Sevgili Radyo/m;
Senin varlığının ilk defa sanırım 1999 yılı idi ve (o çok sevdiğim program olan "Amma Hikaye") adlı programda anlatılan hikayenin içeriğinden dolayı RTÜK tarafından kapatılması sebebi ile NTV de yapılan program olmuştu.
Ve kendi kendime "böyle bir radyo var yayında ve şimdi de kapatılmış ve sen bunun varlığından bile haberdar değilsin" diyerek hayıflanmıştım .
O günden sonra seni sık sık dinlemeye ve programları takip etmeye başladım , bir süre sonra ne kadar benzeş ve özdeş olduğumuzu farkettim .
Ama bunları sana ilk defa söylüyorum çünkü dışarıdaki bombardımana dayanmak çok zor ve seni dinlemeyi sürdürmemiş olsaydım sanırım hala kısık sesle yaşıyor olacaktım . ( yaşamak -mı dedim....? )
Senden çok faydalandım, bana çok yardımcı oldun ilk yardım çağrını duyduğumda birden göğsüm daraldı, sanki biri yada birşey boğazımı sıkmaya başladı.
Varlığım tehdit altında idi ama henüz herşey bitmemişti varlığını devam ettiriyordun ve daha da devam ettirmen için birşeyler yapabilirdim / yapmalıydım.
Ne kadar işe yaradı bilemiyorum ama içim rahat etmişti, benim gibiydin ve artık yüzleşme zamanımız gelmişti yaşama savaşımızı birlikte verecektik.
Dostlar başka ne zaman dostluk gösterebilirler ki...
Seni Çok Seviyorum ..
Sizi Çok Seviyorum ..
