, bedenleri ve yürekleriyle yeniden şekillendirmeye girişiyor.

Geçtiğimiz Ocak ayının 19'unda Taksim'den Agos'a yürüyen onbinlerce kişinin hatırlattığı gibi, umut her zaman vardır.