Portre: Camélia Jordana

Camélia Jordana Aliouane, 15 Eylül 1992’de, Fransa’nın Toulon kentinde, orta-üst sınıf bir ailenin kızı olarak dünyaya geldi. Dokuz çocuklu fakir bir ailenin en büyük kızı olan büyükannesi, ellili yıllarda eşiyle birlikte, Cezayir’den Fransa’nın güney doğusunda yer alan Var’a göç etmiş ve burada hayatını şeftali yetiştiriciliği yaparak kazanmaya başlamıştı. Büyükbabası ise Cezayir’de bağımsızlık yanlısı siyasi parti, FLN'in (Ulusal Kurtuluş Cephesi) yerel temsilcisiydi. Camélia’nın çocukluğu, Var bölgesindeki La Londe-les-Maures’da geçti. Şarkı söyleme konusundaki ilhamı ise amatör bir opera sanatçısı olan annesinden aldı. Annesi aynı zamanda onun yedi yıl boyunca piyano ve tiyatro dersleri almasına da ön ayak olmuştu. 16 yaşına geldiğinde, ses yarışması Nouvelle Star’ın Marsilya’da gerçekleşen seçmelerine katılmaya karar verdi ve burada Louis Armstrong’un "What a Wonderful World" adlı şarkısını seslendirdi. 70’li yıllardan çıkmış görüntüsü ve caza yatkın sesiyle jürinin büyük beğenisini kazanmayı başarmasının ardından, yoluna televizyonda canlı yayınlanan yarı finale kadar devam etti ve yarışmayı üçüncülükle bitirdi.

Yarışma sonrasında 2009’un Haziran ayında ilk albümü için Sony Music ile bir sözleşme imzalayan Camélia Jordana’nın bu çalışması, müzik marketlerdeki yerini 29 Mart 2010 tarihinde aldı. Bu albümden çıkan ilk single olan Non, non, non ya da diğer adıyla Ecouter Barbara, Fransız şansonunun efsanevi isimlerinden Barbara’dan ilham alınarak yazılmıştı. “Hayır, hayır, hayır hava almak istemiyorum / Hayır, hayır bir şey içmek istemiyorum, onu unutmak istemiyorum, kötü hissetmek istiyorum sadece ve yanlış bir şey yok bunda, dolaşmak yemek yemek ve Barbara’yı dinlemek, belki o geri gelir böylece” sözleriyle ayrılık acısı yaşayan bir genç kadının bu acıyla baş etme sürecinden bahsediyordu bize Camélia. 

Camélia Jordana, bu albümün elde ettiği satış rakamlarıyla müzik listelerinde dokuzuncu sıraya kadar tırmanmayı başardı. Bu albümden çıkan diğer iki single olan "Moi c’est" ve "Calamity Jane"e ait video klipler de sırasıyla 2010’un Ağustos ve 2011’in Şubat aylarında yayınlandı.

2011 yılında "En İyi Çıkış Yapan Sanatçı" ve "En İyi Sahne Çıkışı" dallarında Victoire de la Musique ödülüne aday gösterilen Camélia'nın ilk albümü, yayınlanmasından yaklaşık bir yıl sonra da albümü yüz altmış bin gibi çarpıcı bir satış rakamına ulaştı. Bu albümün başarısının ardından 2012’de şansını oyunculuk alanında da denemeye karar verdi genç kadın ve Clément Michel'in La Stratégie de la Pousette ve Daniel Prévost’nun Les Mauvaises Têtes adlı filmlerinde rol aldı. 2014’te ise, bu kez uluslararası bir oyuncu kadrosu eşliğinde kamera karşısına geçtiği Pascale Ferran imzalı Bird People ile Cannes Film Festivali'nde boy gösterdi. Yine aynı yıl yapımcılığını Babx’in üstlendiği ikinci stüdyo albümü Dans la peau'yu yayınladı. Bu albümde sözü ve müziği kendi imzasını taşıyan şarkılara da yer verdi.

On beş bin gibi mütevazı bir satış rakamına ulaşan bu çalışmasının ardından birkaç yıl boyunca sinemaya ağırlık veren Camélia, 2015’te Kheiron’un "En İyi İlk Film" dalında César ödülü kazanan komedi-draması Nous trois ou rien’de rol aldıktan sonra 2016’da La fine équipe, 2017’de ise Cherchez la femme ve kendisine "Umut Vadeden Kadın Oyuncu" dalında César ödülü de kazandıran performansıyla dikkat çektiği Le brio gibi komedilerde boy gösterdi. Yine bu dönemde Cédric Klapisch’in başrollerini Pio Marmaï, Ana Girardot ve François Civil’e emanet ettiği Ce qui nous lie – Aile Bağı adlı filminin soundtrack’inde yer alan "Ce qui nous lie est là" adlı parçayı seslendirdi. 

2018 yılından itibaren yayınladığı albümler ve rol aldığı filmler kadar, sosyal ve politik konularda yaptığı açıklamalarla da gündeme gelmeye başlayan Camélia Jordana'nın kendi kuşağının, zengin yaşlı beyazlar tarafından yönetilen Fransız toplumuyla kendini özdeşleştiremediğini iddia etmesi farklı tepkilere yol açtı. Sanatçı, beyaz karşıtı ırkçılık yapmakla suçlanırken haftalık Marianne dergisinde yazan gazeteci Lucas Bretonnier, onun bu tip beyanlarla etnik köken pazarlaması yapmaya çalıştığını savundu. Tam da bu tartışmaların ortasında, politik fikirlerini ifade ettiği şarkılara da yer verdiği üçüncü stüdyo albümü "Lost"u piyasaya süren Camélia: “Ne kadar hoşuma giderse gitsin, tatillerimi ya da aşk hikâyelerimi anlatan şarkılar yazamam” diyecekti bu çalışmasıyla ilgili. Gerçekten de genç kadın bu defa ciddi meselelere el atıyor, örneğin "Freddie Gray" adlı parçada ABD'de 2015 yılında polisler tarafından öldürülen yirmi beş yaşındaki siyahi genci, Fransa’da 2016’da benzer şekilde hayatını kaybeden Adama Traoré davasına da gönderme yaparak anıyor, "Dhaouw" adlı şarkısında ise, 17 Ekim 1961’de Paris’te yüzlerce Cezayirlinin polis tarafından katledilmesinden bahsediyordu.

Bu albümle 2019 yılında "Dünya Müziği" kategorisinde Victoire de la Musique ödülüne layık görülen Camélia Jordana, bu dönemde Vianney Lebasque’ın Chacun pour soi ve Lou Jeunet’nin Curiosa gibi filmleriyle beyazperdede de boy göstermeyi sürdürdü. 2020’nin Mayıs ayında, On n’est pas couché adlı televizyon programında, Fransa’da yaşanan polis şiddeti ile ilgili: “Her sabah banliyöde işe giderken sadece derilerinin rengi yüzünden katledilen kadın ve erkeklerden bahsediyorum, polisin yanında kendini güvende hissetmeyen binlerce insan var, ben de onlardan biriyim. Şu an saçlarım düz, saçlarım kıvırcık olduğunda, Fransa’daki bir polis karşısında kendimi güvende hissetmiyorum” şeklindeki açıklamaları büyük tepkilere neden oldu. Dönemin İçişleri Bakanı Christophe Castaner bu sözlere: “Hayır hanımefendi, banliyöde sabah işe gidenler derilerinin rengi yüzünden katledilmiyor, bu utanç verici sözler, nefreti ve şiddeti körüklüyor” diye yanıt verdi. Bununla birlikte sol görüşlü çoğu siyasetçi Jordana’nın görüşlerini desteklediğini açıkladı. Camélia Jordana ise birkaç gün sonra attığı bir tweet’te İçişleri Bakanını televizyonda tartışmaya davet etti.  Tüm bu polemiklerin ardından 2021’in Ocak ayında dördüncü stüdyo albümü Facile & Fragile'i yayınlayan sanatçı, yirmi şarkıdan oluşan bu çift albüm sayesinde, Fransa listelerinde üçüncü sıraya kadar tırmanmayı başardı.

Camélia, albümün yayınlanması sonrasında, L’Obs dergisiyle yaptığı röportajda: “Albümdeki şarkıların tümü diyor ki, şayet bir erkek olsaydım, af dilerdim, korkuları sorgulardım ve zamanımı kendimi sorgulamaya ayırırdım, çünkü kolektif bilinçaltlarında, dünyadaki tüm kötülüklerin sorumlusu beyaz erkeklerdir” diyecek, onun bu sözleri ırkçılık karşıtı kuruluş Licra tarafından kınanacaktı. Bu tartışmaların yankıları sürerken sinemayı da ihmal etmiyordu sanatçı: 2020’de Noémie Saglio’nun Parents d’élèves adlı komedisinde rol aldıktan sonra, yine aynı yıl, "En İyi Kadın Oyuncu" dalında César ödülüne aday olacağı Emmanuel Mouret imzalı Les choses qu'on dit, les choses qu'on fait adlı filmde boy gösterdi. 2021’in Haziran ayında ise, meslektaşları Amel Bent ve Vitaa ile Sorøre adlı albüm için bir araya geldi. 

Yukarıda da vurguladığımız gibi, müzik ve sinema projeleri dışında, toplumsal konulara olan hassasiyetiyle de tanınan bir sanatçı Camélia Jordana. Bir süredir Fransa’nın gündeminden düşmeyen Emeklilik Reformu ile ilgili de: “Haksız, verimsiz, en fazla da güvencesi en az olan insanları ve kadınları etkileyen bu projenin acilen geri çekilmesi gerekir” demiş ve Fransa Meclisinde azınlığın fakat toplum genelinde büyük bir çoğunluğunun yasaya karşı olduğunu hatırlatmıştı. Bu yılın Eylül ayında son albümü “Facile & Fragile”in adını taşıyan turne kapsamında Olympia’da sahne alacak olan Camélia Jordana, yine 2023’ün ilerleyen günlerinde gösterime girecek iki filmle, sinema kariyerine de hız kesmeden devam edecek.