Cumhuriyet gazetesinde bugün (21.04.2003) Deniz Som’un köşesinde okuduğum haber beni ciddi olarak kaygılandırdı. Kültür Bakanlığı Müsteşarı Hüseyin Akbulut’un emekli olduğu yazıyordu haberde. Kültür Bakanlığı’nın Çoksesli Müzik ile ilgili yarışmalarını düzenleyen, her ile bir koro projesini oluşturan çok değerli kültür insanımızın, gizli istifasının sebebi acaba neydi? Yeni yönetimle çalışmanın getirdiği veya getireceği zorluğu mu görmüştü veya yaşamıştı sayın Akbulut? Gerçeği tam olarak bilememenin endişesini yaşamaktayız...
Ülkemiz nasıl bir ekonomik, sosyal ve kültürel geleceğe doğru ilerliyor? Atatürk’ün çağdaş uygarlık seviyesine ulaşma ereğinin önünü kesmek isteyenler mi var? 17 Nisan’da Köy Enstitüleri’nin kuruluşunu kutladığımız günlerde, bu kurumları kapatan zihniyetin korkusu “insanların aydınlanması” mıydı?
Ülkemizin doğusuyla batısı arasındaki uçurum acaba yıllardır bilerek ve isteyerek mi kapatılmıyor? Sanayii de ulusal üretimimizi durduran güçlerin korkusu, Türkiye’nin ulusal-ekonomik-sosyolojik bağımsızlığını kazanması mı? 11 Eylül’de Amerika’da ölen insanlar, Irak’taki pazarda bombalanarak ölen insanlardan daha mı değerli? Kimyasal silahlar nerde? Bunca kan ve gözyaşı size tarihteki diktatörleri hatırlatmıyor mu?
“İnsan hakları” kavramı ülkelere göre nasıl da değişiveriyor... Irak’taki insanların hakları ile, Amerika’daki insanların hakları birbirine neden eşit değil?
Bir an için Amerika’da bir halk pazarına bomba düştüğünü varsayalım. Acaba Amerika’nın koparacağı tantana ne kadar büyük olacaktı? Ama aynı bomba Irak’ta bir halk pazarına düşünce, o günün sıradan bir haberi oluyor ve ertesi gün herkes işine bakıyor.
Bunlar gerçek olamaz...
Bir rüya gördüğüme inanmak istiyorum!...
Yoksa kabus mu demeliydim?...
