Açık Radyo'ya evim olduğu: gittiğim sahalarda, kaldığım bana uzak, anlaşılmamış hissettiğim yerlerde, korktuğum, "tek kaldım!" dediğim, "nasıl olacak da devam edeceğim?" dediğim coğrafyalarda; evim olduğu için çok teşekkür ederim.
Açık Radyo benim yol arkadaşım, kimsem yokken kimsem, tekken anlayanım, konuşacak kimsem yokken dinleyenim.
Tam vazgeçmeye meyil edecekken, benim gibiler orada (!), konuşuyor; benzeşmek değil beraber yaşamak; diretmek, dayatmak değil, biricik ama yan yana kalmak istiyorlar; deyip de ciğerlerimi dolduran hava Açık Radyo. Daha da dermanım yok derken, sırtımı sıvazlayarak esen rüzgarım.
İyi ki var.
Şu an Goma'daki bir tık zorlu geçen günlerimde, dinleyici destek haftası, içimi yine çiçeklendiriyor.
İyi ki varsınız. İyi ki varız. "Soğukkanlı ve sıcak". "Taraftar olmadan, taraf."
Barış ve dayanışmayla,
Bindal Güner
