Değerli Açık Radyo Ailesi,Ailem:
Sizlerle geçirdiğim 16 yıldan sonra ete kemiğe bürünmeye karar verdim.
1996 yılı sonunda bir gün kanal tedavisi nedeni ile dişçide bulunuyordum.
Fonda klasik müzik gerginliğime merhem oluyordu. Derken besteci ile ilgili yaşam öyküsü ve beste ile ilgili detaylar anlatılmaya başlandı. Beni içine çekmiş, renkli bir dünyanın kapıları aralanmıştı.
Tedavi tamamlandığında, gezintimde bitmişti ancak ilk kez dişlerimle ilgili bir işlemi yüzümde gülücüklerle sonlandırıyordum.
Ogün bu gün hemen, hemen her koşulda radyom hep’’ açık ‘’.
İşim gereğibir dönem günü birlik İstanbul dışına çıkıyordum. Bu aslında açık radyo kapsamı alanı dışına çıkmak demekti aynı zamanda. Cızırtılarla birlikte sadece İstanbul değil ,bir çok şey, geride kalıyordu. Dünya sanki duruyordu. Bugün erişilebilirlik Açık Radyo’nun tekdeğişen yüzü.
16 yıldırhep yeni, hem eski, hepyanı başımızda, hemdünyalı, hep bilgilendiren, hem sorgulatan, bunca yıldır dünyayı bu kadar farklı kılan sevgili radyomdesteklerimiz, destekleriniz hiç bitmesin sonsuza dek susma!
(Bu arada dişçiyi merak ederseniz o da hala aileden)
