Ayrıcalık… Kulağıma hoş gelen ama bir türlü içini dolduramadığım sözcüktü… Taa ki Açık Radyo’yu bulup dinleyene dek…
Ayrıcalık… Kulağıma hoş gelen ama bir türlü içini dolduramadığım sözcüktü… Taa ki Açık Radyo’yu bulup dinleyene dek…
Sonra yıllar beni iflah olmaz bir Açık Radyo tutkunu yaptı.
Ülkedeki gelişmeler, olaylar, entrikalar, haksızlıklar, adaletsizlikler,kimsenin kimseyi koruyup kollamadığı, arka çıkıp dayanışmadığı, hatta çelme takıp düşürdüğünde Açık Radyo deyim yerindeyse benim için "büyük abi" idi..Yani benim yaşamda baş edemediklerimde tek ayrıcalığımdı.
20 yıldır çığlıklar atıp duyuramadığım sesim, koşmaya çabalayıp yetemeyen bacaklarım, ağladığımda gözyaşlarım, hızla çarpan kalbim, tartaklanmaktayken elimden tutup kaldıran koruyucum kollayıcım olmuştu.
Bir Açık Radyo dinleyicisi ve Destekçisi olmanın yanında bir "Açık Radyocu" olmanın ayrıcalığını çöken değerleriyle pörseyen kof dünyaya karşı damarlarımda hissediyorum. Umarım birileri “Ayrıcalık” ğı “Kayırma ve Üstün Görme” ye evriltmeden,daha nice şenliklerle çoğalmanızı diliyorum.
……..
…… diye yazmışım son cümle olarak Şenliğin başladığı gün,cumartesi…. Bir soluklanma için, bir çırpıda yazıverdiklerimi gönderip göndermeme 'gel-git'indeyken zihnim, şöyle bir başımı koyuverdim oturuduğum kanepenin minderine…Koyuş o koyuş…Radyoda şenliğin var gücüyle sürdüğü ama hastanelerin acil servislerinde in-cin top koştururken şunu düşündüğümü anımsıyorum: Kaderin bir cilvesi olmalı bu.. Yıllarca davet edildiğim Açık Radyoya,bir kezinde mızıkçılık edip gidemediğimden beri çağrılmadığım her şenlikde ben yatak yorgan hasta yattım…Aha bir kez daha…hem de en kötüsünden…
Merakınızı gidermek için son bir not: Bugün şenliğin üçüncü günü ve ben iyiyim, yine radyomun başındaım…Kanıtı da bu sabah sevgili yorumcu Ali Bilge ile sohbetinizde zaman yolculuğuna çıktınız ve bizim Onur’dan sözettiniz… Gerçekten de bizim oğlan Açık Radyo sayesinde ailemizin aktivisti oldu. Ali beyin kadrosuyla katıldığı Washington’daki iklim eylemindeki hoş anılar yeniden gözlerimin önünde canlandı…. Soluğu zor çıkan göğsüm kabardı….Bağlılık, dayanışma ve ayrıcalık böyle birşey demekten alamadım kendimi….
Yok yok, gözlerimdeki sulanma, sandığınız gibi değil, atlattığım hastalıktan….
