Sevgili Açık Radyo,
Sizler ile benim ve ablamın tanışması 15 yıl önce üniversite yıllarında oldu.
O zamanki öğrenci evimizde televizyon yoktu, internet bu kadar yaygın değildi. En değerli ve tek yoldaşımız uzun süre Açık Radyo oldu. O yıllarda Harbiyedeki yerinizi ziyaret etme fırsatı bulduğumuz gibi Akgün Akova ve Sunay Akın’ın programlarına katılma imkanımız da olmuştu.
Açık Radyo’yu uzun yıllar birlikte dinlediğim ablamın, Esin Aytaç’ın bu sene aramızdan ayrılışının 10. yılı. Artık sizleri yalnız dinliyorum. 15 yıl sonra bugün bana sabahları işe giderken İstanbul trafiğinde eşlik ediyorsunuz, keyifli ve derinlikli sohbetiniz ile trafik açılmasa da biraz daha Açık Gazeteyi dinlesem dedirtiyorsunuz. İyi ki varsınız.
sevgiler,
