Merhaba Açık Radyo kurucuları, emektarları, yaşamasına katkıda bulunan bulunmayan bütün dinleyicileri yani dostlarımız.
Günlerdir size bir mektup yazmak istiyorum ama duygularımı, düşüncelerimi, minnettarlığımı ifade edecek, anlatacak sözcük bulamıyordum ki eksik de olsa paylaşmaya karar verdim.
Ne zaman, nasıl tanıştım sizinle anımsamıyorum ama o zamandan beri, özellikle de pandemide bana inanılmaz yoldaş, arkadaş, rehber oldunuz. Sınıfa ya da öğretmenler odasına girdiğimde konu her neyse sizden duyduğum bir haber, öğrendiğim bir şey, dinlediğim bir şarkı, yeni tanıdığım bir kişi, anlatılan bir karikatür, ilk kez duyduğum bir sözcük, bir İstanbul hikâyesi paylaşarak başladım derslere, sohbetlere. Beni çok entelektüel sandılar, oysa pek çok şeyi sizden duyup, sizden öğrenmiştim. Hele küresel ısıtmayla ilgili. Çok yaşayın Ömer Madra. Pek çok Açık Radyokolik gibi ben de arabada dakikalarca oturup programın bitmesini bekledim, ya da evin içinde programı kaçırmayayım diye telefon cebimde ev topladım.
Bazı günler içimde bir tuhaflık, eksiklik hissederim, neden diye düşünürken bir bakarım ki radyo kapanmış. Anlarım o zaman nedenini. Hepiniz çok değerlisiniz. vazgeçilmezsiniz, yolumuzu aydınlatansınız. Sağ olun, var olun.
Sanki hiçbir sözcük duygularımı ifade etmeyecek iş duygusuyla epey uzatmışım. Kusuruma bakmayın.
Sevgiler,
Madlen Öcal AKÇİÇEK
