Gül ve Sevinç

Dinleyicilerimizden
-
Aa
+
a
a
a

Merabalar

 

Biz üç-dört yıldır sürekli olarak Açık Radyo dinleyen iki üniversite öörencisi arkadaşız (gül ve sevinç) ve yanlış anlamayın size yaptığız programların ne kadar kaliteli ve aynı zamanda ne kadar samimi olduğundan ya da dinlerken ne kadar büyük bi haz aldıımızdan ve programlarınızı dinledikten sonra onlar hakkında ne kadar sohbet ettigimizden flan bahsetmiicez ööle olmasa bu maili de yazmazdık zaten. neyse size bu maili atmamızdaki asil nedene gelelim. siz bu destek kampanyasını baslattıınızdan beri biz Sevinç'le ne yapsak ne etsek de para bulup bi programa destek atsak diyoduk, evet aslında bi sene için elli ya da yüz milyon çok komik rakamlar gibi geliyo ama biz de güzel sanatlarda okuyoruz ve biliyosunuz kullandıımız herşeyin maaliyeti yüksek bu yüzden para olayının bize çok uymadını düşündük (daha doorusu düşünmek zorunda kaldık) bu arada radyoya gelip sizin için gönüllü olarak çalışabileceimizi de bildiimiz halde bi türlü buna da cesaret edemedik yani dedik gidicez simdi oraya bu arada hiç ööle bi yerde bulunmamışız, adamların zaten işleri başlarından aşkın, biz de etrafta

dolaşıcaz şaşkın şaşkın, adamlar bi de bizimle uuraşıcaklar. gidicez sora

paşa paşa geri dönücez en iyisi vazgeçelim. ama bu durumdan bayaa bi sora bu

geçtiimiz yaz ikimizden birinin bi yurt dişi tecrübesi oldu böyle üç-dört

aylık ve işte o zaman bu bizim cesaret edemediimiz şeyin ne kadar komik

olduunu farkettik, çünkü Açık Radyoya biz farkında olmadan bağımlı gibi bişi

olmuşuz, yani meerse sabahliin uyanır uyanmaz Ömer Madra'nin sesini duymamak ne kadar garipmiş, ya da sööle öölen vaktinde biraz caz dinlemek istediinde tam radyoyu karıştırıcakken bi anda öyle bi istasyonun olmadıı gerçeinin yüzüne çarpması ve elinin havada kalması, ya da bi cumartesi günü sööle Türk popunun en güzel olduu dönemlerden bikaç parça dinlemek istediinde tekrar aynı gerçekle yüzlesmek vb.. yani bunları yaşayarak geçirilen yaklaşık dört aydan sonra yaa dedik bizi paşa paşa eve gönderseler noolurdu yani, keşke

gitseydik de geri dönseydik, ne kadar salakmışız, hadi şu adamlara bi mail

atalım da en azından vicdanımız rahatlasın dedik ve işte şimdi size soruyoruz. sizin için ne yapabiliriz? bizim hafta sonları sabahtan akşama kadar boş vaktimiz var ve bu zamani sizin için biseyler yaparak geçirelim istiyoruz, yani ne olduu hiç önemli diil çaycılık bile yapabiliriz yeter ki bişey olsun, ya da siz sadece tamam gelin buluruz bişeyler diyin biz gelelim sonra olmazsa paşa paşa geri de döneriz, artık sorun diil nasilsa :)).. yaa aslına bakarsanız çevremizde bizim gibi bişeyler yapmak isteyen biçok insan var ama hepimizin ortak derdi "yaa biz n'apabiliriz ki?" yani eer siz bize olumlu biekilde geri dönerseniz biz de bayaa bi insana ön ayak olmuş olucaz yada en azından onların ve bizim kafamızdan bu soru silinicek.

 

biliyoruz bu maili atmakta bayaa bi geç kaldık ama belki de çok da geç

diildir be! ama geçse bile heralde bize bi şekilde geri dönersiniz umarız.

neyse yani bizim söyliceklerimiz bunlardan ibaret hepiniz kendinize iyi bakın,

çok öptük,

 

gül ve sevinç

 

Not: yaa yazımdan dolayı umarım kızmamışşınızdır, başta adam gibi yazıyodum

sonra bi baktım ne imla ne virgül, aynı konuştuum gibi yazıyorum sonra ben

de vazgeçtim ama bu sizi samimi bulduumdan kaynaklanıyo zaten dedim heralde

bu mailleri okuyanlar da birer Hakki Devrim değillerdir, değil mi? (yaa ben

kendisini çok severim yanlış anlamayın sakın)