Canım Ömer Abi, Sevgili Özdeş,
Merhaba ben Nurgül Hazer. Günlerdir sancılı bir süreç yaşıyoruz. Kendi hayatımdaki bazı zamanlara benzetiyorum. Anneme bakıyorum, Havva Hazer'e, Çok acı çekiyor, yere göğe sığamıyor.
Açık Radyo'yu dinlemek için nerelerden nerelere geldik biz. Önceleri dijital bir platformdaydı. Televizyondan dinleyebiliyorduk. Hakkını yemeyeyim, annem dinliyordu. Bizler evde Açık Radyo'nun yancılarıydık 😉
Dijital platformdan çıkınca toplama bir masaüstü bilgisayar aldık eve, tabii ki intenet de bağlattık. Annem abimin ona verdiği hoparlörleri evin her tarafına bağlamıştı. Artık evin her yerinden Açık Radyo çalıyordu.
Bir gün geldi masaüstü bilgisayarımız bozuldu. Hemen sanayideki dükkanımızın dizüstü bilgisayarını eve getirdik. Artık annemin Açık Radyo'su evi öyle geziyordu. Sonra bluetooth hoparlörler çıktı. Artık annem, kendi küçük sesi büyük bir nesneyle Açık Radyo'yu dinliyordu. Arabada ise Açık Radyo telefondan dinleniyordu. Şimdi ise 30 senenin bu emeği çalınmak isteniyor.
Yazımın başında demiştim ya, kendi hayatımdan bazı zamanlara benzetiyorum diye. 2020 yılının Ocak ayında başımıza bir felaket geldi ve eşim cezaevine girdi. Ben bunun sonucunda bipolar oldum ve şimdi bununla mücadele ediyorum. Korkarım annem için de bu büyük bir felaket. Tabii ki bizler için de.
30 koca sene bizden nasıl yok edilmeye çalışılır. Ben inançlı bir insanım. Sürekli dua ediyorum. İnşallah dualarım bir işe yarar. Açık Radyo'suz bir hayatı düşünmek bile istemiyorum. Açık Radyo'muzu ve bizi rahat bırakın.
Kâinatın tüm seslerine renklerine ve titreşimlerine Açık Radyo.
Hepinizi çok seven Havva Hazer'in kızı Nurgül Hazer
