1996 yılında İstanbul’da öğrenciyken bir kafenin duvarlarına asılmış ilanları görerek varlığınızdan haberdar olmuştum.
Sevgili Açık Radyo,
1996 yılında İstanbul’da öğrenciyken bir kafenin duvarlarına asılmış ilanları görerek varlığınızdan haberdar olmuştum. Hiç dinlemediğim vasat altı bir radyom vardı, sizi dinlemeye heves edince vasatın çok altında olduğunu anlamam uzun sürmedi. Çoğu zaman radyonun cızırtısından diyalogların anlamı kayboluyor, kendi kendine istasyonu kayıyordu. O tarihte başka şansım olmadığını bildiğimden bu haliyle kabullendim radyoyu, derken alıştım da. İşin aslı sizi dinleme merakım galip geldi cızırtılara, kaymalara. Şimdi en beklenmedik zamanda hafif cızırtılı seslere kulaklarım dikilip gönlüm akıyorsa bundandır diyorum:)
Zaman içinde kazandığım diğer Açık Radyo alışkanlıklarını ayrıntısıyla anlatmayı başka bir güne bırakıp sevgili radyomun bugünüme kattığı anlamı paylaşmak istiyorum esasen.
2000 yılından bu yana İzmir’de yaşıyorum, avukatım. Halen İzmir Barosu Çocuk Hakları Merkezi üyesiyim. Her yıl 23 Nisan haftasında çocuklara ilişkin bir tema seçerek etkinlikler yapıyoruz. Bu yılki temayı “çocukların katılım hakkı” olarak belirledik. Bu konuyu ele aldığımız bir de bülten çıkaracağız.
Hazırlıklarımız sürerken sizler aracılığıyla 15 Mart eylemlerinden haberdar oldum. Çocukların kendiliklerinden giriştikleri bu eylemlilikten daha anlamlı ve ifadenin içini dolduran bir “katılma hakkı” kullanım biçimi düşünemiyorum. Hemen konuyu merkezimizin üyesi diğer meslektaşlarıma da açtım. Birlikte iklim eylemcisi çocuklarla görüşüp bültenimizde onlara yer vermeyi kararlaştırdık. Bu kararımızın bir sonucu olarak bugün Dalyan’da, Samra, Ada, Poyraz ve Nil’le buluştum. Hayatımda ilk kez röportaj yaptım, söylediklerine göre onlar için de ilkmiş:) Sabah 06.00’da yola çıkıp 22.00’de eve dönmüş olmama, geliş gidiş yaklaşık 11 saatimi otobüs yolculuğu yaparak geçirmeme rağmen öyle iyiyim ki:)) iyi ki yaptım bu yolculuğu iyi ki tanıştım onlarla. Yoksa bu sevinçli umut hissini hatırlamak kim bilir ne zamana kalacaktı:))
Önümüzdeki günlerde Ayvalık’ta Ege ve arkadaşlarıyla da bir buluşma planlıyoruz. İstanbul’a gelemiyorum ne yazık ki, bu yüzden Atlas’a sevgilerimi sizin aracılığınızla iletmiş olayım. Ama elbette bir gün bütün çocuklarla biraraya gelme umudumuz olduğuna yürekten inanıyorum, buna bugün daha çok inanıyorum.
Sevgili radyom, Açık Radyo’m,
Bütün bunlar sayende oldu. Bu farkındalık, bu buluşma... Bugün çocuklarla da kulağını çok çınlattık; 11-12 yaşlarında dört çocukla hem de:) Öyle bahtiyarım ki:))
Açık Radyo’yu Açık Radyo yapan herkese, hepinize içten sevgilerimi, dost selamımı gönderiyorum.
Sevgili Samra’ya, sevgili Ada’ya, sevgili Poyraz’a ve sevgili Nil’e de.
Ne güzel yollarımızın karşılaşması, ne güzel dokunmak birbirimize:)
Şefika Mısırlı
Hamiş: A. Kadir'den bu diziler dilime gelmese olmazdı zaten bu gece:)
"Çok olun, çocuklar, çok olun,
yüzlerce olun, binlerce olun, onbinlerce.
Daha çok olun, daha çok olun,
yapraklar kadar, balıklar kadar çok olun."
