Portre: Sébastien Tellier

1975’te Paris yakınlarındaki Plessis-Bouchard’da dünyaya gelen Sébastien Tellier'nin babası Alain Tellier, progresif rock müzik grubu Magma’da gitar çalıyordu. İlk albümü “L’incroyable vérité”’yi 2001 yılında, elektronik müzik grubu Air’in desteğini arkasına alarak piyasaya çıkartan sanatçı, bu albümde yer alan Fantino adlı parçanın Sofia Coppola’nın büyük beğeni toplayan Lost in Translation (Bir Konuşabilse - 2003) adlı filminin orijinal müzikleri arasında yer alması sayesinde uluslararası bir üne kavuştu. Air'in o yılki turnesi boyunca, konser açılışlarında sahne alan Tellier, ikinci albümü “Politics”i 2004’te piyasaya çıkardı. Albümdeki çoğu şarkıya, 30 Nisan’da hayata veda eden Nijeryalı besteci, söz yazarı ve baterist Tony Allen da katkıda bulunmuştu. Bu çalışmasında yer alan yedi buçuk dakikalık La Ritournelle isimli şarkı, Tellier'nin geniş kitleler tarafından tanınmasını sağladı. 

2004’te Tristan Arouet ve Gilles Lelouch’un birlikte yazıp yönettiği Narco adlı komedi filminin müziklerine imza atan Tellier, 2006’da, ilham kaynakları arasında yer alan Christophe’un La Dolce Vita adlı şarkısını yorumladı. Tellier aynı zamanda Christophe’un geçen yıl yayınlanan düetler albümlerinde, onunla birlikte Señorita adlı parçayı seslendirmişti.

2008’de elektro-pop türündeki Divine adlı parçayla Fransa’yı 53. Eurovision Şarkı Yarışmasında temsil eden Sébastien Tellier, Belgrad’da düzenlenen yarışmada 47 puanla on dokuzuncu olabildi. O yıl Türkiye adına Mor ve Ötesi, Deli adlı şarkıyla katılmıştı yarışmaya ve geceyi yedinci sırada tamamlamıştı. Yine aynı yıl yapımcılığını elektronik müzik grubu Daft Punk’ın üyelerinden Guy-Manuel de Homem-Christo’nun üstlendiği “Sexuality”yi piyasaya süren Tellier'nin bu çalışması, eleştirmenlerin büyük beğenisiyle karşılandı. Diğer taraftan farklı imajıyla da sürekli gündeme gelen sanatçı bununla ilgili: “Sakalının gizemli tarafını, uzun saçlarının kadınsı yönünü, güneş gözlüklerinin ise sofistike tarafını simgelediğini" söyleyecekti. Yine bu dönemde "Sexuality" albümünün ilham kaynakları arasında yer alan Amandine de la Richardière’le evlenen Tellier, bu albümle ilgili de: “Geleceğin pop müziğini icat ettiğini” ifade edecekti.  Söz konusu albümden çıkan ilgi çekici single’lardan biri Roche adını taşıyordu. Bir yaz günü Biarritz şehrinin hayalini kuruyordu Tellier bu şarkıda. Look ve Fingers of Steel gibi parçalar da, yine albümün ismi gibi erotik çağrışımlar yapan detaylarla doluydu. Albümün son şarkısı ise L’amour et la violence (Aşk ve şiddet) adını taşıyordu. Tellier bu şarkısıyla ilgili de: “Başka kim René Char’ın şiirselliğiyle Daft Punk’ın müziğini birleştirebilirdi” demişti bir röportajında, oldukça "mütevazi" bir şekilde. Aynı zamanda sanatçının sahnede seslendirmekten en çok keyif aldığı şarkıymış bu. Parçanın video klibini de ünlü yönetmen Francis Ford Copolla’nın oğlu Roman Copolla’nın çektiğini hatırlatalım.

2012’de Pépito Bleu, Cochon Ville ve Russian Attractions gibi single’larla dikkat çeken “My God is Blue”’yu piyasaya süren Tellier, bu çalışmasında oldukça mistik bir atmosfer yaratmayı başarmıştı. Mümkün olduğunca her albümünde kendini yenilemeye çalışan, farklı bir konsepti deneyen sanatçı, bunun yanı sıra farklı yapımcılarla çalışmaktan hoşlanıyor. Bu anlamda Fransız müziğininbukalemunu da deniyor kendisine. Yapımcı olarak Mr. Flash’la çalıştığı bu albümde de; aile, politika ve cinsellik gibi kavramların ardından yine evrensel bir tema olan dini ele almıştı. 

"My God is Blue"nun göreceli başarısızlığından hemen bir yıl sonra "Confection" adlı yeni bir albüm yayınladı Tellier. Alfred de Musset’nin aynı adlı romanından uyarlanan Confession d’un enfant du siècle adlı filmi için bestelediği ancak filmde kullanılmayan parçalar yer alıyordu albümde. Bunun yanı sıra daha önce yayınlanmamış dört şarkı da mevcuttu. Bunlardan biri kısa süre önce kaybettiği büyük annesi için yazdığı Adieu idi. Albümden çıkan ilk ve tek single L'amour naissant adını taşıyordu. Parçanın klibini, aynı zamanda albümün kapak fotoğrafına da imza atan Jean-Baptiste Mondino yönetmişti. Hem video klipte hem de kapak fotoğrafında siyah beyazı tercih etmişti Mondino. 

2014’te yeni albümünün kayıtlarını gerçekleştirmek üzere Brezilya’ya giden Tellier, bu albümde çocukluk ve ergenlik dönemini yeniden ziyaret ettiği şarkılara yer verdi. Önceki çalışmalarından farklı olarak şarkıların tümü Fransızcaydı. Albümün yapımcıları arasında Brezilyalı caz müzisyeni Arthur Verocai ve Cassius grubu üyelerinden, geçen yıl bu zamanlarda kaybettiğimiz Philippe Zdar yer alıyordu. Sonuç oldukça başarılıydı. Love adlı enstrümantal parçayla açılan albümde dikkat çeken diğer şarkılar arasında Comment revoir Oursinet ve Aller vers le soleil bulunuyordu. Albüm, "L’incroyable verité"den beri Sebastien Tellier’nin en kişisel ve en etkileyici çalışması olarak değerlendirildi. 

2014 Kasım’ında Babylon’da düzenlenen Very Very French Festival kapsamında ülkemizi de ziyaret eden Sébastien Tellier, bundan iki yıl sonra başrolünde Gérard Depardieu’nün yer aldığı Saint-Amour adlı komedi filminin müziklerine imza attı. 2017’de Midnight Juggernauts grubunun bateristi Daniel Stricker ve Cypress Hill’de klavye çalan John Kirby ile birlikte Mind Gamers adlı grubu kurdu. Ertesi yıl da Amerikalı dansçı Dita Von Teese’in albümünün yapımcılığını üstlendi. Sébatien Tellier’nin yeni stüdyo albümü ise 29 Mayıs’ta çıktı piyasaya. "Domesticated" yani "evcil" adını taşıyor albüm, salgın boyunca çoğu insanın evine kapandığı bir dönem için oldukça anlamlı bir isim bu fakat aslında ikinci çocuğunun doğumundan ardından sürdüğü yeni hayat düzenini ifade etmek istemiş sanatçı bu kelimeyle.  Albümden çıkan ilk single A Ballet ismini taşıyordu ve şarkının video kilibinde evinin içindeki günlük yaşamı gözlemleyen bir aile babasını canlandırıyordu Tellier. Albümün ikinci single’ı ise birkaç hafta önce yayınlandı. Stuck in a Summer Love adlı bu parçada da ilk yaz aşkını hatırlıyor sanatçı ve kendi duygularının esiri olmuş bir adamın kimliğine bürünüyor.