Ümit Şahin

Varşova'da dünya öyle iddia ettikleri gibi gelişmiş ülkeler-gelişmekte olan ülkeler diye ikiye bölünmüş falan değil. Ulusal çıkar egoizmi sınır da, bayrak da tanımıyor.

BM İklim Zirvesi'nin (COP 19) ikinci haftasında müzakerelerdeki kritik noktalar iyice netleşti. Tarafların rolleri de öyle… Dün öğleden sonra yüksek düzey oturumunun açılışında BM Genel Sekreteri Ban Ki-Moon'un yaptığı konuşma, beklendiği gibi, son derece heyecansızdı.

Sivil toplum örgütleri Varşova iklim zirvesini topluca terk etti. İklim zirveleri tarihinde sivil toplum örgütleri bu düzeyde büyük bir tepkiyi ilk kez gösteriyor.

Bu geceyarısı 3:55'de, 130'dan fazla ülkeden oluşan gelişmekte olan ülkeler grubu G77+Çin, iklim değişikliğinden kaynaklanan kayıp ve zararlara teminat getirilmesine dair mekanizmayla ilgili müzakereleri terk etti.

Birleşmiş Milletler'in iklim değişikliğiyle ilgili kurumu ve iklim zirvelerinin ev sahibi UNFCCC'nin en üst düzey yöneticisi olan Christiana Figueres'in İklim ve Kömür Zirvesi'nin açılışında yaptığı konuşma uluslararası iklim değişikliği politikalarında yanlış bir stratejiyi temsil ediyor.

Avrupa İklim Vakfı, ECF'in bu sabah Varşova'da, iklim zirvesine paralel olarak düzenlenen kömür zirvesinin yapıldığı Polonya Ekonomi Bakanlığı binasının karşısındaki Sheraton otelinde düzenlediği basın toplantısında konuşan eski IPCC 2. Çalışma Grubu başkanı Dr.

Bu sabah 8:00'e doğru, Polonya'nın başkenti Varşova'nın merkezindeki Trzech Krzyzy meydanından geçenler Ekonomi Bakanlığı binasının ön yüzünde dev bir pankartla karşılaştılar. Pankartta "Polonya'yı kim yönetiyor? Kömür endüstrisi mi, halk mı?" yazıyordu.

Polonya'nın başkenti Varşova'da devam eden BM iklim müzakereleri COP 19, birinci haftasını doldurdu. Birinci haftanın sonunda taraflar arasındaki müzakerlerde hangi noktalar ön plana çıktı ve ne noktaya gelindi, özetlemeye çalışalım.

Avustralya, Birleşmiş Milletler'in 19. İklim Zirvesi COP 19'un ilk dört gününde günün fosili ödülünü üç kez kazandı (ikinci gün ödülü Türkiye ile paylaşmıştı, hatırlayacaksınız).

Birleşmiş Milletler 19.İklim Zirvesi (COP 19) Varşova'da devam ediyor. Ancak aynı yerde, paralel olarak yapılacak bir başka zirveye de birkaç gün kalmış durumda. Zirvenin tam ismi "International Coal and Climate Summit". Yani Uluslararası Kömür ve İklim Zirvesi.

Filipinler'de yaşanan, bildiğimiz dünya tarihinin belki de en büyük iklim felaketi, 98 milyon nüfuslu ülkede 4 milyonu çocuk olmak üzere yaklaşık 12 milyon insanı etkilemiş durumda. Bu "talihsiz tesadüf" nedeniyle gelişmiş ülke temsilcilerinin canlarının sıkıldığını tahmin etmek zor değil.

Varşova'da başlayan 19.

Liderlere seslenmenin, heyetleri etkilemenin, sembolik sivil toplum kampanyaları yapmanın yeterli olmadığı ortada. Bir yıl petrol zengininin, öteki yıl kömür ülkesinin düzenlediği göstermelik zirvelerden bir şey çıkmayacak.

Açlık grevlerinin çok geç olmadan, müzakereler ve insani çözüm yollarıyla sona erdirilmesi için her kesimin seferber olması gerek. Yani açlık grevlerinin yeni bir insani trajediye dönüşmesine izin vermemeliyiz.

Via Campasina'nın Cancun'daki alternatif şenliğinin kapanışında bir konuşma yapan Bolivya Devlet Başkanı Evo Morales, "Toprak Ana'nın haklarını kabul etmeden iklim değişikliğini durduramayız" dedi.

Cancun'dan bizim beklentilerimize yaklaşan herhangi bir sonuç çıkmayacak. Bu süreç böyle devam ettiği sürece gelecek sene Durban'dan da çıkması mümkün değil, geçen sene Kopenhag'dan çıkmadığı gibi.

Cancun'da geçen Pazartesi günü başlayan COP-16 iklim zirvesi ikinci haftasına girerken, geçen hafta olan biten hakkında genel bir özet yapmak yerinde olacak...

Ümit Şahin, Meksika'nın Cancun şehrinde devam eden iklim zirvesinden izlenimlerini bizimle paylaşıyor:

Ümit Şahin'in Newsweek Türkiye'de bir kısmı yayımlanan okur mektubunun kesintisiz hali:

Yanılıyorsunuz. Siz doğa aşığı ve çevreci değil, doğayı yok etme pahasına daha fazla yatırım peşinde koşan bir hükümetin başısınız. Lütfen bu yanlıştan bir an önce dönün. Yeni, verimli ve ekolojik politikalar uygulama şansınız var.

Küresel ısınmanın insanların günlük yaşamına, hayatın olağan akışına ve geçim kaynaklarına yönelik doğrudan etkilerinin hemen hepsi bir şekilde suyla ilgilidir. Bu nedenle iklim değişikliğini ikincil bir etken olarak alan bir su tartışması yapmak mümkün değildir.

Büyük Portekizli yazar Jose Saramago önceki gün bizlere veda etti.

Nükleer ve konvansiyonel silah kapasitesini arttırma niyetinin ve herkesin daha fazla silahlanma hakkını savunabilmenin adı barış siyaseti değil, caydırıcılık siyasetidir. Bu sefer ikiden fazla kutbu olan yeni bir soğuk savaşın taraflarından biri olarak mı barış ülkesi olacaksınız?

Türkiye'de yeni sol neden hâlâ bir türlü tam olarak yenilenemiyor, yeşil politikanın olanaklarını farkedemiyor?

2009 yılı sona ererken bir muhasebe de çevre ve ekoloji mücadeleleri için yapalım…

Zirvenin onuncu günü geride kalırken Kopenhag zirvesi çökmekten beter bir hale gelmiş durumda.

Kopenhag'da ilk haftanın sonucu safların iyice belirginleşmesi oldu.

Kopenhag'da bugünün manzarası son derece açık: Düne kadar Batı ülkeleriyle yoksul ülkeler arasında süren soğuk savaş, sıcak savaşa dönüştü.

Kopenhag için harekete geçenler sadece aktivistler değil. Kopenhag'ı hedefleyerek en az bir yıl öncesinden hazırlanan bir büyük tezgâh zirvenin ilk gününden itibaren bütün hızıyla sahneye konmuş durumda.

Ümit Şahin Kopenhag izlenimlerini paylaşıyor: