Canım Açık Radyom, Radyomuz...
Radyo susmaz, Açık Radyo hiç susmaz. Açık Radyo biz, hepimiziz çünkü. Radyonun en güzel yanı o hepimiz duygusuna yer açması zaten. Radyo canlı, orda bir yerde, o anda oluyor ne oluyorsa. Evvel kaydedilmiş bile olsa o an orada, o yayının başında birileri var, oradan evrene, kâinata yayılıyor o dalga dalga ses. Artık kim kulak verirse, kim olduğunu bilmediğimiz birileriyle aynı anda oradayız işte. O an "hepimiz" olduğumuz hâlimizle ordayız. Mutfakta, yürüyüşte, yalnız ya da birileriyle, ders mi çalışıyoruz, dükkanda mı, tuvalette mi, fark etmez, garip bir beraber olma hâli bu yüzden...
Radyoyla büyüdüm ben de. Arkadaşımdı radyoda konuşanlar, bütün o sesler. Bizim evde sabah uyanılınca hemen radyo açılırdı, o zamanların çoğu evi gibi işte... Bütün gün de açık olurdu. Sokaktan gelince ilk iş yine o açılırdı, belki su bile içmeden. Hatta babaannem kalkar radyosunu koynuna alır, ajansı ve hava durumunu öyle dinlerdi. Her kuşağın, herkesin radyoyla hikâyesi başka özel işte...
Sonra Açık Radyo girdi hayatımıza. Geldi ve kâinata başka türlü bağladı. Açtı, aklımızı, havsalamızı, almıyor dediğimiz bir sürü şeye... O bir sürü şeyle beraber yaşamaya, yaşayarak ve yaşatarak direnmeye. Zamanla o "hepimiz" duygusunu, tane tane o hepimizin ismiyle içerdi bizi, kapsadı. Korudu, kolladı, uyardı. Yasları beraber tutmaya giriştik, beraber güldük, şenlendik. Dinleyici olmaktan öte başka bir şey yaptı bizi. Biz program destekledik güya, asıl o bizi destekledi. Şenliklerde kalbimiz küt küt attı kaç kişiyiz diye, kimler kimler bizle diye... Bir sürü şey işte, tamamı ifade edilebilir mi, bilmem, herhâlde "hepimiz" toplarsak eteğimizdekileri, o zaman bile eksik kalır, o "hepimiz" kadar, sonu yok çünkü...
Şimdi, karasal yayını keserlerse keserler; sesi kesilmez Açık Radyo'nun.
Nerelisin, kimsin nesin sorularına yani kimden, nereden canın yanar birisi oraya dokunursa deseniz... Var her birimizin cevabı, tarifi. Ama işte ille de Açık Radyom, Radyomuz... O yüzden susmaz. Susmam. Susmayız. Hiçbirimiz.
Böyle de biline işte...
Sevgi, şükran ve bir dolu karmakarışık hisle...
Işıl Ertüzün
