Dostça Merhaba Merhaba tonton sesinin sıcaklığı eşlığinde hergün yeni bir şeyler öğrendiğim Ömer Abi..
Merhaba canım sıkkın olsa dahi zekice esprileri ile benı her sabah gülümseten Avi..
Sana da merhaba Volkan Abi.. Belki yüzünüzü hiç görmedim ama uzun zamandır beraberiz biz aslında (Ömer Abi'yi bi kez TRT'de izledim:) ) Ben İstanbul Avcılar'da yaşayan 28 yaşında bır metal işçisiyim. Adım Devrim Karasansar... Son beş yıldır Açık Radyo'yu, özellıkle de "Açık Gazete" programını dinliyorum. Çalıştığım firma alumınyum profil üreten bır fabrika, çok ağır koşullarda günde 12 saat çalışıyoruz... Makina gürültüsünden birbirimizin sesini bile duymakta zorluk çekiyoruz... Kulaklarımdakı çınlamadan dolayı konuştuğum doktorların çalışırken sese karsı koruyucu kulaklık kullanmamız gerektığini aksi taktirde uzun dönemde kulaklarımızın duyma eşiğinin düşeceğini söylemesine rağmen fabrikada kulaklık takamıyoruz... Fabrika müdürümüz tamamen keyfı olarak koruyucu kulaklık takmamıza veya kulaklıkla radyo dınlememıze karsı çıkıyor,bunun disiplini bozacağını söylüyor. Bence derdı disiplin değilsilik kişilikli işçiler yaratmak. İşçiler suskun. En defalarca sözlü olarak uyarıldım yöneticiler tarafından. Sadece önündeki makine ile ilgılenen birer robota dönüştürmek istiyorlar bizi.. Halbuki benim sorumlusu olduğum profil germe makınası ile çalışırken radyo dinlememin yaptığım işi aksatan en ufak bir yanı yok.. Tam tersine Açık Gazete'yı dinlerken çalşımak büyük zevk, hem bunaltan gürültüden uzaklaşıyorum hem dünyadan ve ülkemden haberim oluyor hem de çok güzel şarkılar dinliyorum... İzin vermiyorlar.. ama istedıkten sonra insanın yapamayacağı şey yok bence.. Çalışma düzenimiz bir hafta sabah vardiyası bır hafta da gece vardiyası olmak üzere iki vardiyadan oluşuyor... Ben gece vardiyasında iken müdürümüz mışıl mışıl uyuduğundan Açık Gazete'nın tekrarını 01:00-03:00 saatleri arasında huzurla dinleyebiliyorum. Ama sabah vardiyasında iken sorun çıkıyor müdürümüz 09:00'da işbaşı yapıyor.. Programın saat 09:00'dan sonraki kısmını çaktırmadan dinliyorum:) Dibine kadar maddiyata batmış duygusuz, yoz, gri bir dünyada bulabildiğim en ışıklı radyo frekansı 94.9. Umarım yarım yamalak Türkçem'le yazdığım bu elektronik mektubumu bır Açık Gazete programında okursunuz. Zira çocukluktan berı çalısmaktan ve maddi zorluklardan dolayı çok istememe rağmen eğitim alamadım, idare edın:) Sıze ve tüm Açık Gazete dinleyicilerine ulaşmak benim için unutulmaz bir anı olacak.. Son söz olarak şunu söylemek istiyorum; Açık Radyomuzu yaşatalım, elimizden gelen desteği sunalım,Açık Radyolar çoğalsın,Açık Gazeteler basılsın, Açık tv'ler yayın hayatına atılsın. Bunlar olsun ki; Sanki suç işlemiş gibi müdürlerden fırça yemeyelim,İsten atılma derdi olmadan özgürce herşeyı öğrenelim,Dünyayı anlayıp güzele doğru değiştirebilelim. Hepinizin emeğine sağlık.
Dostçakalın.
