Sevgili Ömer Madra , Özdeş Özbay ve Eraslan Sağlam;
Cumartesi günü Açık Radyodaydım. Açık Radyo heyecanı, otobüs ve vapur yolculuğu nedeniyle döndüğümden bu yana migren ağrıları ile sizleri dinliyorum ve Açık Radyo maceramı düşünüyorum.10 yaşımdayken yeğenim yeni doğmuştu. Onu çok seviyordum ve o da beni. Sık sık bizde kalmaya geliyordu. Evde babamın aldığı küre şeklinde ufacık pilli bir gece lambası vardı. Yeğenim 4-5 yaşlarına gelmişti. Düşmesin diye yere yatak yapardım. O gece lambasının ışığını açardım, çalıştırınca yavaş yavaş dönerdi. Canım yeğenime kıtaları, ülkeleri, başşehirleri yorganın altında dünyamızı anlatırdım, o da çok severdi. Yeni aklıma geldi, galiba ben hâlâ o yorganın altındayım ve Açık Radyo'yu dinliyorum. Yeğenim yok artık. Onu 28 yaşındayken öldürdüler.
Açık Radyo insanlarını çok seviyorum. Dinleyicilerini, destekçilerini, çalışanlarını, gönüllülerini.
Cumartesi günü benim konuşmalarıma katlananlara sonsuz teşekkür ediyorum.
Hepinizi çok seven
Havva Hazer
