Açık Dergi'de bu hafta Türkiye'den iki son dönem caz albümüne yer veriyoruz.
İlk bakışta, çok farklı kulvarlarda dursalar da, çok temel bir saikte birleşen bu iki kayıt, Nefes ve Reverse Perspective başlığını taşıyor.
Nefes, Jülide Özçelik'in üçüncü stüdyo albümü. Daha önce iki CD'lik Jazz Istanbul Standard ile geniş bir kitleye ulaşan Özçelik, uzun bir aradan sonra yayınladığı Nefes ile ilk kayıttakine benzer bir anlayış seriyor önümüze. Türkiye'nin yakın dönem popüler müzik tarihinde yer etmiş kimisi çok bilindik bestelerin caz aranjmanları bu albümde de yine dinleyicinin beğenisine sunulmuş. Lakin Jülide Özçelik, Nefes'le bir adım öteye geçip, daha önceki (tabiri mazur görürseniz) füzyon denemeleriyle ulaştığı sadayı, bu yepyeni albümde bulunan güncel besteleri getirdiği yorumlarda da hissettiriyor. Yani, sadâsı oturmuş yetenekli bir caz vokalisti ile karşı karşıyayız. Aranjmanların Özçelik'in uzun süreli müzik partneri Cem Tuncer'e ait olduğunu da belirtelim. Albümde ayrıca piyanoda Ercüment Orkut, bas gitarda Efecan Tuncer, kontrbasta Volkan Hürsever, davulda Ediz Hafızoğlu, saksafonda Engin Recepoğulları ve saksafon ve neyde Serhan Erkol yer alıyor.
İkinci kaydımız ise bir müzik araştırmacısına ait. Enstrümantal yeteneklerini daha önceleri daha geleneksel çalgılarda göstermiş, akademisyen Güç Başar Gülle,Reverse Perspective kaydında saksafonda Tamer Temel, kontrabasta Apostolos Sideris ve davulda Cem Aksel eşliğinde halis bir caz albümü sunuyor dinleyenlere. Makam müziğinin sınırları ve Batı kaynaklı müziklerle ilişkisi üzerine uzun süredir çalışan Gülle, bu albümle caz dinleyicisine de umarız ulaşabilir.
Özetle, Dergi'de bu hafta, caza farklı açılardan yaklaşan (bilindik ve gelenekselden hareket edip, yeni olana meyleden) iki albüm var.
Radyonuz Açık kalsın.
