6 Şubat 2007Milliyet Gazetesi
Bir arkadaşım anlattı: Hrant Dink'in cenazesinde 100 bin kişi "Hepimiz Ermeniyiz" diye yürüdü ya...Gösteride görevli bir polis memuru, yanındakinin kulağına eğilip hayretle şöyle demiş:"Amma da çok Ermeni varmış Türkiye'de..."
* * *
Önceki gün Afyonkarahisar Atatürk Stadı'nda, tribünler Hrant'ın katilini destekleyen sloganlarla "Hepimiz Ogün'üz" diye bağırınca, bazıları ona özenip beyaz bere takınca, benim zihnimde de benzer bir hayret nidası belirdi:"Amma da çok katil varmış Türkiye'de..."
* * *
Her ülkede siyasi cinayetler olabilir.En uygar toplumlarda bile aydınlar, gazeteciler, siyasetçiler öldürülebilir.Dink cinayeti bizi dehşete düşürdüyse de hayrete düşürmedi; bir mukadderat gibi biliyoruz Türkiye'de muhalif olmanın bedelini...Sistemin serseri mayınlarını, polisin koruma kalkanlarını, jandarma-polis kavgalarını, istihbarat kirliliğiyle hava bulandırma çabalarını da maziden tanıyoruz.Burada belki bilmediğimiz; bilsek de kabullenemediğimiz şey, insanlık dışı bir barbarlığın, tribünler dolusu insanın alkışına mazhar olabilmesi...Bir hain cinayetin topyekûn üstlenilmesi...Bu vicdansızlığı -tahlil etmek mümkünse de- hazmetmek zor.Yara, asıl orada kanıyor.
* * *
10 yılda 15 milyon işsiz yarattık her yaştan...Kazara bir işi olsa da mesleği olmayan, yarın umudu taşımayan, yılgın, umutsuz, çaresiz, öfkeli, bağnaz kalabalıklar...Yaşadığı kuşatılmışlığın hıncını kendisini kuşatan sisteme değil, o sistemin diğer kurbanlarına yönelten çaresizler...Celladına âşık cellat adayları...Nasıl olup da böyle "katilsever"lere dönüşebildiler?Başta "bütün dünyanın saydığı bir başkumandan" olmadığından mı? Siyasal bilinç, apolitik gözbağları sayesinde nicedir yerini kör inanca bıraktığından mı?Katillerin, televizyon dizisinde, siyaset sahnesinde, sokakta, mahkemede, üniversitede kahraman muamelesiyle itibar görmesinden mi?Sosyal devlet toprağa gömüldüğünden beri bir silah edinmek bir krampon almaktan kolay hale geldiğinden mi? Umarsız kitlelere istikbal heyecanı verecek bir sosyal çalışma, bir politik hareket, bir atılım projesi olmadığından mı?Yoksa Brüksel hayalinin alternatifi Beyrut kâbusu mu?
* * *
Geçen hafta Dink'in katillerinin peşindeydik.Bu hafta tribünler dolusu katil adayıyla karşı karşıyayız.Siyasetin görev sahasından toplumbilimin uzmanlık alanına geçtik. "Biz öldürdük" diye gururla bağıran kitleler ortadayken, tetiği kimin çektiği, kimin hangi karakolda onunla fotoğraf çektirdiği önemini kaybetti.Şimdi siyasetçilerin, sivil toplum örgütlerinin, sosyal politika uzmanlarının, sanatçıların, işadamlarının, akademisyenlerin herkesin, herkesin buluşup kafa kafaya vererek düşünme, ortak projeler üretme ve en zor soruya cevap verme zamanıdır: Hangi yitik hayaller, bugünün Yasin Hayallerini doğurdu?Yeni Yasin Hayallerin yerine hangi yeni hayalleri koyabiliriz?[email protected]
