Subject; “Açık Radyo’dan şikayetçiyim…”
Sevgili Ömer Bey, sevgili Açık Radyo Ekibi,
Kaotik, belirsiz bir dönemden geçiyoruz hep birlikte.. Küresel olarak, ülke olarak, kişisel olarak… Alıştığımız her şeyin hızla değiştiği bu dönemde ve de çok daha fazla değişeceği bilgisi ile, bildiğimiz, sevdiğimiz, inandığımız, alıştığımız şeylerin devam ediyor olması insana ilaç gibi geliyor. İşte Açık Radyo’nun bu dönemde büyük bir çaba ve emekle devam ediyor olması insana iyi geliyor, güven veriyor.
Bu yıl “dinleyici destek şenliği” olmaksızın desteklerimiz tabii önemli, hatta her zamankinden daha önemli sadece biraz buruk. Bundan önceki şenlik dönemlerinde yaşadığım coşkuyu, umudu, heyecanı, kimi zaman güldüren kimi zaman ağlatan, bir uçtan bir uca savuran duygu bombardımanını özlediğimi fark ettim. Sizler tüm ekip olarak Radyo'da o yoğun heyecanı yaşarken bizler Radyo'dan uzakta, kimi zaman yolda kimi zaman işte kimi zaman evlerimizde aynı heyecan ve enerjiyi hissederek katılıyorduk. Bu yıl böyle ama 'bir süre sonra' yeniden alıştığımız şekilde buluşma umudumuz var…
Son birkaç yıldır bu dönemlerde, hissettiğim coşkuyu hep bir mail ile iletme ihtiyacı hissederim. Bu yıl, pandemi öncesi günlerde, henüz başımıza bunlar gelmemişken yine destek şenliği günlerinde bir mail yazacak olursam o mailin 'subject'ini bulmuştum. Subject; “Açık Radyo’dan şikayetçiyim…” olacaktı. Yıllardır dinlemekten vazgeçmediğim bir radyo iken ayrıca yine uzun yıllardır çocuklarla yaptığımız eğitim çalışmalarında kesiştiğimiz tüm konularda her zaman Açık Radyo’nun onların fikirlerini, seslerini duyurmaları için desteğinizi almışken… Neden? Çünkü şunu fark etmiştim: Bir toplantıya, önemli bir görüşmeye giderken, kimi zaman yolda yapılacak bir son değerlendirme, görüş alış-verişi fırsatı ya da arkadaşımla yaptığım yolculukta keyifli bir sohbet anı hep Açık Radyo yüzünden kesilir… Bu konuşmalar, sohbetler Radyo zaten açıksa ya hiç başlayamaz ya da birinin eli o düğmeye uzanana dek sürebilir. Sonra Radyo'dan ya zaten çok ilgilendiğiniz bir konuyu ya da o güne kadar hiç ilgi duymadığınız ama duyduğunuz şeylerle bir anda ilginizi çeken, yeni bir dolu şey öğrendiğiniz ve bundan sonra da ilgileneceğinizi artık bildiğiniz bir şeyler duymaya başlarsınız. Ve varacağınız yere ulaşana kadar bu böyle sürer gider… Bir süredir bir de podcast’ler var insanı konuşturmayan!!! En son İmroz yolculuğunda dinlemek istediğim ama kaçırdığım birkaç programın poscast’lerini dinleyerek yolculuğu tamamlayınca bu mailin 'subject'ini bulmuş olduğumu fark etmiştim.
Şimdilerde artık 'evde kaldığımız' için yolda geçirdiğimiz zamanlar, yolculuklar yok ama biliyorum yeniden başladığında yine aynı şey olacak, yine şikayetçi olacağım.
Biz daha çooook uzun yıllar şikayetçi olalım, siz daha çooook uzun yıllar var olun…
Yaşasın Açık Radyo…
Gönülden kolaylıklar ve sevgiler
