Sevgili Açık Radyo,
Bu sabah büyük bir iç sıkıntısıyla uyandım. Hani "bir of çeksem karşı ki dağlar…" türünden geçmek bilmeyen bir iç sıkıntısı…
Paylaşmak, konuşmak, dertleşmek için birilerini mi bulsam diye düşünürken birden Aklıma Apaçık Radyo geldi!
Pek bilgisayarın başına oturmadan Apaçık Radyo’yu dinlemek alışkanlığım yoktu ama bu sefer mobil uygulamayı cepten açtım ve bütün işlerimin koşturması arasında akşama kadar dinleyici destek programını dinledim. Önce 40 olduk, sonra 50 - 60 derken 90 ve 100 ve fazlası bir günde…
İç sıkıntısı duyan tek kişi ben olmadığımı bilmek, kendi düşüncelerimi, umutlarımı paylaşan sesler ve sözler duymak, güvenilir haberler almak, bir dostla sıkıntımı paylaşmak gibi içimi rahatlattı ve nefes almamı sağladı.
Hep birlikte dayanışma içinde var olalım, umudu yitirmeyelim, bu sıkıntılı günleri de birlikte aşacağız…
Sevgiyle kalın...
Selçuk Özdil
