Dinleyicilerimizden

Sevgili Açık Radyo,

Sen, yayına başladığın ilk yıldan beri en sevdiğim rutinimsin. Bana göre rutin olan kalıcıdır. Sadık bir dinleyicin olarak elimden geldiğince az da olsa destek olmak bana çok iyi geliyor, senin bir parçan olduğumu hissediyorum. Kim bilir belki biz de seninle birlikte kalıcı olabiliyoruzdur.

Desteklerin çoğalarak devam etmesini diliyorum.

Sevgili Açık Radyo ekibi,

Umarım hedeflediğiniz destekçi sayısına bir an önce ulaşırsınız.

Kulağımız, yüreğimiz sizlerle..!

Münih`ten selam ve sevgilerimle,

Buket Barlas Waechter

Açık Radyo dünyanın her yerinde dinleniyor dediğiniz zaman, bazı dinleyicilere tevatür gibi gelebilir ancak böyle değil; kızımız Doğacan, Alaska Üniversitesi'nde öğretim görevlisi, her sabah zoom üzerinden görüşürken arkadan Açık Radyo'nun 12 saat önceki programlarının sesleri, tınıları gelir, bazen kaçırdığımız programları dinlememiz için karşılıklı birbirimizi uyarırız.

Sevgili Açık Radyomuz,
Başlangıçta birlikteliğimizi sürdürebilmek için radyo isimli bir aygıta ve İstanbul'da bulunmaya muhtaçtık. Artık seni cebimizde taşıyor, beraberce zaman ve mekanlarda geziyor, güzel insanlarla tanışıyoruz; fiilen ya da ses dalgalarıyla... Açık Radyo, Tardis gibi, içi dışından büyük... Daha iyi yoldaşı, yol arkadaşını nereden bulurduk?

Sevgili Açık Radyo bileşenleri: yöneticileri, programcıları, gönüllüleri, destekçi ve dinleyicileri.

Sanıyorum ki bu önce bir sevgi ağı. Tüm olumsuzluklara ve kötü gelişmelere rağmen cesurca birbirine tutunarak sevgiyi ve umudu büyüten bir ağ…

Büyüdükçe sevgiyle… sevdikleriyle büyüyen ve sevdiklerini de büyüten…

Merhaba Açık Radyo, 
Sevgili Akın Yılmaz‘ın mesajı bunu yazmama neden oldu. 80’li yılların Ankara’sında, üniversite yıllarımda birlikte çalışma zevkini yaşadım Akın abiyle.
Kırgızistan’da yaşayan ressam bir dinleyicinizim.
Vatansız ve sınırsızım ve Açık Radyo'nun varlığıyla mutlu olanlardanım.

Sayın Açık Radyo dostlarım,

27'inci yılındaki Açık Radyo’nun Dinleyici Destek Özel Yayını’nın on dokuzuncusu bu sabah başladı. 17 Nisan Pazar akşamına kadar sürecek özel yayınlarda biz programcılar da hayatımızda derin izler bırakan radyomuzu dilimiz döndüğünce anlatmaya çalışacağız. 

Sevgili Dostlar,

Dinleyicileri Açık Radyo'ya belli zamanlarda destek verirler; oysa Açık Radyo, dinleyicilerini her gün destekliyor ve güçlendiriyor…

Açık Radyo’nun bizler için ne kadar önemli, benzersiz ve vazgeçilmez bir “değerler kaynağı” olduğunu, Destek Günleri vesilesiyle bir kez daha vurgulamak istedim…

İyi ki varsınız, iyi ki 'Açık'sınız…

İçten sevgi, saygı ve selamlarımla, hepinize iyilikler diliyorum…

26 yıldır hep dinleyiciniz,

Akın Yılmaz

Kuruluşundan beri destekçilerinden biri olmaktan onur duyduğum Açık Radyo'nun son savaş konusundaki tavrı beni büyük hayal kırıklığına uğrattı. Bir savaş konusunda tarafsız olamayıp, taraf olması sahiden çok üzücü. Bu savaşın daha büyük yıkımlara ve ölümlere sebebiyet vermesini sağlayacak tek şey savaşın uzamasıdır. Savaşın uzamasından çıkar sağlayacak dünyadaki tek ülke ise ABD'dir.

Bu radyo, başka bir radyo. Bu radyoyu Terzi Tahir, yani Tahir Devrim, Avcılar'daki ufak, ziyaretçisi, şöyle bir uğrayanı bol, içi sohbet ve her daim Açık Radyo sesleri dolu atölyesinde Dünya Radyo Gününde, Hikayenin Her Hali programı için yaptı. Eğitimini aldığı sanat tarihi, hayat patikasında hiç peşini bırakmayan Tahir, uzun senelerdir Avcılar’daki tekstil atölyelerinin atık kumaşlarını toplayarak, ağaçlı, yosunlu çantalar, fenerli, kedili cüzdanlar, gökdelenli, sarmaşıklı halılar, o gün hayatına ne ilham vermişse onu işlediği kumaş tablolar, kızlarının çok sevdiği Harry Potter işlemeleri, arkadaşlarının rica ettiği imge ve şiarlarla atık kumaşları dans ettirdiği işler yapıyor. Avcılar'dan Tophane'ye tüm dalgaları toplaya toplaya geldi bu radyo. Ve, evet, dikkat bu bir radyo değildir! 

Aslı Odman

Etel Adnan’dan yapılan çeviriyi okurken, yazdıkları beni bunu Açık Radyo’yla paylaşmalısına getirdi. 

Her zaman iyi dileklerimle, kolay gelsin. Buradayım, buradayız radyomuzun yanında. Gününüz, günümüz kutlu olsun.

Seher Andaç

“Gezegenimiz artık tarih oldu. Kurtulmaya çalıştığımız eski evimiz.”

Sevgili Açık Radyo'nun "Dünya Radyo Günü" kutlu olsun.
Kainatın bütün sesleri onunla olsun.

Ayşe Sazak

"Love's old sweet song" yüreğimi dağladı. Joyce bölümü bir hediyeydi. Yapma böyle şeyler; şaşırıyor, tenakuza düşüyor insan!

Neyse ki bilahare Covid ve sağlık atıkları ile bildiğimiz yerlere yumuşak dönüş yapıldı ://

Xoxo

Mareşal

Sevgili Açık Radyo'm,

Seninle bir yılı daha birlikte yaşayıp kotardık. Aşina olduğum sesleri, sözleri, şiirleri, şarkıları dinleyerek geçti günler. Hele de şu satırları her duyduğumda…  

“Daha kaççç köyden sürülsün insan, adam oluncaya dek?

 Daha kaççç derya dolaşsın martı, bulsam diye bir tünek?

Daha kaççç toptan atılsın gülle, Harp toptan kalkıncaya dek?

Cevabı, dostum, rüzgârda bunun, cevabı esen rüzgârda…’’

Esen rüzgârda aranan cevapların bazılarını dinlediğim haberlerin satır aralarında buldum.Tilbe Saran’ın sesinden insanlığın halinin nice olduğunu ara ara dinlerken içim sızladı. Olsun dedim, sen seslenmeye devam ettiğin ve edeceğin için aydınlığa çıkmaya ben de bir destek veriyorum diye umutlandım. Radyomdan gelen her ses, kapı aralığından çıkılan bir yol.  O kapı hep aralık olduğu ve her sabah bu aralıktan içeri girebildiğim için de mutluyum. Arada Yaşar Kemal’in kızgınlıkla seslendiği gibi benim de olup bitene çok sinirlendiğim, çaresiz hissettiğim oluyor elbette sonra ‘ Ne yaparlarsa yapsınlar! Hiç bir halt edemeyecekler! ‘’ dediğini duyduğumda; Haklısın! diyorum.

Açık Radyo’nun eşine zor rastlanır bir akılla, kara mizahla verdiği günlük haberlerin tuhaflığına, iç acıtıcı haline, Ömer Madra ile Özdeş Özbay’ın nüktedanlığına bazen kahkahalarla gülerek katlanıyorum.

Dünyamızda, memleketimizde olup biteni biraz da olsa katlanılır kıldığın için sağ ol. Yaşadıklarıma, düşündüklerime, hissettiklerime tercüman olduğun, olmaya devam ettiğin için sağ ol. Ve en kıymetlisi açık sesinle umudu her sabah aralamama destek olduğun için  sağ ol.

Hep yanımda olduğun için ben de hep senin yanında olacağım.

Sana da iyi seneler özgür radyom.

Yeşim Başaran

Sevgili Açık Radyo ve Açık Gazete
Sayın Ömer Madra,

Canlıların bedenleri içinde mikro plastiklerden bahis ettiniz. Bununla beni son derece rahatsız eden bir konuya parmak bastınız. Bundan 25~30 yıl öncesine kadar, evlerde, kasap dükkânlarında, lokantaların mutfaklarında “Kesme Tahtası” diye adlandırdığımız ahşap plâkalar bulunurdu. Bütün doğrama ve yiyeceklerin küçük parçalara bölünme işleri bu ahşap plâkalar üzerinde yapılırdı. Bu gün ise bütün büyük-küçük restoranlar, lokantalar, hazır gıda üreticileri, fast food dükkânlarında ahşap kesme tahtaları yerine Polietilenden üretilmiş plâkalar kullanılıyor. 

Düşünün, ortalama müşteri yoğunluğu olana bir kasap dükkânında, kasabın keskin bıçağı, gün içerisinde, kesme tahtası üzerine birkaç milyon kez sürülür. O keskin bıçak, her sürülüşte plâkanın yüzünden onlarca kıymık koparır. Tabiidir ki kopan bütün bu kıymıklar, doğranılan yiyecek maddesi üzerine yapışır. Ahşap Kesme tahtalarının kullanıldığı zamanlarda da bu kıymıkların oluşması ve yiyecek maddesi üzerine yapışması durumu vardı. Lâkin ahşap parçacıkları midemizde ve sindirim sistemimiz içerisinde eriyip yok olur. Polietilen denilen plastikler ise hiçbir asit içinde erimesi mümkün olmayan, hatta asitlerin saklanmasında kullanılan asit şişelerinin imalatında kullanılabilen bir maddedir. 150°C sıcaklıklara mukavemet edebildiği için, vücut sıcaklığında da erimesi yok olması imkânı yoktur. Mikro boyutlu olanları ise kan dolaşım sistemimize girerek iç organlarımızda hasarlara neden olabilmektedir. 

Şimdi sizden istirhamım. Bu plastik kesim plâkalarının yasaklanması ve yerine ahşap kesme tahtalarının kullanılması hakkında, ilgili mercilerin harekete geçmesini sağlayabilecek bir fikri takip yapmanızdır. Çünkü (Son yıllarda gelişen) bu hatalı kullanım âdetinin, insan bedeninde plastikler tarafından yaratılan hasarın büyük bir kısmını oluşturduğuna inanıyorum. Ne var ki benim oturduğum yerden haykırmam ile birilerinin sesimi duyması mümkün değil. 

En derin saygılarımla.
Muzaffer Nezih Özikiz

Merhabalar,

Açık Bilinç programıyla Güven hocamızın derya deniz bilgilerini bizimle paylaşmasına aracı olduğunuz için çok teşekkür etmek istiyorum. 

Programda ele aldığınız konular ilgimi çok çeken konular. Biraz bölük pörçük denebilecek şekilde çeşitli okumalar yaptığım, videolar izlediğim konular bütününde Güven hocanın sistematik bir şekilde, disiplinlerarası bir bakış açısıyla konuları ele alması tek kelime ile mükemmel.

33 yaşındayım ve radyo dinleme alışkanlığım yok. Spotify'daki podcast'lerinizi dinliyorum. Bu bağlamda kanal çeşitliliği yaratarak farklı kitlelere ulaşmanız ve bilgiyi erişilebilir kılmanız çok anlamlı.

Size ve özellikle Güven hocaya tüm bilgi paylaşımları için çooook teşekkürler. İyi ki varsınız.

Çok sevgiler,

Çiğdem Şeftalioğlu Erçetin

Merhabalar,

Mart ayıydı. O gün radyoda Açık Gazete'de Ömer Madra'nın yanında Timuçin Oral'ı ve Sıla Tanilli'yi dinlemiştim. Gün sonunda bi koşu gidip kitapçıda aldım soluğu.

-Dünya Hali geldi mi? diye sordum.
-Engin Geçtan'ın kitabı mı? dedi kitapçı.
-Evet, dedim.

İyi günler,

İyi bir Açık Radyo dinleyicisi değilim. Ama sabahları açık radyoyu dinlemek bana keyif verirdi. Artık vermiyor. Bu kuşakta iklimle ilgili gelişmelerin orantısız bir şekilde vurgulandığını düşünüyorum bir süredir 15 dakika dinledikten sonra kapatıyorum. Bu kadar zor bir şeyi başaran bir radyoya eleştiri getirmek hoşuma gitmiyor doğrusu.

Üzgünüm,

Alp Eden