Kazancı Yokuşu'nda AVTO'nun ev sahipliği yaptığı; ses, metin ve yerleştirmelerden oluşan İçli Dışlı sergisi sürüyor. Merve Ünsal ile "içeri ve dışarı arasındaki musallat ilişkisine" kulak veriyoruz.
Aslen fotoğraf sanatçısı olan Merve Ünsal uzun süredir m-est.org aracılığıyla ürettiği metin odaklı çalışmalarına, son yıllarda ses temelli işler eklemeye başlamıştı. Metinle ses arasındaki ilişkiden beslenen bir yaklaşımla Ünsal üretiminde sese ve sesin barındırdıklarına giderek daha çok yer vermekte. Dinleyicilerin iyi bileceği gibi sanatçı, Açık Dergi içinde bir süredir Gaipten Sesler ismini verdiği bir kuşakta çeşitli sanatçılarla söyleşiler yaparak güncel sanatta ses kullanımını konu etmeyi de sürdürüyor.
Ünsal'ın son dönem işlerinden bir bölümünü Kazancı Yokuşu'nda bulunan AVTO'da izleme ve dinleme imkanını buluyoruz. "İçli Dışlı" ismini taşıyan sergi bulunduğu mekanın sınır ve imkanlarını kullanırken aynı zamanda bulunduğu lokasyonun belleğini de devreye sokuyor. Serginin merkezi önermesini ziyaretçilere deneyimleten ve apartman boşluğuna konumlanmış "İçli Dışlı" yerleştirmesi AVTO'nun etrafıyla bir aktarım ilişkisine girme niyetinin habericisi. Keza Ünsal'a bir dönem hocalık da yapan Cengiz Çekil'e saygı duruşu niteliğinde olmanın yanı sıra galeri mekanının bulunduğu Kazancı Yokuşu'nu bir "camera obscura" hamlesiyle mekanın içine yansıtan "Ters Görüntü Düz Ses" müdahalesi de sanatçının iç ve dış problematiğine musallat bilim perspektifinden katkı sunuyor; diyagonal konumda ise serginin "Karakterler"i var. Mekan için özel üretilen bir amatör radyo cihazı aracılığıyla sanatçının metin ve ses odaklı bu üretimi günde bir kereye mahsus olarak Kazancı Yokuşu'na "seslenirken" iç ve dış arasındaki diyalektiği takviye ediyor, sesin seslenme jestini koruyor. Benzeri bir sesleniş jestini ‘’Nefes Nefese’’ videosunda da fark ediyoruz. Sanatçının Türkiye sınırları içerisinde bulunan en eski obruklardan birinin yanı başında gerçekleştirdiği okuma-performansı kaydını hem işitip hem görebildiğimiz bu çalışma boşluğa konuşmanın ya da konuşmanın kendi boşluklarının ve gediklerinin beyanına dönüşüyor.
Biz de haliyle mikrofonu Merve'ye ve de bu seslere uzatıyoruz.
