Dün akşam araba ile eve dönerken, arkadaşımla birlikte arabayı kenara çekip kredi kartlarımızı çıkarıp radyoyu destek olmak için arayarak yolumuza devam ettik.
Sevgili Açık Radyo,
Günlerdir kimi zaman arabadan, çoğu zaman işte bilgisayardan kulağımda kulaklıklarla destek programınızı takip ederken bir yandan çalışmaya çalışıyor, masa başından kalkmam gerektiğinde her seferinde hayıflanarak kalkıyor, koşarak geri geliyorum. Bu heyecanı, atmosferi, motivasyonu, sizlerle birlikte yaşamak, bir parçası olmak olağanüstü. Bütün katılımcılar, Ömer Bey ve Eraslan Bey’in performansları, bırakın bir radyoya destek olmanın keyfini, hayata, yaşamaya dair keyif veriyor. Günlerdir, sizi dinlerken kimi zaman gülümsüyor, kimi zaman kahkahalarla gülüyor, kimi zaman ağlıyor ve her seferinde bunu hemen yanımdakilerle “bak dur şunu da dinle, şöyle bir şey oldu, şöyle bir şey anlatıldı…” diye neredeyse 2. bir naklen yayın yapıyorum.
Eğitim alanında bugünün çocuklarına ve gençlerine ulaşarak onların merak eden, sorgulayan, tartışan bireyler olmaları yolunda çalışan bir kurumun parçasıyım. Bunu da kurumların destekleri ile ücretsiz yapmaya çalışarak daha fazla yaygınlaştırmak peşindeyiz. Kimi zaman bu konuda savrulduğumuz umutsuzluktan da silkinip sıyrılmak için Açık Radyo’dan her zaman ama özellikle şu dönemde büyük bir destek alıyorum. Hangi alanda olursak olalım bir “ruhu paylaşmak” bu… Ve bu paylaşım BULAŞICI….Harika olan da bu !!!
Dün akşam araba ile eve dönerken, arkadaşımla birlikte arabayı kenara çekip kredi kartlarımızı çıkarıp radyoyu destek olmak için arayarak yolumuza devam ettik. Şu günlerde arabayı kenara çekip konuşan insanlar görürsek ne yaptıklarını tahmin edebiliriz.
Yaşasın Açık Radyo…
Gönülden kolaylıklar, sevgiler
