Sanki yıllardır bana ilettiğiniz duyumları benden dönüştürüp sizlere geri yolladım. İşte o özel bağ.
Merhaba Açık Radyo,
Bir arkadaşım, “çünkü hayatta başka bağlar da var” demişti bir gün. Sonra anladım. Gündelik rutinin dışındaki bağlardı bunlar. Aile, arkadaşlar, iş arkadaşlarıyla olan bağların dışında, ara sıra başımıza gelen, daha derin bir bağ. Örneğin radyonuzla, radyocunuzla bağınız, radyocu ve dinleyici bağı. Ne kadar özel bir bağ olduğunu bu 13 Şubat günü bir kez daha anladım.
24 yıllık radyomdan kendi metnimin sesini duymanın olağanüstülüğünü bana yaşattığınız için sizlere teşekkür ederim. Hani ilk sizin radyonuzdan duyduğum Violetta Parra’nın “Gracias A la Vidası” kabilinden. Üstelik Ömer Beyin sesinden, üstüne üstelik tam da metni yazarken dinlediğim, düşlediğim müziklerle kolaj yapma fikri benimle radyom arasında gerçekten kurulmuş olan o özel bağın bir kanıtı gibiydi.
Seslendiren Ömer Beye, kolaj yapan Selahattin Çolak’a ve tüm ekibe sonsuz teşekkürlerimi ve şükranlarımı sunarım. Şarkıdaki gibiyim. Radyonuzla ilgili her şeye, kedisine sokağına, vs vs her ayrıntısına teşekkür ederim. “Gracias Ala Vida”
Sonunda bu da oldu. Bugün sanki bir mucize gerçekleşmiş, her sabah dinlediğim radyomdan kendi metnimin sesini duyarak, sanrısal bir boyuta taşınmış ya da halüsinasyon deneyimlemiş biri gibi şarhoş vaziyetteyim :)))
Sanki yıllardır bana ilettiğiniz duyumları benden dönüştürüp sizlere geri yolladım. İşte o özel bağ.
Tüm Açık Radyo ekibine, Selahattin Çolak’a, ille de Ömer Beye sonsuz ve kalpten teşekkürlerimle.
Sadık dinleyiciniz,
