Sizi nasıl keşfettiğımi hatırlamıyorum.Ama hesaplarıma göre yayına başladığınız ilk günlerden beri sizi dinliyorum.Çünkü insanın , sokakta, okulda , işyerinde , evinde , kısacası heryerde duymayı isteyeceği türden bir sessiniz , Hele İstanbul'un dayanılmaz trafîğinde yol arkadaşlığımızın ne anlama geldiğini bilemezsiniz.
Bazen günde birkaç saatim yollarda geçiyor ve ben sizi dinleyebildiğim için eskisi kadar büyük bir zaman kaybı olarak görmüyorum bu süreyi . Hatta bazen yolu uzatıyorum farkına varmadan . Bazen arabadan inemiyorum bir türlü , ıçinde oturup o an konuşulanların bitmesini bekliyorum. Bazen arabayı park edecek yer arayışım uzadıkça uzuyor . Tünelleden geçerken hızlanıyorum . Tadına doyulmaz bir dost sohbetini yarıda kesmek hiç kolay olmuyor. Keşke arabanın dışında da daha net dinleyebilsem sizi. Ama bir yandan da şükrediyorum dinleyemediğime. İşler kalabilir 'Açık Radyo' yüzünden.
Açık Gazete dışında düzenli olarak dinleyebildiğim bir programınız yok - Açık Gazete'de insanı öfkeden kızartacak haberleri öylesine ince ince alaya alıyorsunuz ki ,ben çoğunlukla gülmekten kızarıyorum ; arabada ; tek başıma...
Gün içinde nerede , ne zaman , hangi programınızla karşılaşacağım belli olmuyor . Ama ne zaman radyonun düğmesine bassam, yüzunü , çoğu zaman adını bile bilmediğim sizlerin , konuklarınızın ,nasıl olabiliyorsa , daima çok ilginç bir konuda anlattıklarıyla kulağımdan yakalanıveriyorum .
Doğal konuşmalannız, güzel Türkçelerinizle bilgece aktardığınız bilgileriniz ve dinlettiğiniz müziklerle hayatımı güzelleştiriyorsunuz. Duymuyorsunuz ama ben hergün size içimden teşekkür ediyorum.
Bu gün doğum gününüz.Ve ben de söylemek istiyorum :
Açık Radyo siz çok değerlisiniz!
Lütfen Nice Yıllara!
Çimen Turunç Baturalp
