2010'lu yıllar sona ererken: 10 yıl 10 şarkı

Programa Zaz'ın 2010 tarihli Je veux adlı şarkısıyla başladık. Parça sanatçının ilk albümünde yer alıyordu ve bu sayede büyük bir çıkışa imza atmış, Türkiye de dâhil olmak üzere neredeyse tüm Dünya çapında geniş bir hayran kitlesi edinmişti genç kadın. 2010’lar da verimli geçti kendisi açısından. Sonuncusu 2018’de olmak üzere üç stüdyo albüm daha yayınladı ve pek çok kolektif çalışmada da farklı meslektaşlarıyla bir araya geldi.

2011 yılına damga vuran sanatçılar arasında Benjamin Biolay, Camille, Nolween Leroy ve Laurent Voulzy gibi isimleri vardı. Yine o yıl, ilk stüdyo albümünü 2007’de yayınlayan Thomas Dutronc, "Silence on tourne on tourne en rond" isimli yeni bir çalışmayı piyasaya sürmüştü. Thomas, o yıl düzenlenen Victoire de la musique ödül töreninde En İyi Erkek Şarkıcı dalında aday gösterilmiş ama ödülü Hubert Felix Thiéfaine almıştı. Jacques Dutronc’la Françoise Hardy’nin oğlu olan Thomas Dutronc, hem fiziksel görünüş hem de ses rengi olarak babasını andırıyor. Sanatçının ikinci albümüne ismini veren şarkı Clint ya da Silence on tourne ise, Clint Eastwood’a ve onun rol aldığı western filmlerine saygı duruşu niteliği taşıyor, parçada aynı zamanda gerçek hayat, bir filmin çekim süreciyle karşılaştırılıyor.

Bu haftaki programda genelde son on yılda adından söz ettiren genç sanatçılara yer verdik ama 2012 yılı için bir istisna söz konusu. O yıl La Grande Sophie, Orelsan ve M gibi sanatçılar müzik listelerinde boy göstermiş ama Fransızca albüm satışı anlamında zirvedeki isim Céline Dion olmuştu. Sanatçının "Sans attendre" adlı çalıması Kasım ayında yayınlanmıştı ve Luc Plamondon, Maxime Le Forestier ve Jean-Pierre Ferland gibi önemli isimlere ait şarkıları barındırıyordu. Bu albümde yer alan Jacques Veneruso imzalı Parler à mon pere (Babamla konuşmak) adlı parçada, Céline Dion babasına olan sevgisini ifade ediyordu. Parçanın Las Vegas’taki Ölüm Vadisinde çekilen video klibinde de, kaybettiği babasının mezarını ziyaret eden bir kadını izliyorduk. 2012’nin Temmuz ayında single olarak piyasaya çıkan şarkı genelde olumlu eleştiriler almıştı. 

2013 yılı Fransız müziği açısından bir hayli verimli geçmişti. Johnny Hallyday, Etienne Daho ve Vanessa Paradis’nin yanı sıra efsanevi rock topluluğu Indochine de yepyeni albümlerle çıkmıştı hayranlarının karşısına. Piyasaya yeni albüm süren bir başka sanatçı da 2009’da Alors on danse adlı parçayla ortalığı kasıp kavuran Belçikalı hip-hop yıldızı Stromae’ydi. "Racine carée" (Karekök) adını taşıyan bu albümde aslında kökenlerine de saygı duruşunda bulunuyordu genç adam. Babası Ruandalıydı Stromae’nin ve 1994’teki soykırım sırasında katledilmişti. Albümde yer alan Papaoutai (Nerdesin baba) adlı parçayla bu olaya atıfta bulunuyordu o da. Albümün öne çıkan parçalarından biri de Formidable adını taşıyordu. Sevgilisi tarafından terk edilen bir adamın yaşadığı üzüntüyü dile getiriyordu Stromae. Şarkının video klibinin de ilginç bir hikayesi var: Brüksel’de bir tramvay durağında gizli kamerayla çekilmiş klip ve Stromae ayakta durmakta güçlük çeken sarhoş bir adam rolüne bürünmüş. İnsanlar bunun bir klip çekimi olduğunun fakrına varmamış haliyle, gerçekten sokakta sarhoş bir halde dolaştığını düşünmüşler. Onun bu halini videoya çekenler, kendisinden imza istemeye gelenler ya da ona yardım etmeye çalışan polis memurları ilginç görüntüler oluşturmuş. 2013 yılının sonunda Youtube’da elli milyonluk bir izlenme rakamına ulaşmış klip. 

2014 yılında Alain Socuhon ile Laurent Voulzy’yi bir araya getiren albüm bir hayli yankı uyandırmıştı. Bunun dışında Vianney ve Christine and the Queens gibi genç sanatçılar adlarından bol bol söz ettirmişti. 2014’ün öne çıkan albümlerinden biri de Calogero’ya aitti. Kariyerine doksanların sonunda başlayan sanatçı 2014'ün Ağustos ayında altıncı stüdyo albümü "Les feux d’artifice"i yayınlamıştı. On üç şarkıdan oluşan albüm Fransa ve Belçika listelerinde bir numaraya kadar tırmanmıştı. Bu çalışmadaki en fazla beğenilen şarkılardan bir, de Un jour au mauvais endroit (Yanlış yerde yanlış zamanda) adlı parçaydı. Şarkıyı, kendisinin de dünyaya geldiği Grenoble banliyösünde, bir mahalle çetesi tarafından öldürülen Sofiane Tadbirt ve Kevin Noubissi adlı iki gence adamıştı sanatçı. Bunun yanı sıra şarkının 13 Kasım 2015’te Paris’te gerçekleşen terör saldırılarının ardından farklı bir boyut kazandığını da söyleyebiliriz. Calogero'nun verdiği konserlerde, parçanın sonundaki Plus jamais ça (Bir daha asla) sözlerini izleyicilerle birlikte tekrarlayarak, o karanlık geceye ve daha sonra gerçekleşen saldırılara atıfta bulunduğunu da düşünmek mümkün. 

2015 yılında ilk albümü "Chambre 12"u yayınlayan Louane, albümün açılış parçası Jour 1 ile beğeni toplamıştı. İlk kez 2013’e The Voice adlı yarışmayla sesini duyurmuştu genç kadın, ertesi yıl Michel Sardou şarkıları söylediği La famille Belier (Belier ailesi) filmiyle Umut Vadeden Kadın Oyuncu dalında Cesar ödülüne layık görüldü. 2015’te de kendisine En İyi Çıkış Yapan Şarkıcı dalında Victoire de la Musique ödülü getiren ilk albümünü piyasaya sürdü.

Takvimler 2016’yı gösterdiğinde Fransız müzik piyasasının gündeminde Benjamin Biolay, Julien Doré, Jain ve adeta küllerinden yeniden doğan Renaud gibi isimler vardı. Bunların yanı sıra Mickey 3D, Louise Attaque ve La Femme gibi alternatif rock grupları da yeni albümlerini yayınlamıştı. 2010’da Sacha Got ve Marlon Magnée tarafından kurulan La Femme, ilk albümünü 2013’te piyasaya sürmüş ve Yılın En İyi Çıkışı dalında Victoire de la Musique ödülüne uzanmıştı. Taxi Girl, Velvet Underground ve X-Ray Pop gibi gruplardan etkilenmiş topluluk üyeleri, tarzları da İngiliz rock grubu The Cure’ü getiriyor akıllara. La Femme’ın ikinci albümünde yer alan parçalardan biri de Le vide est ton nouveau prénom idi. Marlon Magnée ve Sacha Got imzalı parçanın vokalinde bu yıl La grenade adlı parçayla büyük ses getiren Clara Luciani de yer alıyordu. 

2017 yılında Fransa’da rap ve hip hop tarzındaki albümler büyük ses getirmişti. MC Solaar yıllar sonra "Géopolitique" adını verdiği albümle müzik piyasasına geri dönmüştü. Onun yanı sıra Eddy de Pretto, Soprano, Orelsan ve Lomepal gibi genç isimler yeni albümleriyle 2017 yılına damgalarını vurmuştu. Tüm bu rap müzisyenleri arasında klasik şanson geleneği sürdürdüğü albümüyle bir yıldız gibi parlayan biri daha vardı: 1989 doğumlu Gauvain Sers’di o da. Sesi ve besteleriyle Fransızların gönlünde ayrı bir yeri olan Renaud’yu andıran genç adam, ilk albümü "Pourvu"yü o yılın Haziran ayında piyasaya sürmüştü. Kendisinin de hayran olduğu Renaud’nun da desteğini alan bu albüm özellikle ünlü yönetmen Jean-Pierre Jeunet imzasını taşıyan video klibiyle dikkat çekmişti. Klipte Jean-Pierre Daroussin ve Gérard Darmon gibi aktörler de rol almıştı. Söz konusu çalışma En İyi Video Klip dalında Victoire de la Musique ödülüne aday gösterilmiş fakat gecenin kazananı Basique adlı şarkı için çektiği kliple Orelsan olmuştu. Şarkıda ise ruh eşinde aradığı özellikleri sıralıyordu Gauvain: T-shirtünün üzerinde yazanlarla dalga geçmemesi, Allain Leprest’i tanıması, babasının Donald Trump’a benzememesi, bir sinefil olması ve maç izlerken hakeme söylenmesi gibi özellikler arıyordu sevgili adaylarında.

2018 yılı da yine birçok genç müzisyenle tanıştırmıştı bizi. Hip hop ve şansonu başarıyla harmanlayan Tim Dup, Véronique Sanson’u andıran sesi ve besteleriyle Juliette Armanet, klasik müzikle rap’i buluşturan Foé gibi birçok genç isim kaldı hafızalarımızda o yıldan. Bu gençlerden biri de sanatçı bir aileden gelen Belçikalı Angèle’di. 1995 doğumlu genç kadın o yıl, klibinde rap müzisyeni abisi Roméo Elvis’le birlikte boy gösterdiği Tout oublier adlı şarkıyla büyük ses getirmişti. "Brol" adlı ilk albümünün dikkat çeken şarkılarından biri de Balance ton quoi’ydı. 2017 yılından itibaren Dünya çapında hızla yayılan MeToo hareketi sayesinde hayatlarının bir döneminde bir şekilde tacize uğrayan kadınlar artık seslerini daha yüksek şekilde çıkarma imkanı buluyor, tacizcilerini ifşa ediyor. Bu parça da bu hareketten alınan ilhamla yazılmış ve erkeklere cinsiyetçilik konusunda bir kullanma kılavuzu sunuyor adeta. Şarkının bu yıl televizyonlarda bol bol dönen video kilibi de kısa bir filmi andırıyor ve Pierre Niney, Antoine Gouy ve Guillaume Delorme gibi oyuncular rol alıyor bu eğlenceli klipte. 

Birkaç hafta sonra geride bırakacağımız 2019 yılında müzik piyasanının gündeminde; Boulevard des airs ve Big Flo et Oli gibi gruplar vardı. Yine Maitre Gims ve Slimane gibi isimlerin şarkılarına rastlıyorduk müzik listelerinde. Ayrıca ilk albümü "Sainte Victoire"ı geçen yıl yayınlamış da olsa bol bol Clara Luciani de dinledik 2019 boyunca. Piyasanın gündeminde sadece gençler yoktu tabii. Fransız müziğinin efsanevi isimlerinden Michel Polnareff çok uzun bir aranın ardından artık bir şehir efsanesi haline gelen yeni albümünü yayınladı. Ayrıca Alain Souchon, Jean-Louis Aubert ve Maxime LeForestier gibi usta isimlerin de yeni albümlerini dinleme fırsatı bulduk bu sene. Bu yıla damgasını vuran albümlerden biri de M adıyla tanıdığımız Mathieu Chedid’e aitti. Çağdaş Fransız müziğinin dahi çocuğu demek yanlış olmaz onun için. Her albümde denediği farklı müzik türleri ve şarkılarının sıra dışa düzenlemeleri onu 2019'da iyiden iyiye zirveye taşıdı. M bu yılın Ocak ayında."Lettre infinie" adlı bir albüm yayınlamıştı. Ağırlıklı olarak o albümde yer alan şarkıları seslendirdiği bir canlı performans albümünü de geçtiğimiz haftalarda piyasaya sürdü.