9 Kasım 2008
Her memleketin ayrımcılığı-ırkçılığı kendine. Elalemin ayrımcılığına, ırkçılığına beddua okumak kolay. Türkiye'de oturup "Obamacı" olmak, "zencilere özgürlük" diye bağırmak da kolay.Ama emin olun kimse annesinin karnından ayrımcı, ırkçı doğmuyor. Ve kimse de Erol Taş kahkahaları atarak ayrımcılık ve ırkçılık yapmıyor. ABD'de zencilere dönük ayrımcılıkların bile kendine ait bir rasyonalitesi, tarihi, insanları içine çeken bir meşruiyeti, ikna söylemi var.Dünyanın en çok lanetlenen işini yaparken vicdanları rahatlatan, iyi bir şey yapıyormuş hissi veren de işte o sözler, ideolojiler, korkular, güya "iyi" niyetler. Ayrımcılık insanları hassas noktalarından yakalıyor, ikna ediyor ve sonra da dünyaya rezil ediyor.Kürşat Bumin yazdı geçenlerde. Fransa'da bir anket yapılmış ve Fransızlara Elysee Sarayı'nda oturacak bir siyahî cumhurbaşkanı adayına oy verip vermeyecekleri sorulmuş. Anti-faşist, medeni Fransızlar yüzde 80 oranında bu soruya "Tabii ki, neden olmasın, biz ırkçı, geri kafalı insanlar mıyız ki" diye cevap vermiş. Sonra aynı Fransızlara bir soru daha sorulmuş: "Peki bir Kuzey Afrikalıya cumhurbaşkanlığı seçiminde oy verir miydiniz.""Evet, neden olmasın" diyenlerin oranı birden yüzde 58'e düşüvermiş.İşte tam da ben de bunu anlatma çalışacağım az sonra.Biraz zor olacak. Mağduriyet yarıştırmışım gibi gelecek. Yanlış anlaşılacak.Ama cesaret ve dürüstlük istiyorum.Artık marjinalleşmiş, ötekileştirilmiş, ayıplanan, bizden uzaktaki ırkçılıklara, ayrımcılıklara olan mesafemizle övünmeyi bırakıp, farkında olmadan vicdanlarımızı işgal emiş daha meşru, görünmez, şık ayrımcılıkların, ırkçılıkların cesaretle üzerine gitmeyi öneriyorum.Yani size bu ülkenin gerçek Obamasının resmini çizmeyi teklif ediyorum.Hadi birlikte içimizden cevap verelim.Bir cumhurbaşkanı adayımız olsa ve eşi Kürt olsa. Adı da Rojbin olsa. "Türkiye Cumhuriyeti'nde eşi Kürt olan cumhurbaşkanı istemiyoruz" diye milyonlarca insanı İstanbul, Ankara, İzmir'de sokaklara dökebilir misiniz?Hadi biraz daha ileri gidelim. Eşi Ermeni olsun bu cumhurbaşkanı adayımızın? Yine de mümkün mü?Kaç kişiyi buna ikna edersiniz? Siz kaç kişi olursunuz? "Irkçılık yapma, ne olacak eşi Kürt ise Ermeni ise" demezler mi?Daha da ileri gidelim.Ertuğrul Özkök'ün sorusunu soralım. Peki, Abdülkadir Aksu gibi değil de Dengir Fırat gibi bir Kürt cumhurbaşkanı adayımız olsa.Çağlayan Meydanı'na "Türkiye Türklerindir, Kürt cumhurbaşkanı olmaz" diye bağıracak üç milyon insanı dökebilir misiniz?Bakın Türkiye Türklerindir diyen gazetenin genel yayın yönetmeni için bile, bizim Obama bir Kürt ve ona Kürt diye oy vermemek de bir zihnî defo, ırkçılık, ayrımcılık.Hadi testin çıtasını yükseltelim. Cumhurbaşkanı adayımız Ermeni olsun. Daha da ileri gidelim Yahudi olsun. Kaç milyon kişi İstanbul, Ankara, İzmir'de "Müslüman olmayan cumhurbaşkanı istemiyorum" diye toplanır?Genelkurmay ona karşı bir bildiri yayınlar mı? Darbe ihtimali söz konusu olur mu?Diyelim ki bir milyon kişi toplandı Tandoğan'da. Gazetelerimiz bu kalabalık için "yer gök kırmızı beyaz" diye kolayca manşet atabilir mi? Aydınlarımız "onları da anlamalıyız," diyebilir mi? Oraya katılanlar hâlâ şık, çağdaş, ilerici, modern ve kentli kalabilir mi? Onları şu devlet ve şu medya bile ayıplamaz mı?Evet, bizim Obamamız hiç şüphesiz bir Kürt. Hatta artık pek tehlike arzedecek sayıda kalmadıkları için azıcık da Ermeni olmalı. Ve mutlaka da Alevidir.Ama bizim Obamamızın olmazsa olmazı başındaki türbanıdır. Marjinalize edemediğimiz, şık, modern, eğitimli yurttaşlarımızı bile ikna etmiş, tesiri altına almış en yaygın, en popüler, en meşru ve en yasal ayrımcılığımız başörtülülere karşı uygulanandır.Kürt Obamaya itiraz edecekler arasında Türkiye Türklerindir sloganıyla çıkan gazetenin genel yayın yönetmeni de var. Diyarbakır cezaevinin cellâdı Kenan Evren bile "Kürtler zenci değildir" demek zorunda kalıyor. Emin olun, Ermeni bir Obamaya karşı çıkmak "Ne Mutlu Türküm diyene" ile övünen Kemalist milliyetçilik için bile ırkçılıktır, pek şık değildir. Sünnileri bir Aleviye oy vermeye ikna etmek zor. Ama "Alevi cumhurbaşkanı istemiyoruz" diye Çağlayan'a doluşacak üç milyon Sünni laikliğe aykırı eylemden aynı gün tutuklanır, gazeteler bu gerici ayaklanmayı bastırmada genelkurmay ile birlikte çalışır, emin olun.Ama türbanlı bir cumhurbaşkanı adayının başına ne gelebileceğiyle ilgili somut bir fikrimiz var. Hem de çok taze. Üzerinden bir yıldan biraz daha fazla zaman geçti. Çoğu eğitimli, orta üst sınıftan milyonlar üç büyük şehirde meydanlara toplandılar ve kendisi bile değil sadece eşi türbanlı olan bir cumhurbaşkanı adayına karşı ateş püskürdüler. Gazeteler onları alkışladı. Hatırlayın. O mitinglerde "türbanlılar İran'a" diye bağıranlar şık, çağdaş, modern, laik ve hatta demokrat olarak hayatlarını sürdürdüler. Hatta belki bugün bir kısmı Obamacı bile olmuştur.Hatırlayın. Meclis'ten kovulduğu gün Merve Kavakçı daha ağzını bile açmamıştı. Kürsüye çıkıp yemin edebilen Leyla Zana kadar bile şansı olmamıştı. Ayağa kalkıp "dışarı, dışarı" diye bağıranların seslerini hatırlayın.Obama'yı alkışlayanların seslerine pek benzemiyor değil mi?Peki, yine de siz hâlâ Obamacı mısınız?
