Ömer Bey,Bir süredir kendimi Açık Radyo'dan uzaklaşmış hissediyorum. Bugün Açık Radyo'yu açıp, açmamakta kendimle çok ciddi mücadele ettim. Sonunda açtım. Ama keşke açmasaydım noktasına geldim. Bildiğiniz gibi yıllardır Açık Radyo'yu her anlamda destekledim. Ama bu yıl kendimi bir türlü parasal destek yapmaya razı edemedim. Bugün destek vermemeye karar verdim.Eskiden satır aralarını görmek, herkese eşit uzaklıkta olmak çok güzeldi. Bunu da size iletmek istedim.Saygılarımla,Haluk Bingol
Merhabalar Haluk Bey,
Mesajınız için teşekkür ederim. Kendinizi Açık Radyo’dan uzaklaşmış hissettiğinizi birkaç yıldır hem doğrudan, hem de dolaylı yoldan iletmekte olduğunuz için, bu konuda yeni bir durumla karşı karşıya olduğumuz söylenemezdi zaten. Naçizane kanatimi iletmeme izin verirseniz, mektubunuzu okuduktan sonra, sizin Açık Radyo’dan ya da herhangi bir yayın organından ne beklediğiniz konusunda ciddi tereddüde kapılmış olduğumu söylemeliyim. Sizi radyoyu açtığınıza açacağınıza pişman eden hususu ya da hususları bize belirtmemişsiniz; o yüzden bunları kestirmeme imkân yok. Ama, kuvvetle ümit ederim ki, yalnızca sizin kişisel düşünce ve kaygılarınızı paylaşan, bu düşünce ve kaygılar dışında herhangi bir haber ya da yoruma yer vermeyen bir radyoyu istiyor değilsinizdir.
Öte yandan, mektubunuzda kendinizle ilgili olarak dile getirdiğiniz ruh hali konusunda da bende bir kaygı oluştuğunu belirtmeme de izin verin. Şöyle: Bir radyo programında neler söylenebileceği ya da söylenmeyeceği konusunda endişelere kapılıp o radyoyu açıp açmama konusunda bir insanın kendisiyle nasıl “çok ciddi mücadele ettiği” benim nâçizane bilgi ve algılama çerçevemin dışına çıkıyor...
Sayın Bingöl,
Yayınlarımızın başka vicdan muhasebelerine ve telaş ya da anksiyete durumlarına yol açmayacağı umuduyla, bugüne kadar yaptığınız destekler için bir kez daha teşekkür eder, size Açık Radyo’suz, sağlıklı bir yaşam dilerim.
Babanıza ve eşinize de saygılarımı iletirseniz sevinirim.
Selamlar,Ömer Madra
Ömer bey,Bunca işiniz arasında bana bu kadar zaman ayırdığınız için çok teşekkür ederim.Haklısınız size daha iyi bir geri besleme verem gerekiyor. Ama bugünlerde bunu yapabilecek kadar kafamı toparlayabilir miyim bilemiyorum. Ama en azından bugünkü program ile ilgili, mantıksal değil de, duygusal tarafa, şunları söyleyebilirim:- Haberleşmenin askıya alındığı bu garip sabah insanların sizi arayıp, kendi gördüklerini, duygu ve düşüncelerini Açık Radyo ile paylaşması, Açık Radyo'yu Açık Radyo yapan ("community"), benim kendimi ait hissettiğim, mutlu olduğum, benim gibi başkaları da var dediğim anlar. - Diğer taraftan Tandoğan ve Çağlayan toplantılarına katılanlar bügun neredeler gibi çağrılar, bende hoş olmayan duygular uyandırıyor. Sanki Tandoğan ve Çağlayan'da yapılanlara karşı olunduğu gibi bir izlenim ediniyorum. Açık Radyo dinlerken böyle izlenimler edinmekden de rahatsızlık duyuyorum. - Sizin "yok canım yapmamışlardır" diye giden, her şeyi eleştiren, tavrınızı özlüyorum.
