Sevgili Açık Radyo'daki dostların klavyemin azizliğini mazur görmelerini rica ediyorum önce. Çok gecikmeli, çok ama çok gecikmeli tanıştığım varlığınızın uzak yerlerde kimlere nasıl iyi geldiğini bilemezsiniz. Ben işte onlardan biriyim. Geçen yıl, yani sizi tuhaf bir tesadüf sonucu keşfettikten sonra (bu hikayeyi bir başka mesajda anlatmalı eğer duymayı arzu ederseniz) destek olmaya kalkmış bir tür kredi kartı durumu yüzünden becerip borcum olduğuna inandığım desteği sağlayamamıştım. Bundan ötürü mahçubum. Ancak bugüne kaldığı için, bir süredir ekonomik sorunlarla boğuştuğum için, bunu bir mazeret zannettiğim için.
Yılda bir kez iyi kötü, kendince bir şeyler sunabilmek, Açık Radyo'ya takılan herkesin borcudur aslında. Bakın bu "hoş bir davranıştır", "çok nazik bir şeydir, "ay bak insanlar aslında cömertler" demiyorum, borcumuzdur diyorum. Neden mi, hakkaniyet sahibi olan herkes bu radyonun var olabilmesinin tek tek tek bizimle mümkün olduğunu bilir de o yüzden. Açık Radyo'ya destek oluyorum. Yani azıcık şuradan buradan artırıp, kenardan köşeden kısıp Açık Radyo'ya finansal destek sağlamayı kendime görev seçmeye karar verdim. Çok da kolay verdim bu kararı. Çok param yok ama var olanı sizinle paylaşmak mümkün. Paylaşmamak da ayıp laf aramızda...
Sevgilerimle hepinize kolay gelsin diyor seneye görüşmek üzere diyorum. İnşallah siz evinize kavuşun ve dilerim ben de bir eve...
