Fransız Öpücüğü'nde bu hafta, piyasaya 2019'un ilkbahar ayları boyunca çıkan albümlerden seçtiğimiz parçaları dinledik. Programda; Hervé ve Lolo Zouai gibi genç isimlerin yanı sıra, Maxime Le Forestier ve Christophe gibi tecrübeli sanatçıların en yeni şarkılarına yer verdik.
Edouard Perrin ve Thomas Darmon tarafından kurulan Pépite'in ilk albümü "Virages", 12 Nisan'da piyasaya çıkmıştı. Programın açılışını, bu albümde yer alan Monte Carlo adlı şarkıyla yaptık. 1966 tarihli Un homme et une femme filminin yönetmeni Claude Lelouch, bundan 53 yıl sonra bu hikâyenin devamını çekti. Prömiyerini geçtiğimiz ay Cannes’da yapan Les plus belles années d’une vie (Bir hayatın en güzel yılları) adlı filmin başrollerinde, tıpkı ilk filmde olduğu gibi Jean-Louis Trintignant ve Anouk Aimé rol alıyor. İlk filmin ünlü şarkısını Nicole Croisille ve Pierre Barouh yorumlamıştı, Nicole Croisille bu filmin yorumcu kadrosunda da yer alıyor ama 2016’da aramızdan ayrılan Pierre Barouh’un yerini Calogero almış. Calogero aynı zamanda filmin orijinal müziklerine de imza atmış. Bu filmle aynı adı taşıyan şarkıda, 1966 yapımı ilk filmin ünlü melodisini ödünç almayı ihmal etmemiş sanatçı.
Altmışlı yılların ünlü şarkıcısı Christophe, müzik kariyerine hâlâ devam ediyor. Geçen yıl onun son albümü "Les vestiges du chaos"dan bir parça dinlemiştik. Bu yıl da en sevilen şarkılarını Etienne Daho, Camille ve Raphaël gibi isimlerle bir araya gelerek yeniden yorumladı Christophe. Sanatçının, Amerikan yaşam tarzına özel bir ilgilisi var. Bu albümde Sébastien Tellier ile yorumladığı 1974 tarihli Señorita adlı şarkıda da Hollywood’a birçok göndermede bulunmuş. Örneğin; “Brando artık motosikletinin üzerinde değil, bir tangoda ölmek üzere”, “Marilyn elli yaşında olacaktı, James Dean artık bir dev değil” ya da “Vivien Leigh’nin saçları beyazlamış, siyah beyaz zamanları özlüyor” tarzı sözlerle Kanlı Hücum (The Wild One - 1953), Arzu Tramvayı (A Streetcar Named Desire - 1951) ya da Devlerin Aşkı (Giant - 1956) gibi klasik Hollywood filmlerini, biraz da nostalji duygusuyla anıyor sanatçı.
Bu yıl Serge Reggiani’nin ölümünün on beşinci yıldönümü. Bu nedenle bu yayın dönemi boyunca fırsat buldukça onun eserlerine daha sık yer vermeye çalışacağız. Geçen ay sanatçının yeni bir "Best Of" albümü yayınlandı. Ayrıca önde gelen Fransız şairlerin şiirlerini müzik eşliğinde okuduğu bir dizi albüm de uzun bir aranın ardından dijital ortamda dinleyiciyle buluştu. "Best of" albümünde daha önce yayınlanmamış iki parçası da bulunuyordu: Dans le mirroir ve Comme si on s’aimait en playback. Programda dinlediğimiz Dans le miroir'ın sözleri Jean Dréjac, bestesi ve düzenlemesi ise Michel Legrand imzasını taşıyor.
1985 yılında Paris’te dünyaya gelen Amel Bent, 2004’te Nouvelle Star adlı yarışmayı üçüncülükle bitirince aynı yıl ilk albümü "Un jour d’été"yi kaydetme fırsatını yakalamıştı. İkinci albümü " À 20 ans"ı ise 2007’de yayınlayan genç kadın, bu albümün isim şarkısı için Charles Aznavour’un Hier Encore adlı parçasından esinlenmişti. Aznavour’a büyük bir hayranlık besliyordu ve 2014’te onun için hazırlanan saygı albümünde de Les deux pigeons adlı parçayı seslendirmişti. Aznavour’un geçtiğimiz Ekim ayında hayatını kaybetmesinin ardından 17 Mayıs'ta yayınlanan yeni albümü "Demain"de onun için yazdığı bir parçaya da yer verdi Amel Bent. Charles adını taşıyor bu parça ve sözleri şöyle:
Size çocukluk odamda onun sesinin yankılandığı bir zamandan bahsediyorum / Her şeyi anlamasam da gece yarıları sallardı beni hafifçe / Işık gibi notaları, aydınlatırdı kışları ve cesaret verirdi bana / Onun gibi şarkı söylemek ve Paris’i düşlemek için / Montmartre’dan Venedik’e kafelerden kiliselere o kadar gezdim ki / Ve görüyordum kendimi, La mamma’nın başucunda beklerken ya da sevmekten ölürken / Yeteneği kamaştırıyordu gözlerimi henüz on yaşındayken, ve biliyordum bir gün paylaşacağımı bu sevgiyi bitmek bilmeyen / Charles, sadece bir isim ama keşke size Charles diye hitap edebilseydim / Utangaçlığımı yenip, konuşturabilseydim kalbimi / Charles, yalnızca bir isim ama sadece size bir anlığına Charles diyebilseydim / Ve teşekkür edebilseydim nihayet, o melodileriniz ve keskin sözleriniz için...
California’da yaşayan Cezayir asıllı Fransız şarkıcı Lolo Zouai, ilk albümü "High highs to low lows"u 19 Nisan'da piyasaya sürdü. Biz de bu albümün tamamıyla Fransızca olan tek parçası Beaucoup'yu dinledik programın ikinci yarısının başında. 1980 doğumlu Renan Luce, 2006’da "Repenti" adlı ilk albümüyle büyük yankı uyandırmış, sanatçının 2009 tarihli ikinci albümü "Le clan des miros" da iyi satış rakamlarına ulaşmıştı. Aynı yıl Renaud’nun biricik kızı Lolita Séchan’la evlendi Luce ne var ki Héloise adında bir de kız çocukları olan çift 2016’da boşanma kararı aldı. Renan Luce’ün geçen ay yayınlanan dördüncü stüdyo albümü kendi adını taşıyor. On bir şarkıdan oluşan albüm, oldukça melankolik bir atmosfere sahip ve altmışlı yıllardaki Fransız şansonunun ruhunu taşıyor. Albümde yer alan Le point Nemo adlı parçada en umutsuz olduğu anlarda Nemo noktasının bir mıknatıs gibi kendini çektiğini söylüyor Renan Luce. "Nemo noktası", Dünya üzerinde kara parçalarına ve yaşama en uzak noktaya verilen ad. Nemo Latincede hiç kimse anlamına geliyor. Bu noktanın etrafında da Pasifik Okyanusundan başka hiçbir şey bulunmuyor.
Fransız müziğinin tecrübeli isimlerinden Maxime Le Forestieri müziğe 1968 rüzgârının etkisiyle başlamıştı. İlk dönem şarkıları politik anlamda oldukça güçlü eserlerdi. Doksanlardan itibarense yazdığı parçalarda göç ve ırkçılık gibi toplumsal konulara değindi sanatçı. En son 2013’te "Le Cadeau" adlı albümü yayınlayan Le Forestier, bu yıl kariyerinin ellinci yılını kutluyor. Sanatçının yeni albümü "Paraître ou ne pas être", müzik marketlerdeki yerini geçen hafta aldı. Hamlet’te geçen "Olmak ya da olmamak" sözünü, "Görünmek ya da olmamak" olarak değiştirmiş sanatçı. Aslında bu sözü televizyon programcısı ve yazar Patrick Sébastien’den ödünç almış da diyebiliriz çünkü Sébastien “İçinde bulunduğumuz çağ, bir görünüş çağı. Görünmek ya da olmamak işte bütün mesele bu” demişti. Le Forestier’nin on şarkıdan oluşan yeni çalışması, akustik bir albüm olarak nitelendirilebilir. Bu albümde yer alan Mon ruisseau adlı parçada, oğlu Arthur ile bir düete imza atmış sanatçı.
Doksanların ortasından bu yana Fransız popüler müziğine damgasını vuran, Florent Pagny aynı zamanda son derece üretken bir sanatçı. Hayranlarının karşısına hemen her yıl yeni bir albümle çıkan sanatçı, en son 2018’de "Tout simplement" adlı bir albüm yayınlamıştı. Geçen hafta da “Aime la vie” adlı çalışmasını piyasaya çıkaran Pagny, aslında 3-4 senelik bir ara vermeyi düşündüğünü ve yeni bir albüm yayınlamayı planlamadığını söylüyor ama kendisine sunulan şarkılara karşı koyamamış en sonunda. Albümde; Emmanuelle Cosso, Pierre-Yves Lebert ve Didier Golemanas gibi isimlerle çalışan sanatçı, aynı zamanda aktör Jean Reno ile yaptığı bir düete de yer vermiş.
Kariyerine doksanlı yıllarda oyuncu olarak başlayan Elisa Tovati, ilk albümü “Ange étrange”ı 2002’de yayınlamıştı. Sonrasında çeşitli filmler ve televizyon dizilerinde rol almaya devam eden 1976 doğumlu sanatçı, 2006’da yayınladığı ikinci albümü “Je ne mâche pas les mots” ile oldukça olumlu eleştiriler aldı. Geçtiğimiz Mayıs ayının 10’unda piyasaya çıkan “Le cœur est la locomotive des fille émotives” (Kalp, duygusal kızların lokomotifidir) adlı yeni albümünde; Mark Hekic, John Maman ve Romain Millot gibi isimlerle çalışan Tovati, aşk temalı parçaların yanı sıra toplumsal dayatmalara kafa tuttuğu La machine ya da Japon kültürüne olan ilgisini ifade ettiği Tokyo gibi şarkılara da yer vermiş bu çalışmasında. Albümde yer alan Mon Havre de paix adlı parçada da Normandiya’da ailesinin evinde geçirdiği günlere olan özlemini dile getiriyor sanatçı.
Yirmi yedi yaşındaki Hervé; rap, hip hop ve elektronik müziği harmanlayan ilk albümü "Mélancolie F.C."yi 17 Mayıs’ta piyasaya sürdü. Hervé’nin canlı performansının da bir boksörü andırdığı söyleniyor, sahneyi aynı bir ring gibi kullanıyor, orada adeta ekipmanlarıyla dövüşüyor ve onlardan çok farklı elektronik ritimler elde ediyormuş. Çocukluk yıllarında bir futbolculuk geçmişi de olmuş Hervé’nin ama geçirdiği bir sakatlık yüzünden bu tutkusuna veda etmek zorunda kalmış. Albümün isim şarkısı Mélancolie F.C.’de de buna atıfta bulunuyor aslında zira F ve C harfleri "Futbol kulübün" kısaltması. Şarkı boyunca da tribündeki taraftarlardan, ofsayta düşenlerden ve sakatlıklardan bahsederek çocukluk günlerine duyduğu özlemi paylaşıyor bizle.
Şarkıcı / Yorumcu | Parça Adı | Albüm Adı | Süre |
---|---|---|---|
Pépite | Monte Carlo | Virages | 4:46 |
Nicole Croisille & Calogero | Les plus belles années d'une vie | Les plus belles années d'une vie | 4:52 |
Christophe & Sébastien Tellier | Señorita | Christophe etc. | 3:19 |
Serge Reggiani | Dans le miroir | Une vie d’artiste - Coffret 15ème Anniversaire | 3:16 |
Amel Bent | Charles | Demain | 3:59 |
Lolo Zouai | Beaucoup | High highs and low lows | 3:35 |
Renan Luce | Le point Nemo | Renan Luce | 3:51 |
Maxime & Arthur Le Forestier | Mon ruisseau | Paraître ou ne pas être | 2:46 |
Florent Pagny | Revenons sur terre | Aime la vie | 4:09 |
Elisa Tovati | Mon Havre de paix | Le cœur est la locomotive des filles émotives | 2:57 |
Hervé | Mélancolie F.C. | Mélancolie F.C. | 2:27 |