Niye Açık Radyo hep açık kalsın istiyorum diye düşündüm bu sabah.. pis moruğun yüzünden kapalı kaldığı günleri hatırladım sonra (Bukowski değil söz konusu olan... genel ahlaka mugayyır bulan..)aniden radyo dinle(ye)mez olduğumu hatırladım o aralar...sabahları spor yaptığım odadaki frekans ayar düğmesi bozuk radyoda nasılda hep "hah işte bu Açık Radyo" diyerek hep doğru yerde durduğumu düşündüm... program.. yapımcı.. konu ne olursa olsun... fikirler benimkiyle örtüşsün örtüşmesin.. 3-5 saniye dinlemek bile doğru adreste olduğumu hissetmeme yetiyordu çünkü... yani bir rezonans durumu söz konusuydu... karşılıklı ayni anda ayni frekansta olup harmonik titreşime geçme... kaç kez "bu çalan nedir "diyerek aradığımı... kaç kez playlist isteğime yanıt alamadığım için bozulduğumu hatırladım... Etyen Mahçupyana nasıl kızdığımı... Ömer Madra'nın Çiller'in saklı altınları buluşunu canlandırmasına sabah sabah kahkahalarla gülüşüme yan arabadan gelen "deli galiba" bakışlarını... günün en azından arabada geçen 2 saati.. üç ayrı yaşam dilimi-sabah-öğlen ve meyhane baskısı-hayatımın nasıl bir parçası olduğunu.... belki 1 program desteği yetmeyecek... titreşime devam...
Hepinize sevgilerimle...
