Portre: Arthur H

Programı Arthur H’ın ilk albümünde yer alan bir şarkıyla açtık. Edith Piaf’ın üne kavuşturduğu Padam padam adlı şarkıyı parçayı oldukça farklı bir yorumla seslendirdi sanatçı. 1966’da Paris’te dünyaya gelen Arthur H, geçen yıl kaybettiğimiz Jacques Higelin’in oğlu fakat Higelin soyadının gücünü arkasına almamak için yalnızca soyadının baş harfini kullanıyor. İlk sahne deneyimlerini 1988’in Aralık ayında, Paris’teki La Vieille Grille ve Le Sentier des Halles salonlarında yaşayan Arthur, bu konser maratonunu, baterist Paul Jothy ve kontrbasçı Brad Scott eşliğinde Le Théâtre de Ville’de verdiği iki coşkulu konserle tamamladı. 1990’da kendi adını taşıyan ilk albümünü piyasaya süren bu hırıltılı sesli genç adam, polisiye romanların yanı sıra; Tom Waits ya da Didier Odieu gibi meslektaşlarının eserlerinden beslenen şarkı sözleri ve cazla oryantal müziği harmanlayan melodileri sayesinde kısa sürede basının ilgi odağı haline geldi. 1992’de yine büyük ilgiyle karşılanan ikinci albümü “Bachibouzouk”’u piyasaya süren Arthur, bunun ardından altı hafta boyunca Belçika’da yer alan Magic Mirrors adlı dev çadırda akla sirk gösterilerini getiren bir müzikal komediyi sahneye koyarken ertesi yıl da “En İyi Çıkış Yapan Erkek Şarkıcı” dalında Victoire de la Musique ödülüne uzandı. Kanada, Japonya ve Afrika’yı ziyaret ettiği turnesi sonrasında üçüncü albümü “Trouble-fête”i, 1996’nın Eylül ayında piyasaya süren sanatçının sürrealist ve karanlık bir atmosfere sahip bu albümünde, Le Baron noir ve Le soleil de l’amour gibi parçalar öne çıkıyordu. Arthur albümün hemen sonrasında; caz, swing, tango, oryantal ve Afrika müziğini aynı potada erittiği konserlerden oluşan yeni turnesi için yollara düştü.

2000 tarihli “Pour Madame X” adlı albümün kayıtları; Nicolas Repac, Brad Scott ve Laurent Robin ile birlikte, modern stüdyoların uzağında, bir ortaçağ şatosunda gerçekleştirilmişti. Bu çalışma öncekilere kıyasla daha sade ve duygusal şarkılardan oluşuyordu. Sanatçı 2002’de, repertuvarının öne çıkan parçalarını bir piyano eşliğinde seslendirdiği “Piano Solo” adlı albümü piyasaya sürdü. Bu albümde aynı zamanda Serge Gainsbourg’un L’alcool, Brigitte Fontaine’in Hollywood ve Brigitte Bardot’nun Nue au soleil gibi parçalarını da yeniden yorumladı. 2003’te piyasaya çıkan “Négresse blanche” ise; Marilyn Kaddish, Bo Derek ve Nancy et Tarzan gibi kadın temalı şarkıların yanı sıra Jean-Baptiste Mondino imzalı kışkırtıcı kapak fotoğrafıyla da dikkat çekiyordu.

“Négresse blanche” albümü sonrası çıktığı turnede, önce Fransa daha sonra da Çin’de bir dizi konser veren Arthur, 2005’te de belki de kariyerinin sıradan bir müziksevere en fazla hitap etme potansiyeline sahip albümü “Adieu tristesse”i yayınladı. Albüm, isim şarkısının yanı sıra Le chercheur d’or, The Lady of Shanghaï ve babası Jacques Higelin’le birlikte seslendirdiği Le destin du voyageur gibi parçalarla dikkat çekiyordu. Yine bu çalışmasında yer alan ve video klibinde, düet yaptığı Matthieu Chédid’in yanı sıra Jacques Higelin ve Louis Chédid’in de boy gösterdiği western temalı Est-ce que tu aimes?, “En İyi Video Klip” dalında Victoire de la Musique ödülüne layık görülecekti. Kovboy filmlerini konu alan bu parçada birbirlerine, “Western’lerde Kızılderililerin şerifin karısını kaçırmasını, filmin kahramanının tüm düşmanlarını bir bir öldürmesini ya da vahşi bir kısrağı evcilleştirmesini sever misin?” diye soruyor ve böylelikle western filmlerine saygı duruşunda bulunuyordu iki arkadaş.

2008’de piyasaya çıkan “L’homme du monde”, sanatçının önceki albümlerinde hakim olan hüzün duygusunun aksine, neşeli dans parçalarıyla dikkat çekiyordu. Bunun yanı sıra şarkılardaki gitar tınıları, piyanonun yarattığı gizem ve melankoli bulutlarını dağıtarak önceki albümlerden ayırıyordu bu çalışmayı. Albümün önce çıkan parçaları arasında Dancing with Madonna ve The Lady is back gibi ritmik şarkılar yer alıyordu. Arthur H bu çalışmasıyla, 2009’da düzenlenen Victoires de la Musique töreninden “En İyi Pop & Rock Albümü” ödülüyle ayrıldı.

2010 tarihli “Mystic Rumba” adlı albümde özüne dönen Arthur, bu çalışmasında bir önceki albümündekiler de dâhil çoğu eski şarkısını piyano eşliğinde yeniden seslendirdi. Albüm sonrasında Fransa’yı kapsayan yeni bir turneye çıkan sanatçı, 2011’de de; Amerikalı hip-hop şarkıcısı Saul Williams, kız kardeşi Izïa ve aktör Jean-Louis Trintignant ile yaptığı düetlere de yer verdiği “Baba Love” adlı albümü satışa sundu. Sanatçı; Basquiat, L’ivresse des hauteurs, Il est chinois ve La beauté de l’amour gibi şarkılarla dikkat çeken bu albümde, Aufgang ve Cassius gruplarından Aymeric Westrich ve Alexander Angelov’un yanı sıra Air grubunun piyanisti Vincent Taurelle’le çalışmıştı.

2012 yılında Nicolas Repac ile birlikte Karayipli yazar ve şairlerin eserlerini yorumladığı “L’or noir”ı yayınlayan Arthur, 2014’te de Charles-Cros Akademisi ödülü kazanacak olan yeni albümü “Soleil dedans”ı piyasaya sürdü. Kayıtları Québec’te gerçekleşen albümün yapımcıları arasında François Lafontaine de yer alıyordu. Arthur H, 2016 yılında bu kez Cœur de Pirate adıyla tanınan Kanadalı şarkıcı Béatrice Martin ve Marc Lavoine ile birlikte “Les souliers rouges” adlı bir projeye imza attı. Danimarkalı yazar Hans Christian Andersen’in Türkçede Kırmızı Ayakkabılar olarak bilinen 1845 tarihli eserinden esinlenilen bu müzikal öykünün bestelerine Fabrice Aboulker de katkıda bulundu.

Arthur H, geçtiğimiz yılın Şubat ayında ise şimdilik son stüdyo albümü olan “Amour chien fou”yu yayınladı. On sekiz şarkıdan oluşan, seksen dakikalık oldukça uzun bu albümde; Tokyo Kiss ve Assassine de la nuit gibi şarkılarla dikkat çekiyordu ilk etapta. Bu albümden çıkan ilk single olan La boxeuse amoureuse’ün video klibi, sanatçının aynı zamanda romantik bir ilişki yaşadığı Léonore Mercier imzasını taşıyor ve Youtube’da üç milyona yakın bir izlenme sayısına ulaştı.